Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪

𝔸𝕟𝕟𝕖𝕞 𝕙𝕒𝕝𝕒 𝕤𝕖𝕟𝕚 𝕤𝕠𝕣𝕒𝕣, 𝕟𝕒𝕤ı𝕝 𝕘𝕚𝕥𝕥𝕚 𝕓𝕦 𝕜𝕒𝕕𝕒𝕣 𝕜𝕠𝕝𝕒𝕪? Kitap kapağı bana aittir! 22.03.2021 16:10

ona hayran olduğum zaman sadece 9 yaşındaydım, onu unutmaya çalıştığımda ise 17 yaşında. kalbimi göğüs kafesimden koparırcasına çıkardığında ise yaşım yoktu. yaşım sıfırdı. yaşı sıfırdı. - yaş farkı içerir.

!!Hikaye ismi değiştirilmiştir!! (Eski isim: Gül Kokulum) "Ben küçücük bir kıza tutuldum. Peşimde abi abi diye dolaşan küçük bir kıza." ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ "Caner abi bu kadar abartılacak birşey yok ki-" Bir anda sözümü kesti. Sinirden gözleri kızarmıştı. "Yeter lan abi abi seviyorum seni. Anlamadın mı bunu bunca zaman?" Yutkundum. Bir daha yutkundum. Ama olmuyordu. Boğazımda ki yumru gitmiyordu. Donakalmıştım. Ne yapabilirdim ki? Abi dediğim kişi karşıma geçmiş beni sevdiğini haykırıyordu. ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ Yeşiltepe mahallesi; gıybetin dibine vurulduğu bir mahalle. Ama bir sorun olduğu zaman hiç sakınmadan yardımeli uzatan çokta samimi bir mahalle.

Kadının beklentileri vardı, adamınsa sebepleri. Kadın bekledi, adam gelmedi. Adam geldi, kadın belki de gitmişti. Peki o kadın gerçekten gitmiş miydi? Yoksa aniden saklandığı yerden çıkıp adamına dönecek miydi? Bu bizim değil onların hikayesi... "Her son yeni bir başlangıçtır. Sadece başlamasını bilmelisin." *** "İnsan mağlup olunca değil umutlarını yitirince kaybeder."

"Çok mu seviyorsun?" diye sordu Arslan dayanamayarak. Ahsen ise usulca salladı kafasını. "Tamam, gel o zaman." Elini bırakıp Ahsenin korkuyla yere bıraktığı bisiklete yöneldi. Bisikleti kaldırdığında aklından geçenden emin olamadı. Bu bisiklet ikisini de kaldırır mıydı bilemiyordu. Fakat denemeden bilemezdi. "Arslan abi?" diye sordu küçük kız şaşkınlıkla. Arslan yakışıklı yüzüyle Ahsene baktıktan sonra önündeki kısma vurdu iki kere. "Bisiklet bisiklet demiyor muydun? Atla hadi!" Arslan Ahsenin kıpırdamadan durduğu yerde kendisine bakarken ki yüz ifadesine gülmeden edemedi. Ardından hemen konuştu. "Hadi mâhpare..." tehdit edercesine devam etti. "Beklemem bak!" Yeşil gözleri hemen açıldıktan sonra vakit kaybetmeden daha doğrusu Arslan abisi fikrini değiştirmeden hareketlendi küçük kız. Arslanın da yardımı ile oturdu önüne. "Mahpare mi?" dedi tam olarak telaffuz bile edemezken. "Hoşuna gitmedi mi?" diye sordu Arslan henüz hareket etmeden. Buna karşılık kafasını salladı hızla Ahsen. "Ne demek ki?" "Ay parçası..." dedi gözleri küçük kızın yeşillerine birkaç saniye takılırken. Ardından hemen toparladı kendisini. "Şimdi?" dedi sorunun cevabını yeniden almak ister gibi. "Şimdi hoşuna gitti mi?" Kocaman gülümsedi Ahsen. Saçlarından yayılan kokunun farkında olmadan bir kez daha salladı kafasını. "Hı hı.." ardından o da yeşillerini kahveleriyle buluşturdu. "Çok güzel." © Tüm Hakları Saklıdır kopyalanamaz, alıntı yapılamaz, başka yerlerde kullanılamaz. Mâhpare adıyla yazılmış wattpad üzerindeki ilk hikayedir.

Azra hergün olduğu gibi, kafeden en son çıkmış kapıyı sıkı sıkı kilitlemişti. Ağır adımlarla kendini adeta sürükleyerek eve gidiyordu.Bugün kafe baya yoğundu.Annesi ve babası ona evi ve kafeyi bırakmış, dünya turuna çıkmışlardı.Yurt dışından pek gelmezlerdi.Bu duruma alışmıştı artık Azra. Yanından siren çalarak ardı ardına geçen polis arabalarına bakıp "hayırdır ınşAllah" deyip yürümeye devam etti. Evin sokağın da gördüğü Selma teyzesinin tombul ellerini öpüp sarıldı.Biraz hal hayır sorup eve geldi. O an kapısı alacaklı gibi çalınmaya başladı. Biraz korku biraz da telaşla kapıya koştu. Ne ara kapıyı açtı ne ara ağzına kapanan elle kapıya yaslanmış buldu kendisini anlayamamıştı. "Şşş"dedi kömür karası gözlü adam.Terden saçları alnına yapışmış,koşmaktan olsa gerek nefes nefese kalmıştı,göğsü şiddetle inip kalkıyordu. Korkudan gözleri kocaman olmuştu azranin karşısındaki adama ne olduğunu anlamaya çalışır gibi bakıyordu. Tekrar siren sesleri duyuldu sokakta. Azra bağırmak için adamın elini ısırıp bir çığlık attı.Kapiya ulasmamasi için ellerini kendi eliyle hapseden adama korkarak baktı, diğer el yine kapanmıştı ağzına . Adamın nefesi boynunu yalayıp geçiyor, teni ürperti birazda korkuyla titriyordu. ""Şşş sakin ol küçük,polisler gitsin çıkacağım.Şimdi sesini çıkarma." dedi nefesini azranin boynuna üflerken...

Tamamlandı Siz: Hani en güzel aşklar imkansız gelir ya insana Siz: İmkansız olduğun için aşığım sana. KelAsker(!): Yanlış numaraya yazdınız. Siz: Sus! Yanlış falan değil! KelAsker(!): Tövbe estağfurullah. Hayatımı düzene koyacağım diyorum, karşıma çıkan tiplere bak. Siz: Belki hayatını düzene koyamam ama KelAsker(!): Sakın devamını getirme! Siz: Ya yanlış anlama kişisel bir soru falan değil bu ama askeriyede telefon yasak değil mi? KelAsker(!): Bana yasak değil. Siz: Niye sen; Siz: Görüntü*

Teoman: Dün gece sövüp sövüp suratına telefon kapattığın kişiyim ben Elçin: Ya ne dün gecesi ne telefonu hiçbir şey hatırlamıyorum ne saçmalıyorsun? Teoman: Sen hala uyuyor musun? Elçin: Kısmen Elçin: Mesaj sesine uyandım aptal Teoman: Çok belli Teoman: Dün gece uykulu uykulu arayıp paket aşımı yaptığın için sövüp sövüp telefonu kapatmıştın Teoman: Bunu hatırlıyor musun? Elçin: Ah evet! Elçin: Sen o tüm bağırmalarıma rağmen sesini sakin tutan beni kanser eden müşteri temsilcisi misin? Teoman: Bingo! Teoman: Uyanmaya başladın sanırım Elçin: Ne istiyorsun lan benden? Elçin: Yaptırdığınız aşımlar kitlediğiniz faturalar yetmedi mi andaval Teoman: Az bir hakaret etmeyi kes kızım ya Teoman: Fark ettiysen seni müşteri hizmetleri hattından aramadım kendi telefonumla yazdım Elçin: Yani? Teoman: Hiç sese aşık olunabileceğine inanır mısın? * * Güncel sorunumuz paket aşımı!