Nathalie Herrera grew up in a country side for as long as she can remember. Kaya naman mas pinili niyang manirahan sa probinsya at pamahalaan ang rancho na pinamana sa kanya ng kanyang lolo kaysa ang manirahan sa lungsod at makipag-sosyalan. She likes to wear dirty and rugged shirts, boots and hat rather than wear a long tight dress, make ups and silhoutte shoes. Mas gusto niyang sakyan ang kabayo kaysa ang sakyan ang magarang sasakyan na saka lang niya nagagamit kapag may mga okasyon sa pamilya nila. Mas gusto niyang tumambay at matulog sa silong ng puso o kaya ang mangarera kaysa ang pumunta sa mga mall at mag-shopping. Wala siyang mga kaibigan maliban nalang sa mga kasama niya sa rancho at sa kabayo niya. Wirdo man sa paningin ng iba pero iyon talaga siya. She love being herself. She loves being alone, she loves everything about her private and peaceful life. Marami rin ang mga lalaking naghahayag ng kanilang pagkagusto sa dalaga pero tinatanggihan niya ang mga ito dahil sa isang malalim na kadahilanan na ayaw na niyang maungkat pa. Pero sa hindi inaasahang pagkakataon ay makikilala niya si Carlo Fontalles, isa sa mga bagong trabahador na nagtatrabaho sa rancho niya. Lalaking hindi manlang niya nakitaan ng pagkagusto sa kanya. Ang lalaking hindi niya maitatangging may angking kagandahang lalaki. Ang lalaking kahit saan siya pumunta ay nasa isip niya at bumabaliw sa kanya.

Nakakabagot ang buhay. Lalo na pag papasok ka nang school, kakain, humiga sa pera, maligo sa puri, mamili ng babae, at matulog. Paulit-ulit lahat araw-araw. Lahat nalaro mo na, poker hanggang pag-ibig naipanalo mo na. Kung sana may pwedeng paglaruan. Yung unique. Yung nakakatuwa. Nang dumating siya sa buhay ko, natuwa ako kasi pinaglaruan ko siya. Humingi siya ng pabor. Binigay ko. Nagpaturo siya. Tinuruan ko. Humingi siya ng masasandalan. Binigay ko. Kasi nakakatuwa siya! Pero habang tumatagal, bakit siya na yung natutuwa at ako na pinaglalaruan? Hate. Lies. Temptations. Betrayal. Pain. Love. All in one. Training To Love.