En can yakan yara, gönül yarasıymış meğer. Sevdiği kızın başkasıyla evlendiğini gören Yiğit Ali, yaşadığı yeri terk ederek Ankara'ya gider. Yıllar geçer ve Yiğit Ali, başarılı bir yüzbaşı olur. Fakat gönül yarası bir türlü geçmez. Tam her şeyden umudunu kesecekken, dünyalar güzeli Mihriban ile karşılaşır. Mihriban kardeşi Ege ile birlikte, değerli taş ticareti yapan Artem Volkov ve adamlarından kaçmaktadır. Volkov, taşlarını Mihriban'ın babasının çaldığını düşündüğü için onları aramaktadır. Kaçarken yolları Hakkari'ye düşer. Tevafuk bu ya, Yiğit Ali ve Mihriban karmaşık bir olayın içinde karşılaşırlar. Kader, onların kalplerinin iplerini kördüğüm ile birbirine bağlamıştır. Yiğit Ali'nin asla olmaz dediği şey olur ve Yiğit Ali, Mihriban'a aşık olur. (Tamamen kurgudur.) Derin bir nefes alıp verdim ve gözlerine baktım. "Yüzbaşı." Dedim. "Mihriban?" Dedi bana doğru eğilerek. Allah'tan masa küçük değildi. "Bak paramız yetmediği için öyle yaptık biliyorum yapmamamız gerekirdi bir daha yapmayız söz. Hem sizin aradığınız kadın da değilim ben. Rica ediyorum bizi bırakın gidelim." Dedim. Bu sefer kendimi iyi ifade ettiğimi düşünüyordum. Kendimden emin bir şekilde dik durdum. "Afedersiniz, yanlış anlaşılma olmuş. İsterseniz anı kalsın diye size hediyelik bir şeyler de verebiliriz Mihriban hanım." Dedi kollarını birbirine bağlayarak. Yüzünde anlam veremediğim bir gülümseme oluşmuştu. Ciddi olup olmadığını anlamaya çalışıyordum. Muhtemelen ciddidir dedim ve masadan destek alarak çabucak ayağa kalktım. "Hediyeye gerek yok iyi günler." Dedim ve hevesle kapıya doğru bir adım attım ki o an duyduğum yüksek ses yüzünden olduğum yerde kaldım. "Mihriban yerine otur!" Diye kükredi yüzbaşı. İşte bu ses tonu tam da binbaşı Özçelik'in sesine benziyordu. Hiç hoş değildi beni kandırması

• 0566... : Kedin, kedimi sıkıştırmış. Meyra: Ne? 0566... : Kedin diyorum, kedimi köşeye sıkıştırmış. Meyra: Anlamadım? 0566... : Ya kızım, anlama kıtlığın mı var senin? 0566... : Kedin diyorum, kedimi tekte düşürmüş. 0566... : Köşeye sıkıştırmış. 0566... : Namusuna göz dikmiş yani. Meyra: Bunu Matmazel mi yapmış? 0566... : Matmazel? Meyra: Deminden beri kedi kedi deyip duruyorsun. Meyra: O kedinin adı Matmazel. 0566... : Her ne ise işte. 0566... : Adı ilgilendirmiyor beni şu an. 0566... : Kedin, benim oğlumun namusuna göz dikmiş. 0566... : Sahip çıksan iyi olur. Meyra: Öncelikle onun adı Matmazel. Meyra: Şu konuda bir anlaşalım. Meyra: Namus konusuna da gelirsek benim kızım öyle bir şey yapmaz. Meyra: Onunda bir gururu var ne de olsa. Meyra: Ayrıca senin oğlun da kör mü? Meyra: Bulmuş benim kızım gibi güzelini. Meyra: Bir de istemiyor mu yani? Meyra: Sen oğlunu bir gözcüye götür istersen. 0566... : Gurur derken? Meyra: Evet, gurur. Meyra: Benim kızım çok gururludur. Meyra: Eğer karşı taraf onu istemezse asla onun yüzüne bakmaz. • ❗️Hikayemde reklam yapılması yasaktır. Eğer onun için geldiyseniz usul usul terk edin burayı❗️ • Başlangıç tarihi: 6.09.2022 Bitiş tarihi: 20.06.2023

"Gitmek zorunda mısın?" Diye sordu bana yeniden. Elimden gelen bir şey yoktu. Zorundaydım onun için, onun mutluluğu için gitmek zorundaydım. Gitmezsem, halâ esirinde olduğu geçmişini, kabuk tutmamış yarasına bir de ben eklenecektim. Eğer gitmezsem geçmişinde yaşadığı travmatik bir olayı daha da harlamış olacaktım. Başımı onaylamak için hareket ettirdiğimde, gözlerinin, hatta kirpiklerinin titrediğini gördüm. Onun bu hali içimde ki yenilmez duyguları daha da çok harekete geçirirken, kararımdan vazgeçmemek için seri hareketlerle arkamı döndüm. Tam gidecekken beni durduran, sanki kalbine binlerce hançer saplamışım gibi acı bir şekilde ağzından dökülen cümle oldu. Tıpkı bir çocuk edasıyla, " Ama bir gün gelirsin değil mi? Dönersin tekrar bana, gelirsin değil mi gelirsin? Ona yüzümü dönmeden cevap vermeden dolu dolu olan gözlerimle, kafamı iki yana sallayarak, hızlıca uzaklaştım. Mahkum'u olduğumuz bu dünyada, hayat bize gülmemişti. Geç olmuştu kavuşmamız, bu kadar erken biteceğini düşünmemiştik. Peki bir gün döner miydim Gözlerimin Aynası olan adama? İçimde umudum olmasa da dönmeyi diledim, sağ halimle...

Muhasebe ofisinde stajyerlik yapan Tuna'nın, baskıcı müdürlerine ve katlandığı mobbinglere rağmen iş yerini çekilebilir kıldıran biri var. Fakat Tuna bu duruma ne kadar katlanabilir? Şirket başkanı Hakan, Tuna'nın yaşadığı bu baskılara katlanmasına değecek mi? *** Ofis fantezisi içerir hehehe

-Tamamlandı- Suratımı kavrayan elleri beni hiddetle kendisine çekti. Alnını alnıma dayadığında verdiği soluğu yüzümde hissedebiliyordum. Tek elini suratımdan çekip sol göğsünde duran elimin üzerine bastırdı. "Leyla, sen bakma bu kalbin benim göğüs kafesimde attığına. Senin için atan senindir." *** Tüm hakları saklıdır. Kapak Tasarımı: @hestianinkalemi❤️

TAMAMLANDI! Mahur Hüma Çağıl yirmi bir yaşında, monoton hayatını yaşayan, üniversitelerarası tiyatro yarışmasına hazırlanan ve her gün ona aşık bir sürü insanla uğraşan normal bir kızdır. Ancak geride bıraktığı geçmişini hatırlamak istemiyor, hep önüne bakması gerektiğini savunuyordu. İnsan vücudunda kan akışını kontrol eden kalbin, artık sadece kendi işiyle ilgilenmesini diliyordu. Ama Müslüm Gürses "aklımdan geçen sözler, kalbimden gelen sesler" derken kesinlikle onun geride bıraktığı hislerinden bahsediyor olmalıydı. Fakat şarkının devamında "hepsi bir orman oldu, bir kibritle yok oldu" diyordu büyük usta. Mahur Hüma kendi kulvarında dolanırken ve yakarken kibritin ucunu alev alev, hemen karşı apartmanda yaşayan bir zamanlar destansı aşk yaşadığı ve aynı zamanda abisinin en yakın arkadaşı olan Simurg Mejdinov'un kalbini de yaktığını bilmiyordu oysa. "Zaten bugün çok yoruldum. Bir de üzerine paltomu kirlettin. Daha fazla beni sinirlendirmeden sus." "Sen sus dediğinde ben susmuyorum yalnız." Bu adamla uğraşmaya bayılıyordum. Ellerini ceplerine soktu. "Susman için farklı yöntemler mi denemem gerek illa?" Ben de ellerimi ceplerime soktum. "Nasıl yöntemlerden bahsediyoruz?" "Nefessiz bırakacak yöntemler." dedi. Mahalle kurgusudur. Herhangi kötü ünsür barındırmıyor. (şiddetli kalp acısı yaşamanız dışında) ©Hayale Aliyeva, 2022

Elis: her gün yeni doğan 12 bebek yanlış aileye veriliyormuş Elis: doğduğum günün kosinüsünü alıp tanjatıyla çarptıktan sonra 10 tabanında logaritmasını alarak türevini hesaplarsam ailemin ailem olma olasılığının kombinasyonlarını hesaplar mısın? ~İtalyan Espresso ismiyle yazılmış ilk kitaptır. 11.12.2022 - 01.01.2023 aksiyon#1 mizah#1 romantizm#1 dram#1 sevgi#1 gençkızedebiyatı#1 gençkurgu#1 gizem#1 genelkurgu#1 kısahikaye#1 texting#1 bilinmeyen#1 anonim#1 yanlışnumara#1 leo#1 telefon#1 Tüm hakları Leo'nun kalbinde saklıdır.

Başak, askerdeki abisine saçma sapan mesajlar atıp eğlendiğini zannederken, telefonun ucundaki kişi gerçekten abisi miydi? Rastgele#1 {28.03.2023} Genç Kurgu#1 {29.03.2023} Kısa Hikaye#1 {31.03.2023} Genç Kız Edebiyatı#1 {04.04.2023} Aşk#2 {05.04.2023} Mizah#1 {08.04.2023} Romantizm#3 {08.04.2023}

Hayatı bir gecede değişen Yüzbaşı ve Didem... Yaralanan abisi için endişelenen Didem Kopmaz abisinin göreve gitmesini istemediği için gizlice abisinin komutanına yazar. Askeri için endişelenen Yüzbaşı hiç düşünmeden evlerine gelirken ikisininde bir haber olduğu bir gerçek vardı ki. Aşk ilk görüşte onların kalbine yerleşmeyi bekliyordu. Bir bakış ikisininde dengelerini sarsmıştı. Didem ilk defa bir yere ait hissederken Yüzbaşı Akser Bolatav 31 yıllık hayatında ilk defa yenilmişti. Aşkları kolay olmayacaktı çünkü Akser'in korkuları vardı. O korkuları yenmek ne Akser için kolay olacaktı ne de Didem için. "Sen benim kalbime bir vurgun yaptın bir daha da adın ordan silinmedi." 18.02.2022

Şeytan vazgeçtiği ruhu için pişman olur muydu? Alıştığı ruhsuzluk, başkasının gözlerindeki ruha imrenmiyordu ama o çoktan vazgeçmişti. Dönüşü yoktu, pişman olmak için çok geçti. Kuyruksuz tilkileri vardı ve ona ruhlarla oynarken yardım ediyorlardı. Ruhsuz şeytan gözlerindeki zehri akıtıyordu. Çaresi yoktu. En azından gözlerine çarpan içinde birden fazla ruhu barındıran yeşil gözlere kadar. Girdiği basit bir görev sadece şeytanın değil. herkesin sonu olacaktı.