"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

"Ben sana bir şey yapmadım.Ne olur bırak beni" "Seni bırakmak mı ? Senin için ölürüm de öldürürüm de... ÖLÜ YA DA DİRİ farketmez her türlü benimsin" ****** Babamın bıraktığı ses kaydını dinledikten sonra resmen başıma musallat olmuştu. Onun ki aşkmıydı yoksa tutkumuydu... Bilinmez bir gerçek... Onun için ÖLÜ YA DA DİRİ farketmezdi . Önemli olan onun olmaktı ... (24/05/2020) Not; Kitabımda ki tüm haklar bana aittir . Kopyalanma veya çalıntı olursa gereken yapılacaktır .

TÜM BÖLÜMLERİYLE SİZLERLE TAMAMLANDI

Ellerini yavaş ve sakince belime yerleştirdi. Vücudumdaki hissettiğim titreme nasıl bir tehlikede olduğumun habercisiydi. Kulağıma eğildi nefesi ciğerlerimin en derinine kadar inerken. kalbim yerinden çıkacakmışcasına atıyordu. "Sen benimsin küçüğüm" dedi sakince kulağıma kullandığı cümle tüylerimi diken diken ederken üzerimdeki küçücük havluyu çekti ve yere bıraktı. dikkatlice beni incelerken refleks olarak ellerimle vücudumu kapatmaya çalıştım. ellerimi tuttu ve beni duvara yasladı. " Benim olanı benden gizleme küçüğüm"

Gözümden bir damla yaş düşmüştü, tanımadığım bir adam tarafından küçültülüyordum ve bu daha başlangıçtı. Yok olmaktan korktum. Bir an bu rüya sesli, suratının güzelliği kadar kalbi güzel olmayan adam tarafından un ufak olmaktan korktum. Yo! Neden korkuyordum ki? Babam bana her zaman demez miydi, ''Senin kalbin kadar büyük bir gezegen tanımıyorum,'' diye. Benim kalbim sonsuzdu, onun ki benimkinin yanında sadece küçük bir yıldızdı ama güneşte bir yıldız değil miydi?

Gözlerim gözlerinden ayrılmıyordu. Neydi bana Yaptığı bu Eziyet ? Korkularımdan kaçamıyordum. Koşuyordum durmadan ama bir adım bile uzaklaşamıyordum. Yavaştı. Elini usulca bana doğru uzattı. Gözleri yorgun ve bitkindi ama duruşu hala dimdik ve sertti. Ellerim titriyordu gitmekle kalmak arasından kalmıştım. Ya ellerim elleriyle buluşacaktı ya da ben burda ölecektim. Ya beni alacaktı ya da öldürecekti. 'Elimi tut .' Ses tonu kesin ve netti. Ellerim titriyordu sırılsıklam olmuş ellerimi pantolonum sürttüm. Ayağım istemsiz bir adım geri attı. Derin bir soluk çektim içime. Gözleri hemen ayağıma döndü. Bundan cesaret alarak bir adım daha attım. Eli yavaşça aşağı indi gözleri tekrar gözlerimi buldu. Artık gitmem gerekiyordu 'benim sürem doldu .' Sesim güçsüz ve kısık çıkmıştı. Dokunsa ağlayacak gibiydim. Gözlerimi ondan ayırarak nefessiz kalana kadar koşmaya başladım. Ormanlık alanın içine girdiğimde daha da hızlı koştum. Arkama baktığımda aramızda pekde bir mesafe yoktu. İleride sokak lambası göründü gözüme arkama bakıp tekrar hızlandım. Ciğerlerim patlayana kadar koştum. Bomboş ıssız bir caddeye çıkınca durdum. Arkamdan sımsıkı sarılan kollar ve tenime değen yakıcı nefesi beni bitiriyordu. ' Benden gidemezsin güzelim, seni ölsem bırakmam.' Gözümden yaşlar artık yerinde durmazken çığlık attım. Atabildiğim kadar çığlık attım. Ama kimse sesimi duymadı. Hiçbir zaman korkumdan kaçamıyordum yakıcı nefesi sürekli ensemdeydi. 01.11.2018 🔐 Barın & Yaprak

"Eğer bir daha bana saçmalıyorsun dersen ve o adımı atarsan seni pişman ederim." Söylediklerini duymamıştım bile, hızla odadan çıkıp arka odanın bahçeye çıkan kapısından dışarıya fırladım. Kararan gökyüzü ve kapkaranlık ormana baktım, derin bir nefes alarak duraksamadan koşmaya devam ettim, her hareketimde sızlayan vücuduma ve arkamda ki adama saydırdım. Tenime işlenen buz gibi hisle arkama döndüm, hiçbir şey yapmamış kaldığım odanın balkonundan bana bakıyordu. Pes edeceğimi sanıyordu ama umursamadım. Ormana girdiğim de kulağıma dolan sesle vücudumu az öncekinden daha beter bir titreme aldı. Karşımda karanlığın içinden gördüğüm ışıldayan gözlerle koşmam durmuş sadece onlara odaklanmıştım. Biliyordu, en büyük korkumu biliyordu. Ve korkumu bana karşı kullanıyordu. ° Yetişkin içerik içerir. 'Canını Yakarım' adlı ilk kitaptır. Tamamlandı.

Nisan bağcı ve arslan demirtaşın hikayesi... Nisan acılara rağmen güçlü durmaya çalışan bir kızdı ailesinin şiddetine rağmen ayaktaydı ta ki birgün dayanamayıp tanımadığı bir adamın arabasına binene kadar Ya o adam kötüyse..? Başlangıç: 22 ocak 2020 🎥

"Bırak artık beni! Görmüyor musun acı çekiyorum!" Derin bir nefes alıp konuştu, "Sen bana kalbimde taht kurmuş bir kraliçeyi kaybetmeyi öğretmedin. Sen bana sevdiğim insanı kaybetmeyi öğretmedin. Sen bana sevmeyi öğrettin, sevilmeyi öğrettin. Şimdi söyle bana. Bana sevdiğim kişiyi kaybetmemeyi öğretmediğin için nasıl seni bırakabilirim?" Ne diyeceğimi bilmiyordum. Ona şu an o kadar güvenmek istiyordum ki. Ama o yaptığı şeyler yüzünden buna izin vermiyordu. Acı çekiyorum çünkü bir katili sevdiğim için. Belki biz böyle biz olucaktık. Sevdiğin insan ne olursa olsun onu sevdiğine göre değer var ettiğini anlamam lazım. Kafamı yere eğip konuştum, "Belki kraliçe yalan söylüyordur. Belki seni bırakmak istemiyordur. Zaten kral olmasa kraliçe olamaz ki." ____________________ Başlangıç: 19/05/2017 "Telif hakkı bana aittir. Çalıntı değildir hiçbir olay. Çalınması sonucu yasal işlem başlatılır." "Kapak tasarımı bana aittir" Genç kız edebiyatı içinden #40 : 02/08/2017 Genç kız edebiyatı içinden #32 : 12/08/2017 Genç kız edebiyatı içinden #39 : 18/08/2017 Genç kız edebiyatı içinden #20 : 01/05/2018

Hikaye genel olarak 2. Bölümden sonra başlıyor 🌹 ** Sıradan mafya hikayelerinden değildir