* Korkmadan sarıldığınız kişi aslında korkmanız gereken kişiyse o zaman ne yaparsınız? * Annesi trafik kazada vefat edince babası ile hayatta kalmaya calışan iyi kalpli, şirin dünya güzeli bir kız. En önemlisi ise her şeyden habersiz masum bir kız. İnşirah AĞÇA. Türkiyedeki başarılı holdinglerin sahibi yakışıklı, sert, kurallarından dışarı cıkmayan hatta yemeğini bile saatle yiğen, adı sòylendiğinde ise insaların icine korku salan acımasız ama bir o kadar kimseye göstermediği icinde yaralı küçük bir çocuk bulunan bir mafya. Ecmel EREL Peki bizim masun kızımız babasının yaptığı bir hata yüzünden acımasız mafyanın eline düşerse ne olur? Kim kimin esareti olur? İnşirah Ecmelin esareti mi yoksa Ecmel İnsirahın esareti mi? Hadi gelin hep birlikte bakalım....

"Defne, ne olursa olsun kalbim senin için atmaya devam edecek." Dedi. Zaman durdu. Bir şey dememe izin vermeden sıcak dudaklarını dudaklarımla buluşturdu. O yavaşça dudağımı emerken ben kendimi karşılık verirken buldum. Kollarımı boynuna doladım. Baran beni kucağına aldığında odamıza doğru gittiğimizi anlamıştım..

Belki o gece sarhoşlardı. Belkide istemedikleri birşey yaptılar ama kim bilebilirdi ki o anlık istekle hayatlarının tepetaklak olacağını ? Evet Derin belki ilk deneyimini yaşamıştı Savaş'la. Ama o da bilmiyordu ilki olduğu gibi sonununda Savaş olacağını. Savaş ise rutin zamparalık yaparken asistanını seçmışti bu sefer gece eğlencesi olarak. Peki o nereden bilebilirdi ki tek gecelik eğlencesinin hamile kalacağını ? Nereden bilebilirdi ki kısa bir aradan sonra kaderin onları geri birleştireceğini ? 21.06.2016 TARIHINDE BASLAMISTIR. 15.02.2021 TAMAMLANMIŞTIR.

''Hocam ben sizinle konuşmak istiyorum. Hani sabah karşılaştık ya onunla ilgili.'' Yüzü alaylı bir ifade alırken dudağının kenarı yukarı kıvrılmış, bir elini cebine sokmuştu. Havalı bir adamdı. ''Evet, seni dinliyorum. Özür dileyeceksin sanırım.'' Onun bu alaylı ifadesi gülümsememi silmiş, sinirimi olduğu yerden çıkarmıştı. Kibir abidesi budala herif! İnsanlara üstten bakıyordu. Öğretmenim olması umrumda değildi o saniyeden sonra. Kaşlarımı kaldırıp ağırlığımı tek ayağıma vererek kollarımı bağladım. ''Hayır. Ben siz özür dilersiniz diye düşünmüştüm.'' Yüzündeki yamuk gülümseme tüm suratına yayıldı. Bir de eğleniyordu benimle! ''Özrünü almak için ayağıma mı geldin?'' Ellerim iki yanıma düşerken adamdaki rahatlık daha da sinirime dokunmuştu. Resmen laf sokmuştu. İfademi toparladım. İfadesiz gözükmeye çalışarak konuştum. ''Sonuçta bütün sene yüz yüze bakacağız. Aramızda yanlış kalmış,utanılacak bir durum olsun istemedim.'' Duruşunu bozmadan kaşlarını kaldırdı. Bu adamın ne kadar çekici olduğundan haberi var mıydı? ''O zaman senin adına üzgünüm, küçük hanım.'' Gözlerim kısıldı. Dediği beynimde bir yer bulamadı anlamamıştım. ''Niye?''Eğilerek yüzünü yüzüme yaklaştırdı. ''Çünkü sene sonuna kadar utanacaksın.'' ******* Derin'in yeni başladığı dershanedeki öğretmeniyle arasında kızışan olaylar onu hiç beklemediği bir yere götürür. Baskıcı babası, dedikodu kazanından beter olan oturduğu site ve yaklaşan sınav stresi hiçbiri umrunda değildi artık. Volkan, beş senelik ilişkisi yeni sonlanmış olan idealist bir matematik öğretmenidir. Ama ideallerini yıkacak olanın karşısına çıkmasıyla daha önce hissetmedikleri iliklerine kadar işler. Hem de kısacık bir zamanda.

Ve Arden Ayman.. O gece sadece sokağıma değil, tüm yaşantıma atmıştı adımını.

"Biliyor musun? " dedi. Bir müddet sonra " öyle kolay değil benden kurtulman." Dilinin ucundaki bir itiraf dökülmüştü geceye. Lâkin benim kalbimi yangın yerine çeviren bir itiraftı bu. "Sana öğretemedim..." Nereye kaçarsan kaç, nereye gidersen git seni bulurum. Cehennemin dibine bile gitsen.. yine gelir bulurum seni..." "Bulursun" dedim. Kaderime boyun eğmeyi kabullenmem için sarfettiği bir kaç söz yeterliydi. Biliyordum. Bir kez daha anlamıştım kaçışım yoktu.

Hayatın sana iyi, kötü ne getireceğini bilmeden, yürürüz yollarımızda. Bazen tehlike kanımızı dondurur bazen ise yoğun hissedilen arzu duygusu çeker kanımızı. Onun kanı çekiliyordu bu tehlikeli yolda? Ne yapmalıydı peki bu tehlikeli aşkın sonunda? Devam mı etmeli, yoksa vazgeçmeli miydi? +18 öğeler içermektedir İşte başlıyoruz.

Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutuya koymaya başladım. "Sinan'ı gerçekten seviyor musun?" Yavuz abinin sorduğu sorudan sonra hareketlerim dondu. Afalladım. Aptalın tekiydim! Hani ben bu adama yaklaşmayacaktım. Anlamıştı işte! Ne diyecektim şimdi ben? "Yavuz abi-" "Merak etme kimseye söylemem!" Dediğinde sesi o kadar sinirli çıkmıştı ki bir anlık gafletle yüzüne bakmıştım. Aramızdaki yakınlık beni daha çok germeye başladı, bakışlarındaki donukluk üşümem için yeterliydi. Siyah sakallarının altındaki çenesi daha çok gerilmeye başladığında ela gözlerini gözlerimden çekti.

Kaderinin en karanlık tarafında yaşayan ama karanlıktan korkan bir kız. Karanlığı seven ve onunla bütün olan bir adam. Şiddet içerir.