Ως τα κόκαλα νεκροί
εκεί που ο θάνατος σκαλίζει τα γλυπτά του φωλιασμένα δάκρυα στον σκοτεινό καμβά λόγια περιττά το χρώμα της μπογιάς μαραμένος λόγος σε νεκρικό κρεβάτι σκοτεινό νανούρισμα την κόλαση αγκαλιάζει μονό οι κραυγές αναγνωρίζουν τέτοια ζωγραφιά σκαλίζουν με το αίμα τους τώρα τον καμβά κραυγές οδυνηρές κραυγές μαραμένες...
Completed
