Merhaba ben ursula.. Abim alvin ile beraber hayatta kalmaya çalışan iki muhteşem varlığız. O bir kurt ben bir vampirim. Koruyucu olmak için gittiğimiz bu okul da hayatımız çok ama çok değişti. Çok şey öğrendik. Aralarında en önemlisi sadakat; idi. Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Karanlık peşimizi bırakmayacak BENDE ÖYLE.. ©tüm hakları saklıdır

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Hangisi daha kötü? En yakın arkadaşlarının ölümünü görmek mi? İçinizden birinin katil olduğunu bilmek mi? SEÇİM SİZİN...

Romantizm #1 Hiçbir hasta inancını kaybetmiş bir insan kadar umutsuz vaka değildir. Umudumu ve sahip olduğum tüm inancımı kaybetmiş ve son olarak da kendimi de kaybetmemle bitiş noktasına ulaşmıştım. Her şeyin bittiğine, hayatın acımasızlığına karşın kesin mağlubiyetimi aldığıma kendimi artık tamamen inandırmıştım ki, hiç beklemediğim bir anda gelen birkaç kelimelik bir soru tüm hayatımı sil baştan yapmaya yetmişti. " Çocuğumun Annesi Olur musun? " Ansızın gelen bir soru bir insanın hayatını en fazla ne kadar değiştirebilirdi? Burcu BATUR Tüm Hakları Saklıdır! Bu isimde yayımlanan ilk ve tek hikayedir. Noter tasdikli olup, çalınması halinde yasal işlem başlatılacaktır.

Siyah ve beyazın tam ortasıyım. GRi. Bu gri, dünyaya ne kadar yeniyse bana ondan da fazla yeni. ... beyaz binanın tam kapısının üstünde "beyaz kadar temizsen kapıların hepsi açılır" yazıyordu. garip gelmişti. ilk dersliği ararken ilk dersimimn yarısını kaçırmıştım bile. ... siyah binanın kapısında da "masumluklarını yitirmediysen deneme bile" yazıyordu. yine bir gariplik. kapı kapalıydı itiyordum ama açılmıyordu. ... ah bir de ben bilebilseydim neyim ? ... ... onları bulacak ve onlara hesap soracaktım. babasız geçen yıllarımın hesabını fitil fitil getirecektim burunlarından. .. ...

Öğrendiğim şeylerden biri daha, hiçbir şey sonsuza kadar iyi ya da sonsuza kadar kötü devam etmez. * Görüşüm sadece saniyeler sürse de aynı on numara gibi nefes nefese kalmıştım. O çoktan maçına geri dönüp tüm yeteneklerini konuşturmaya devam ediyordu. Elime kadar uzanan badimin kolunu sıvadığımda tam tahmin ettiğim gibi kolumun morardığını gördüm. "Harika..." diye mırıldandım kaçtığım ve koruduğum her şey başıma gelirken. "Gerçekten, harika. "

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Hayatım boyunca öldürmek için yetiştirildim... Bunun normal olduğu öğretildi bana.... Ama şimdi bir ölü yerine, bir canlıya sokulmamı istiyorlar... Hemde karanlığın en güçlü liderlerinden birinin içine... Korkması gerekenler onlar... Sonuçta dünyada nam salmış, tek canlı cellat, yani "Ölüm Meleği" benim... Peki neden asıl korkanın ben olduğumu hissediyorum... "Ruhumun insanlık adına verdiği savaşı sen kazandın..." Ateş Dinçer... Ölüm Meleğini öldürebilen tek güç... Bana ruhumu geri veren tek gerçek... "Ölüm Meleği..." bu kitaba başlarken, sadece hayal ettim ve sonuç hayallerimin ötesinde bir mutluluk... Teşekkür ederim...

"Hatırla Rüzgar! Bir hayalet olarak girdim hayatına. Yani aslında hiç olmadım. Beni görünür yapan sendin..." "Bir hayalete sarılamazsın, dokunamazsın, hissedemezsin. Bir hayalete aşık olamazsın. Ama ben sana oldum..." "Kimsin sen Duru?" "Arafta kalmış biriyim. Sevdiği ve geçmişi arasında kalmış biri." "Hangisini seçeceksin peki?" "Bizim için, sevdikleri için tüm hayatını feda eden kişiyi. Ölüm Meleğini..." İkizler her ne kadar ailelerinden farklı olarak sevgiyle, ilgiyle, beraberlikle büyüseler de, onlarda geçmişin izlerinden kaçamadılar. Gerçekler hayatlarının en büyük sınavı olacak. Seçimleri ise en büyük kayıpları... Hikaye devam ediyor...

Dünya'da yaklaşık her 50 kişiden birinde obsesif kompulsif hastalığı görülür. Kelime anlamı takıntı hastalığıdır. İlerleyince korkunç bir temizlik hastasına dönüşebilirler bu tür hastalar. Esin bu hastalardan sadece bir tanesi. O iyileşmek isteyen bir temizlik hastası... Peki günün birinde bir istifçinin evinde kalmak zorunda olursa... Esin bu istifçiye ne kadar güvenmeli sizce? *** "Temizlersen ölürsün! Burası benim çöplüğüm. Beni anladın mı?" Karşımdaki eve hayatımı değiştireceğinden habersiz bakıyordum. Onun nefesini boynumda hissettiğim anda yüzümü buruşturdum bu adam...gerçekten çok iğrençti. Kapak Tasarımı : missguard 13 in #Mizah - 20082016