W trakcie wykonywania jednego ze zleceń w Ellander, Lambert ze Szkoły Wilka spotyka Aidena ze Szkoły Kota. Wiedźmini początkowo zachowują się nieufnie, jednak lody szybko topnieją i zaczyna ich łączyć coś więcej niż przyjaźń. " - Aiden. Ze Szkoły Kota. - Lambert. Ze Szkoły Wilka. - Nieźle ci poszło, Lambercie ze szkoły Wilka." Akcja toczy się po Wiedźminie I, ale przed Wiedźminem III. (Także przed "Wilczym Tropem" i "Szlakiem Gryfa"). O Aidenie wspomina sam Lambert podczas zadania pobocznego "Po nitce do kłębka". Uznałam, że należy mu się trochę szczęścia i spróbuję z tego zrobić coś więcej. Starałam się wpasować opowiadanie jak najlepiej fabularnie, by zgadzało się z tym, co mówił Lambert o swoim przyjacielu w grze, część faktów jednak zmyśliłam. Wiele osób pewnie wie, do czego nawiązuje tytuł. Pewnie grający w grę wiedzą też jak skończy się opowiadanie (trochę nagnę jeden fakt). Zdradzę również, że będzie krótkie. Zapraszam :D

- Czego się lękasz, Geralt? - zapytał rozmarzonym głosem Jakier. - Że coś do ciebie poczuję... *** Trochę brutalna opowieść o dwójce przyjaciół, którzy zaczynają coś do siebie czuć. Czy coś stanie im na drodze? Czy bezuczuciowy Biały Wilk przyzna się przed samym sobą, że... kocha? 09.05.2020r. POCZĄTEK