05**: 500 gram çiğ köfte ve yanında büyük boy ayran istiyorum, Lavanta Çiçek'e getirirsiniz. Çiğ Köfteci: Ne çiğ köftesi? Askerim ben

Mahallenin başında ki duvarda yazılıydı o yazı ve yıllar geçse de silinmemişti hiç. Ne yağmurlar yağmıştı o duvarın üzerine kaç kış geçmişti kaç bahar ve Mahir dikilip de karşısına her okuduğunda yanan yüreğine öfkeliydi. "Derya'sına kavuşamadı Mahir." ** "Sevmeseydin beni! Bütün mahalle senin yüzünden bana düşman oldu zaten. Kendi ailem bile senin yüzünden kapıya dışarı etti beni-" Kız konuştukça Mahir'in içinde bir şeyler kopuyordu. Hırsla tuttu kızın bileğinden kendine doğru çekerken bir anda mahallenin ortasında olduklarını bile unutmuştu. Sesi zehir gibi acı ve sessizdi. "Unutmak için kaç gece o sokak lambasında sabahladım bilmiyorsun sen. Ben söyleyeyim Derya, sokak lambasının ışıkları 7:04 de sönüyor ama sen sönmedin içimde."

"Mirzaaa!!" diye inledim ama o durmadan işine devam etti "ben sana altımda inleyecek günler yakın diyordum hatırladın mı" dedi kafami olumlu anlamada salladım suan ne dediği umrumda bile değildi aklım resmen uçmuştu işaret parmağını içime itince derince inledim "Adımı inle güzelim" dedi boğuk sesi ile "Mm..mi ağğhhh" dedim "efendim duyamadım" dedi mirza, ne dediğimi kendim bile anlamıyordum o nasıl anlasın "Mir... ağğhh" diye tekrardan inledim orta parmağınıda içime itmisti derin derin nefesler alıp ona odaklandım mirza birden ellerini çekince beni yarim bırakacağını anladım. "Mirza lütfen devam et" dedim ağlamaklı bir sesle mirza uzanıp dudaklarimi öpmeye başladı "bırakacağımı kim söyledi güzelim daha yeni başlıyoruz" demesi ile vücudumdaki boşluğu doldurmuştu ağzına doğru inleyip ona karşılık vermeye başladım

Benim hikayemde kötü kraliçe, saf kral, masum kız, beyaz atlı prens gibi ilgi çekici karakterler yok. Bu benim, sıradan mahallemde aşkı bulma hikâyem... Benim ufak dünyamı büyüten güzel kalpli bir adamı size kendi gözlerimle göstermeye çalışacağım. ... Her şey benim küçük bakkalıma bir şeyler almak için giren o güzel gözlü adamla başladı. Alışverişini yaptı, parasını ödedi ama poşetin içine kalbimi de koyup götürdü. Farkına bile varmadan... Hadi gelin, mahallemin ve kalbimin polisiyle tanışın...

Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutuya koymaya başladım. "Sinan'ı gerçekten seviyor musun?" Yavuz abinin sorduğu sorudan sonra hareketlerim dondu. Afalladım. Aptalın tekiydim! Hani ben bu adama yaklaşmayacaktım. Anlamıştı işte! Ne diyecektim şimdi ben? "Yavuz abi-" "Merak etme kimseye söylemem!" Dediğinde sesi o kadar sinirli çıkmıştı ki bir anlık gafletle yüzüne bakmıştım. Aramızdaki yakınlık beni daha çok germeye başladı, bakışlarındaki donukluk üşümem için yeterliydi. Siyah sakallarının altındaki çenesi daha çok gerilmeye başladığında ela gözlerini gözlerimden çekti.

kankanızın sevgilisine aşık olursanız ne olur? bu kankanız sonradan piskopatlaşsa? Tek normal gününüz olmasa? Ceylinle tanışın, kankasının sevgilisine aşık oldu. başından geçenleri merak ediyosan oku butonuna küçük bi ziyaret yap. :) tüm hakları saklıdır.

Eski kitap adı •EV ARKADAŞIM BİR ERKEK• •••••••• Yatağına oturup onu beklemeye karar verdim. Bir süre sonra belinde havluyla çıktı. Ellerimle gözlerimi kapatıp konuşmaya başladım. "Atlas giyindikten sonra konuşabilir miyiz ?" "Neyi konuşacağız ?" Sesi buz gibiydi. "Ya işte bir şey söyleyeceğim." "Aç gözlerini şimdi söyle." Ellerimi gözlerimden çekip gözlerimi Atlas'ın gözlerine diktim. Aşağılara bakmamaya çalıştım. "Yanıma gelsene." Yanıma gelip oturduğunda boynumu göstere göstere dudaklarımı araladım. "Yarım bıraktığın bir şey var. Hadi tamamla." Atlas boynumu inceleyip farkettiğinde bir kaplan gibi üzerime saldırdı. Beni yatırıp boynumdan öpüp emmeye başladı. Elimle ensesine baskı uyguluyordum. Ardından dudaklarını dudaklarımla birleştirdi. Saçlarından yüzüme su damlaları damlıyordu. Üzerindeki havluyu fırlattığında gözlerim yerinden fırladı neredeyse. Bacaklarımda bir şey hissedince morardığıma yemin edebilirim.

Aynı çatı altında zevk deryasına açılan iki tutkulu beden. Berra Korkmaz Arslan Korkmaz Birbirinden kopamayan iki kuzen. Ateşli, tutkulu ve doyumsuz bir ilişki.

Ece on yedi yaşında bir genç kız. Herkes gibi o da bir okulda okuyor ve o da okulunki yakışıklı bir çocuğa aşık olabiliyor. Ancak bir gün okulundaki büyük yangın ve babasının işi yüzünden yeni bir okula gitmesi gereklidir. Bu nedenle en yakin arkadaslarınin bazilarini ve sevdiği çocugu birakmasi gerekmektedir.

Gerilen çenesi ve hızlı hızlı aldığı nefeslerle tenimi keşfe çıkıp belime indiğinde kısa bir süre duraksadı "Beni uyuşturduğun halde sana her geçen gün biraz daha ihtiyaç duymam akıl kârı değil." Çekemediğim nefeslere bir de boğazımda takılıp kalan yumrular eklenmiş, az önce kurduğu cümleler beynimin içerisinde doğru teraziyi bulmak ister gibi etrafa saçıldığındaysa göğüs uçlarımda hissettiğim karıncalanma ile dudaklarımdan dökülen inlemeye lanet okudum. Alnından dökülen küçücük sıcak ter damlacıklarından bir tanesi yönünü çıplak göğsüme doğrultunca, dudağında kendine yer bulan gülümsemeyle beraber kısa bir nefes aldı ve dişleri arasından sızan hırıltılarlada birkaç küfür savurdu. Göğsüme damlayan mürekkebi dili ile yoka indirip derin bir nefes aldığında boğuk kelimeleri bir bir akıttı "Bir kez daha beni kendinle tehdit etmeye kalkarsan yaşayacaklarını hayal gücünün sınırlarına bırakıyorum. Daha öncede dediğim gibi izle ve gör" ARAL ERGE bu ismi hafızanıza iyi kazıyın çünkü çok duyacaksınız... (Nott= Fazlası ile +18 sahne bulunduruyor!) Instagram: aynur7_a