Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

" Hadi tekrar söyle " dibime kadar girmişti ikimizde kontrolden çıkmıştık ve susmayacaktim bu sefer " diyorum ki bencilsin kalpsizsin beyinsizsin her bok var " çenemi dikleştirip yüzüne baktım. " Sesini kes ve çık dışarı " " HAYIR bana emir vermeyi kes artık " " canını yakarım iclal " " Yak o zamam " öfkesini asla kontrol edemiyordu gerek bana gerek etrafındaki herkese zarar veriyordu. Cebinden çıkardığı çakıyı yüzümde gezdirdi . " Bırak napiyosun " bilegimden tutup yatağa fırlattı kendiside üstüme çıktı. Eteğin yirtmacıni biraz yırtıp bıçağı oraya sürttü. " Unutuyosun kime karşı gelmemen gerektiğini unutuyosun. Üzerimden itmeye çalışsamda etki etmiyordu çünkü cok güçlüydü. " Ateş bırak elindekini " bacağıma batirmasiyla nefesim kesildi devam etmesiyle tam çığlık atacakken eliyle ağzımı kapattı çırpındıkça daha çok açıyordu. Gözümdeki yaşlardan artık her yer pusluydu. "Şişsshh " Işi bittiğinde üzerimden kalkmak yerine çakıyı cebine atıp kollarımı başımın yanına sabitledi.Dudaklari dudaklarima değmek üzere iken konuştu. " Zorla gel canımı yak diyosun ya sonucunada katlanman gerek " artık onu dinlemiyordum . UYGUNSUZ İÇERİK BULUNDURMAKTA !

İnsanların duvarları vardır. Bu duvarları yıkmak istemeniz bencilliktir çünkü o duvarları yıktıktan sonra aşmanız gereken bir engel kalmaz. Ve insanlar engelsiz yolları sevmez. Kimsenin birbirine acımadığı,birinin ötekine yardım etmeyi aklından dahi geçirmediği soğuk ve umutsuz bir dünyada yaşıyoruz. Yalnızlıktan korktuğumuz ama sürekli yalnız kalmaya çalıştığımız,yalnızlığımızın yetmediği ve bitmediği bir çağdayız. Dünya üstüme geliyordu sanki. Gezegenlerin arasında sıkışmış hissediyordum kendimi. Nasıl olur ne zaman olur ya da karşına nasıl çıkar belli olmaz ama yeri geldiğinde öyle güzel şeyler oluyor ki zamanında olmayan her şeye teşekkür ediyorsun. Fikirleri uyuşmuyordu. Hatta hemfikir oldukları konular pek azdı. Sürekli didişirlerdi, sürekli birbirlerine meydan okuyorlardı. Ama farklılıklarına karşın önemli bir ortak noktaları vardı. Birbirleri için deli oluyorlardı. Kucağımda yatan insana bir kez daha şükür etmiştim . Ne güzel bakıyordu bana öyle gitmeyecekmis gibi , "Evet gitmeyeceğim çünkü " hafif gülümseyerek söylediği sözler içime işlerken öpülesi dudaklarına yaklaştığımda ağızımdan çıkan kelimeler onun gözlerinin parlamasını gösteriyordu. "SENI ISTIYORUM VURGUN" ~~ Sevilay Çelen BASLAMA TARIHI : 03.04.2020

"Keşke ben o masanın arkasında sana ders veren adam olmasaydım Damla.Seni sınıfta gördükçe kendimi yerimde tutmak için nasıl çaba sarf ettiğimi bilemezsin" Zar zor nefes aldığı boynundaki damarların kalınlaşmasından belli oluyordu.Bakışları sert ve kararlıydı.Elimi uzatıp alnına düşen saçını geriye doğru okşadım. "Belki de kendini tutmanı istemiyorumdur." Yaklaştım. "Bir dudak mesafesi kadar yakınında olmak istiyorumdur belki..."

Cinsellik ve küfür bulunmaktadır istemeyen okumasın!!!