Raflarda

"Atlamak mı istiyorsun Kayla? O halde durma atla" gözlerimi dikmiş Ona bakıyordum. Gözlerinde gördüğüm neydi? Öfke mi? Hayır. Üzüntü mü? Hayır. Gözlerinde çaresizlik vardı. "Yolun sonuna geldik Pamir" dedim zoraki gülümseyerek. Yolun sonuydu demek ki. Elimi cebime attım. Sigara çıkarıp dudaklarımın arasına koydum. Titreyen ellerimle çakmağı çaktım ve sigaramı yaktım. O koyu lacivert gözleriyle beni süzüyordu. İstediğim tek şey bu sonsuzluğa atlamaktı.

Seni unutursam ey Kudüs! Sağ elim hünerini yitirsin. Seni anmaz, Kudüs'ü en büyük sevincimden üstün tutmazsam, dilim damağıma yapışsın! | Tevrat - Mezmurlar 137.

''Bu kitap 'Burslu' adlı kitabın devamıdır.Bunu okumadan birinci kitabı okumanızı öneririm.'' |♦| Sonunda evlenen Dağhan ve Miray'ı daha neler bekliyordu? Sona mı gelmişlerdi? Yoksa kendilerine bir başlangıç mı yaratmışlardı? |♦| ''Ellerimde,gözlerimde,saçlarımda biriken mutluluklar tüm vücudumu sararken tesadüf olan bir tanışmanın ne kadar da mutluluk verebileceğini düşünüyordum.Vermişti işte.Hemde tarif edemeyeceğim bir şekilde mutluluk benimdi.Belirli tesadüfün bana bu kadar mutluluğu,acıyı,tutkuyu,sevgiyi ve küçük bir meleği vereceğini hiç tahmin etmiyordum. |♦| ''Ben,Dumaner.Ben,dağınık saçlı bir adama aşık oldum.Dağınık saçlarının her tutamında acı olan bir adama aşık oldum...'' |♦| Sizde hazır mısınız yeni başlayan maceraya? Aşkın tüm vücudunu tanımaya?