"eğer bu ölümse, ölümden korkmamalı. onun güzel yüzünde, ölüm bile güzeldi." •francesco petrarca & aklımdan çıkmıyor. aklım çıkıyor, o çıkmıyor. •oğuz atay ... ben değil, o değil, biz ölmüştük. bazen bir ölüm iki ruhu da beraberinde götürebilirdi. elfida; feda etmek demektir. başlangıç: 09.06.23

İnsan ne dilediğine dikkat etmeli, zira kalbinden geçen iyi ya da kötü hiçbir dilek gerçekleşmeden peşini bırakmaz, derler. Ben, ölüm diledim. Bir ölümle başladı her şey. Bir başka ölüm onu izledi. Ve bir diğeri...

Tamamlandı. "Hepinize iyi akşamlar. Abla ve Batu abi öncelikle mutluluklar. Buraya çıkma sebebim, öncesinde güzeller güzelli birisine söz vermemden kaynaklanıyor." Sahneye çıkmış konuşan Efehan ile gözlerim anında onu bulmuştu. Gözlerimin içine bakarak konuşmaya devam etti. "O hatırlamıyordur ama benim aklımdan hiç çıkmadı." Kaşlarım çatılırken Efehan mikrofonu eline alarak daha önce orada olup olmadığını bilmediğim sandalyeye oturup mikrofonu sabitledi ve yerde duran gitarını aldı. "Küçükken bir sokakta ağlıyordu ve neden ağladığını sorduğumda bana abilerinin basketbol oynarken onu aralarına almadığından bahsetti. Bende ona ileride basketbolu öğrenip, beraber oynama sözü verdim. O ise buna sevinip, ona şarkı yazıp söylememi istedi." Gözlerimden mutluluktan yaşlar akarken konuşmaya devam etti. "Ben o gün eve gidince şarkıyı yazmaya başladım ama bir daha o kızı görme fırsatım olmadı. Onu bulmak için aradım ama o beni buldu. Tanıyamadım başta, o küçük kız gitmişti ve yerini çok güzel birisi almıştı sanki. Şimdi ise huzurunuzda ona verdiğim sözü tutmak istiyorum." Söyledikleriyle aklıma gelen anı ile gülümsedim. Efehan'ın o çocuk olduğunu bile hatırlamıyordum ama o hatırlamıştı. ~ *Wattpad'de yayımlanan Asist isimli ilk hikayedir.*

YETERİNCE ZORLARSANIZ POLLYANNA BİLE KATİL OLABİLİR. "Korkmak değildi bu, geleceği görmekti sanki. Başına gelecekleri hissetmek ve gelmesini engelleyememek." "Yalnız olduğunuzu sanırsınız, kimsenin sizi duyamayacağı duyusuna kapılırsınız. Fakat orada her zaman biri vardır. Çünkü insan sanıldığı kadar yalnız değildir." "İnsan kaybetmeyi özler mi? Kimi kaybettiğine bağlıdır o. Çünkü o kişi öyle biridir ki onu kaybetmek bile güzeldir." "Hayatın anlamı korkmaktan korkmamaktır." Hayatı boyunca zorbalığa uğrayan ve uğramaya devam eden Deniz, bir yandan toksik arkadaşlarıyla uğraşırken aile sorunları da üst üste gelir. Ama bardağı taşıran son damla bunlar olmayacaktır. ÇÜNKÜ ONU ÇOK DAHA BÜYÜK VE ACIMASIZ BİR KARALTI BEKLİYORDUR...

Annesini öldüren bir aile..Onunla uğraşan ailenin şımarık kızları Aden. 'Kısa hikayedir'

Limonata'dan Mithat ve Ata'nın hikayesi [Limonata'yı okumak zorunda değilsiniz]