!!! Kitap +18 içerik barındıracaktır, rahatsız olanlar lütfen bunu göze alarak kitaba başlasınlar !!!! 🦋 İşte şimdi çok korkuyordum. İliklerime kadar korkuyor, korkunun tadını dilimin ucunda hissedebiliyordum. Yanılmıştım, bu adam tehlikeliden de öteydi. Bu adam ölümün ta kendisiydi. Avlarını birer birer toplayarak onların cehennemi olan bir avcıydı. Kuzey Bozkurt... Bir katildi. 🦋 Avına aşık olan avcı, avcı mıdır yoksa av mı? 🦋 • Fantastik kitap değildir !

"Neyi anlamıyorsun sana aşığım. İste canımı vereyim. Ama yapma nolur gözlerin öyle bakmasın dayanamam." Herkesin korktuğu adam bana yalvarıyordu. Korku dolu gözlerle ona bakarken uzaklaştım ondan. Gözlerindeki hayal kırıklığı okunuyordu "Seveceksin sende seveceksin. İşte o zaman seni kollarımdan hiç çıkarmayacağım. Ama bunu yapmalıyım affet güzelim. " Ne olduğunu anlayamadan üzerime geldi ve eterli pamuğu burnuma dayadı. En son gördüğüm onun denizi andıran mavi gözleriydi. Bu benim ilk kitabım inşallah seversiniz. İlk bölümlerden olaylar başlıyor. Bence bir şansı hak ediyor sizce?

"Beni seviyormusun?" Öfkeden koyulaşmış, gözlerine baktığımda korkudan, titriyordum karşısında. Cevap verecek kadar cesaretli olamadım, çenemde hiss ettiyim dokunuşla, gözlerim harelerinde kayb oldu. Benden bir cevap bekliyordu, doğruyu söylersem gecenin sonunda, canı yanan ben olacağım için yine onun, duymak istediyi şeyi yaptım. Başımı usulca sallayıp "Evet" dedim kısık sesimle. Kendi sesimi kendim bile duyamamıştım. Yüzünde memnun olmuş gibi bir ifade vardı. Yüzümü elleri arasına alıp alnıma dudaklarını bastırıp sahiplendirici bir öpücük kondurdu. sağ yanağımdan akan yaşa mane olamadım. Kulağıma eyilip "Seni seviyorum" dedi fısıldar gibi. Boynumda hiss ettiyim öpücükle kendimi çekmeye çalışsamda, belimi tutan elleri buna engel oldu. Eski adı Aşk'a TUTSAK *************** # 1. Tutsak #6 . Acı #28. İntikam #3. Ölüm ****** Ateş & efnan'ın hikayesi biri aşıkdı diğeri aşıkların katili. Tarih: 07 02 2022

Bu kadar yakınken kıpırdayan dudakları dikkatimi çekiyordu. Bakışlarım dolgun dudaklarına kayarken kısık sesle sordum. "Hiç mi silinmez o izler?" Açık açık beni kalbine hiç mi alamazsın diye sormuştum adama! Rezillik! Ama pembe, dolgun dudakları gözlerimin önündeyken pek mantıklı düşünemiyordum. Bakışlarının dudaklarıma düştüğünü gördüm. "Bilmem... Silinir mi?" Yutkundum sakince. Benimle o da yutkundu. Etrafımızı saran yoğun bir hava vardı. "Denemeden bilemezsin." Başını salladı yavaşça. "Bilemem... Ama ya çok denemişsem?" "Hemen kurtulmak için yeterli bir amacın olmamıştır?" Yutkundu tekrar. "Belki de... Peki şu an öyle bir amaç var mı?" Kısa bir an gözlerimiz çakıştı. Ardından tekrar dudaklarına baktım. Yavaşça kollarımı kaldırıp boynuna doladım. Onu kendime çekerken dudaklarımız birleşmeden önce konuştum. "Var olmasını sağlarız." Nazlı Irmak & Deniz Kara HİKAYENİN İÇERİSİNDE +18 KISIMLAR, CİNSEL İÇERİKLİ KONUŞMALAR, KÜFÜRLER MEVCUTTUR! RAHATSIZ OLACAK OLANLAR OKUMASIN! BUNUNLA İLGİLİ HERHANGİ KÖTÜ, RAHATSIZ EDİCİ, HAKARET İÇERİKLİ YORUM GÖRÜRSEM YORUMU SİLER, YAZAN KİŞİYİ ENGELLERİM! Nahif : İnce, duygulu, hassas, kibar. Yazıma Başlandığı Tarih : 15 Ocak 2022 İlk Bölüm Yayımlanma Tarihi : 15 Ocak 2022 Son Bölüm Yayımlanma Tarihi : 18 Haziran 2022

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

Şimdi karşımda duran bu kadın bana neyi vadediyordu? Özgürlüğümü mü? Yoksa sonsuz esaretimi mi? Peki ya neden yapıyordu bunu? Bir insan nasıl olurdu da babasını öldüren adama özgürlüğünü vermek isterdi? Dikkatle yüzüne baktım. Tek bir ifade arıyordum o yüzde. Nefret!.. Ama yoktu. Bunca yıl sonra babasının katili ile karşı karşıyaydı. Yüzünde tek bir nefret ifadesi veya sesinde bir tiksinti yoktu. Üstüne üstlük benimle konuşmak için ısrar ediyordu? Bir durum ne kadar saçma olabilir bilmiyordum ama o durumun tam ortasında durmak fazla can sıkıcıydı. Hızla kolunu yakalayıp koğuşun dışına doğru yürümesini sağladım ve koğuştan çıktığımız an kolunu bırakıp öfkeyle yüzüne baktım. "Burada ne işin var bilmiyorum, bilmekte istemiyorum. Yıllar sonra ne diye çıktın karşıma? Hesap sormak için mi? Çok geç! O hesap çoktan kapandı. Misliyle ödettiniz zamanında! Şimdi benden uzak durun!" Sertçe söylediğim sözler üzerine tekrar koğuşa girmeye yeltendim. Fakat bu sefer beni kolumdan tutup durduran o oldu. "O hesap hiçbir zaman kapanmadı, bunu sende biliyorsun. Ama merak etme, buraya senden hesap sormaya gelmedim. Sana ne dediysem o! Ne eksik ne fazla... Eğer beni dinlersen buradan beraber çıkarız. Her şey açık ve basit. Ben sana özgürlüğünü vereceğim, sen de bana babamın katilini vereceksin. Gerçek katilini!.." 💣💣💣 Hayatının on yılını bir Hapishane de geçirmiş bir adam ve tek kurtuluşu Arsen... Ona reddedemeyeceği bir teklifte bulunur fakat kurtuluş dediği bu kızın ondan çaldıklarını öğrendiğinde kim bilir neler olacak? 10 yıl hapiste işlemediği bir suçun bedelini ödeyen Mahir'e tüm ailesi sırt çevirirken dost eli hiç ummadığı bir yerden gelir ve hayatı bir anda hiç ummadığı bir fırtınaya kapılıp sürüklenmeye başlar. Sıra bedel ödetmeye gelmiştir.

(+18) Mafya patronu olan Hera Ateş bütün şehri avucunun içinde tutuğunu düşünüyordu ama bir gün şehre yeni gelen bir adamla bütün hükmü son bulmak üzereydi. Tırnaklarıyla kazarak çıktığı koltuğundan indirilmek üzereyken ona neden efendi denildiği öğrenilecekti. Peki ya şehre gelen bu gizemli adam kimdi? Silahlar kuşanılmış, efendi kırmızı rujunu sürmüştü. Bir savaş başlıyordu. Peki kazanan kim olacaktı?

Hepimizin hayalidir: Mutlu bir evlilik, bir çocuk (bir kız çocuk). Peki ya eşiniz olmadan? Bir adam... Ve onun en büyük isteği kız çocuğuna sahip olmak. Uzun yıllardır beraber olduğu ruh eşini kaybeden adam bu hayaline daha, daha çok sarılır ve çocuk esirgeme kurumundan bir kız çocuk evlat edinir. Peki ya adam buna hazır mı? Taze olan acısını bu şekilde mi kapatacak? '' Yine bir sabaha uyandım, diğer sabahlardan farklı. Bugün aşkımın cenazesi var ve böyle bir hissi ilk defa yaşıyorum. Bundan sonra onsuzum, yalnızım. Her şeyimi kaybettim. Yerden usulca doğruldum ve dolapta asılı takım elbiseme bakıp: 'Off!' dedim. Yüzümü yıkayıp, hiçbir şeyler atıştırmadan takımı giydim. Aklım 'Gitme! Göreceklerin iyi şeyler değil ' diyor ama kalbim onu son bir kez daha hissetmek istiyor. Her zamanki gibi kalp ağır bastı. Anahtarımı aldım evden çıktım. Arabaya doğru yürüdüm, bir sürü anı canlandı: Beraber bu yolda yürüyüşlerimiz, her zaman araba anahtarı onda dururdu çünkü sürekli evde unuturdum. Şimdiden gelişme var. Arabaya bindim. Tüm araba onun parfümü kokuyordu. Bu duygu gerçekten çok ağır! Mezarlığa doğru giderken aklıma söyledikleri geldi, bu yoldan geçerken bana şöyle derdi: ''Mezarlık yolu... Bir gün benim için bu yoldan gideceksin. Ama bundan yıllar sonra.'' Yutkundum...'' Çarpıcı bir psikoloji, komedi, dram...

"Ah, devam et daha hızlı... Evet işte böyle... Ahhh..." Hemen yan odamda duyduğum inleme ve seks tınılarıydı bunlar... Ben burada yatakta oturmuş onların bedenlerinin birbirine çarpış seslerini ve zevk inlemelerini dinlerken onlar kendilerinden geçmiş bir şekilde zevkin doruklarına çıkıyorlardı. Ben kim miyim?... En yakın arkadaşıyla sevdiği adamın her gün gözlerinin önünde sevişmesini izleyen, zevkten deliye dönen seslerini dinleyen sırf sevdiğim adama yakın olmak için onu başka bir kadının, en yakın arkadaşının kollarına atan kişiyim... Adımın bir önemi var mı? "Sen bir harikasın... Devam et bebeğim..." Başımı dizlerimin üstüne yaslamış kulağımdaki kulaklıklar bile bu sesi bastırmıyorken içimdeki acıyı nasıl bastırabilirdim ki... Sahi zaten bunu ben istememiş miydim? Kapak tasarımı 👉 rav_hikayeleri