Zoya || JJK || Completed
"නොහැගුනා සේ සිටියාට සුදු කමිස උරහිසටත් රිදුනා."
එයාලගෙ එක දුර්වල තැනක් අල්ලගත්ත ගමන් එයාලව බිම දාන්න මට තත්පරයක්වත් ගත වෙන්නේ නෑ. හරියට බුලට් එකක් වගේ. ඒක තමයි එයාලා මට කියන නම. මං රින්ග් එකට ඇතුල් වෙනකොට නොනවත්වා චියර් කරමින් මිනිස්සු කෑගහන නම. BULLET. ඒ තමයි අනිත් ලෝකෙන් සැගවිලා මං දාගෙන ඉන්න වෙස්මූන. Unknown but Protected! ............. 🥊 Content and trigger WA...
"කොල්ලෙක් වගේ හැසිරෙන කෙල්ලෙක් බැඳගන්න ඕන නෑ මට. මම ජොන් ජන්ග්කුක්! ලස්සන, සල්ලි තියන කෙල්ලො ඕන තරම් හොයාගන්න පුළුවන් මට!" "ප්ලීස් ජන්ග්කුක්, මම වෙනුවෙන් මේක කරන්න. මේ මම ඔයාගෙන් ඉල්ලන අන්තිම උදව්ව. මට මගෙ දූව බේරලා දෙන්න. ප්ලීස්..."
ජිමින් පැයක් තිස්සේ දවල් පැහැරගත්ත රේගුවේ හුවමාරු අංශයේ වැඩ කරන කිම් ටේ ලී ට වද දෙනවා.. හැමෝම හිතුවේ ඉයුන් හා ගේ මරනෙන් පස්සේ ජිමින් හැමදේම අතෑරලා පැත්තකට වෙයි කියලා..ඒත් වුනේ ඊට හාත්පසින්ම වෙනස් දෙයක් ජිමින් තවත් දරුනු වුනා..අමානුෂික වුනා.. දවසකට ජිමින් අතින් මැරෙන ගාන වැඩි වුනා. ජිමින් නවත්තන්න කාටවත් පුලුවන් වුනේ...
ටික වෙලාවකින් බංකරේට එලියක් වැටුනේ බොඩිගාඩ්ස්ලා 10 ක් 15 වටකරගෙන 25 ක් තරම් වයසැති තියනු දෙනෙත් ඒකාකාරි ඇහිබැමි හොදින් ඔපවැටුනු මුහුණත් , උසට සරිලන ශක්තිමත් හැඩිදැඩි ශරීරයක් සහිත පුද්ගලයෙක්ගේ පැමිනීම නිසා... "ජිමින් ..." මාෆියා ලෝකයේ නම ඇහුවත් උගුරවේලිලා යන තරම් පෞරුෂයක් ඔහුට තිබුනා.. ජිමින්ගේ මූන දිහා බලන් කතා කරන...
සමහර අය තමන්ට ලැබෙන වාසි නිසා ටොක්සික් රිලේෂන්ෂිප්ස් වල එල්ලිලා ඉන්නවා එතකොට තවත් සමහර අය ඒ තමයි ආදරේ කියලා හිතාගෙන දුක් විඳ විඳ ටොක්සික් රිලේෂන්ෂිප්ස් වල එල්ලිලා ඉන්නවා මේ දෙගොල්ලන්ටම වඩා වෙනස් තව පිරිසක් ඉන්නවා, එයාලා තමන්ගෙ පාට්නර් මොන තරම් ටොක්සික් උනත්, තමන්ට මොන තරම් දුක් කරදර දුන්නත් හැමදාම ඒ මත්තෙම නැහි නැහී ආ...
𝑃𝑎𝑠𝑡 𝑡ℎ𝑒 𝑒𝑛𝑑 𝑜𝑓 𝑡ℎ𝑖𝑠 𝑐𝑜𝑙𝑑 𝑤𝑖𝑛𝑡𝑒𝑟... 𝑈𝑛𝑡𝑖𝑙 𝑡ℎ𝑖𝑠 𝑠𝑝𝑟𝑖𝑛𝑔 𝑐𝑜𝑚𝑒𝑠 𝑎𝑔𝑎𝑖𝑛... 𝑈𝑛𝑡𝑖𝑙 𝑡ℎ𝑒 𝑓𝑙𝑜𝑤𝑒𝑟𝑠 𝑏𝑙𝑜𝑜𝑚 𝑎𝑔𝑎𝑖𝑛... 𝑆𝑡𝑎𝑦 𝑡ℎ𝑒𝑟𝑒 𝑙𝑖𝑡𝑡𝑙𝑒 𝑙𝑜𝑛𝑔𝑒𝑟... 𝑆𝑡𝑎𝑦 𝑡ℎ𝑒𝑟𝑒...❄️ Covered by :- @_Lan_Kimra Start:- 29/04/2022 End :- 20/12/2022
ජීවිතයෙ දෙවෙනි අවස්ථාව... ඒක වෙන්න පුලුවන් සමහරවිට හොදම අවස්ථාව.🖤 Bodyguard boyfriend Side story.❤
යුන්බිගේ රූපය ජන්ග්කුක් එක්ක පුළුල් විදිහට හිනාවුණා.. සෙනඟ අතරෙ හැංගුණා.. ආයෙත් මතුවුණා.. ආයෙමත් හැංගුණා.. ජන්ග්කුක්ගෙ තොල් අතරෙ මැවුණෙ නිරුත්සාහික හිනාවක්.. "ඔයා තවමත් ඒ සෙල්ලම කරනවා යුන්බියා.." Jungkook centric fanfiction • Mature Contents - Sexual Harassment , Self harm , Depression , Violence , Suicide Att...
පරිවෘත්තීය 🚫 ටැග්ස් බලන්න, කියවන්න අන්කම්ෆර්ටබල් වගේනම්, එම්බැරසිං වගේනම් කියවන්න එපා 🚫
පාසල් ජීවිතයේ අවසාන දවස. ක්රීඩා පිටිය දෙසට පා තැබූ හනාගෙ දෙනෙත් නැවතුනේ ඈ මෙලොව දකින්න ආසම රූපය ලග. කිම් නම්ජූන්. මද පවන හා රගදෙන කෙහෙරැලිත් නලල් පෙදෙස තෙල් කරමින් ගලන ඩා බිදුත් වෙනදා මෙන්ම අදත් ඔහුගේ රුව චමත්කාර කලා. අතෙහි වූ පන්දුව බිම හෙලූ හේ වල ගැහුන කම්මුල් අතරින් සිනහ සී හනා වෙත ඇදුනේ ඇගේ මුවගද සිනහ ර්ර්කා වලි...
🚫සමහර වැරදි හරියට ඉරිතලපු වීදුරු වගේ... මොන තරම් උත්සාහ කලත් ඒවා මුල් තත්වෙට ගන්න අපිට බෑ... 🚫 Fan Fiction only 💕 ⚠️️කොපි කරන්න එපා ⚠️️
මට ආදරෙයිද කියලා අහන්නෙ නැතුව.. මං ආදරෙයි කියලා විතරක්ම කියපු ආදරයක්.. Started-2021/03/11 Finished-2021/06/11
"සමාවෙන්න දුව ....mr.Jung ට ඇවිල්ලා තියෙන්නෙ silent heart attack එකක්....." 𝚃𝚘 𝚕𝚘𝚟𝚎 𝚒𝚜 𝚗𝚘𝚝𝚑𝚒𝚗𝚐. 𝚃𝚘 𝚋𝚎 𝚕𝚘𝚟𝚎𝚍 𝚒𝚜 𝚜𝚘𝚖𝚎𝚝𝚑𝚒𝚗𝚐. 𝙱𝚞𝚝 𝚃𝚘 𝚕𝚘𝚟𝚎 𝚊𝚗𝚍 𝚃𝚘 𝙱𝚎 𝚕𝚘𝚟𝚎𝚍, 𝚃𝚑𝚊𝚝𝚜 𝙴𝚅𝙴𝚁𝚈𝚃𝙷𝙸𝙽𝙶 PS: Some parts of the story are inspired by my own life experiences enj...
චරිත ඇතුලෙ හැංගිලා ඉන්න චරිත අදුරගන්න ඒ චරිත කතා කියවන්නම ඕන.. මේකත් අන්න එගෙම චරිත ගොන්නක් ඇතුලෙ හිරවුනු කතාවක්..
හිතන්නේ රිදෙන්නේ නෑ කියලද? නෑ..... රිදෙනවා..... හදවත.............. හිතන්නේ අඩන්නේ නෑ කියලද? නෑ අඩනවා.... දරාගන්නම බැරි මොහොතක... ඇය විතරද ආලය කලේ? ඇය විතරද තේරුම් ගත්තේ නුබව? මා කලේ නැතුවද ඔය කියන ආලය? මා කලේ නැතුවද ඔය කියන තේරුම් ගැනීම? නැහැ..... කලා...... හැමදාමත් ආලය කලා...තවත් කරනවා....ඉදිරියටත් කරනවා... ඔබ ඉන්න...
අයිඩල් කෙනෙක් වෙනවා කියන්නෙ සමහර වෙලාවට කෙනෙක්ට තමන්ගෙ හැමදේම අහිමි කරවන දෙයක්
හැම සතුටු දායක අවසානයක්ම "ඉන් පස්සෙ එයාලා දෙන්නා හැමදාමත් සතුටින් ජීවත් වුනා" කියලම ඉවර වෙන්න ඕන නැහැනෙ. සමහර සතුටුදායක අවසානයන් මේ විදියට ඉවර වෙන්නත් පුළුවන්...
හිමි වීම අහිමිවීම ගැන නිනව්වක් නැතුව හීන පස්සෙ දුවපු අතීතයක්... වචන වලින් නොකියා ඇස් වලින් ආදරය කරපු අතීතයක්.... මතකයෙන් අමතක කරලා දාන්න බැරි තරමටම හදවත පතුලටම කිඳා බැහැපු ප්රථම ආදරේ නටඹුන් ඉතිරි කරපු අතීතයක්... අවුරුදු ගානකට පස්සේ ඒ අතීතය අපේ ඇස් ඉස්සරහා ජීවමාන දකිනකොට හදවතට දැනෙන හැඟීම මොනවගේද කියලා කවදාහරි දැනිලා...