Acıyla harmanlanmış yürekler... Yedi asker, yedi farklı acı, yedi farklı hayat ama ortak bir geçmiş... Hepsinin tek bir ortak geçmişi vardı o da çektikleri acılar. Farklı zamanlarda çok farklı Acılar çekselerde hepsi ortak geçmişi olan yedi farklı kişilerdi. 🌼🌼 KİTAP TANITIMI YAPMAK YASAK!!

" Bunu siz mi yaptınız ? Bu resmen vahşet " " Asena hanım bu adamlar sizi kaçıran adamlar yalnız. " -----------------------------------------------------------

Arkadaşlar hikayeyi kendim yazdım alıntı değildir İNŞALLAH BEYENİRSİNİZ

(NOT: BU NOT SON ZAMANLARDA, YENİ OKUYUCULARIN YORUMLARI BAZ ALINARAK EKLENMİŞTİR, LÜTFEN OKUYUN! Ergenlik dönemimde başladığım kitap olduğu için kurguda çok fazla, klişe, cringe sahneler var. Bunu bilerek başlamanızı öneririm. Keza yine çok fazla mantık hataları bulunuyor, bunu da göz önünde bulundurun. Kurgu hâlâ devam ediyor, baş karakterin mizacı gereği hali ve tavırları aynı, bunu bozamam. Ama ileriki bölümlerde biraz da olsa bu tavırları törpüleniyor. Ayrıca başrol karakter kızımız çok fazla küfür ediyor. Rahatsız olacak olanların okumamasını tavsiye ederim. Anlayışınız için şimdiden teşekkürler.) Yetimhanede büyümüş, 17 yıldır kimsesizlikle mücadele etmiş, çok erken yaşta kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmiş, zeki, atarlı, biraz ağzı bozuk lakin yufka yürekli bir kızdır Ahu Tomris Karayel. Bir gün ansızın yetimhaneye gelen oldukça varlıklı insanların, Tomris'in biyolojik ailesi olduklarını iddia etmesiyle birlikte işler asla eskisi gibi olmaz. Bu hikayede ezilen, korkan, ürkek kız yok. Bu hikayede cesur, lafını esirgemeyen, zeki kız var. Bu hikayede Tomris'i yaralarından vuran insanlar var. Bu hikayede vicdanları körelmiş insanlar var. Bu hikayede Tomris' in bir de biyolojik ailesinin karşısında verdiği mücadele var. *Karıştırılan bebekler klasiğinden bir tık farklısı* ©Kitap şahsıma aittir. Herhangi bir çalıntı veya kopyalanması durumda hukuki işlem başlatılacaktır. Başlangıç: 18/02/2023 Bitiş: 26/05/2025

Karadeniz miydi Azra yi bu kadar yakan yoksa bir insan mıydı kalbinin derinliklerinde kalan . karadeniz gibi ol sevgili yağmur ol yağ bedenime sonra güneş ol doğ yüreğime Severek okumanız dileğiyle...

"Gazanfer, Sevda dediğin öyle uyanayınca seni görmek istiyorum diye söylenen cümlelerin arkasında gizlenen duygu değildir." Ellinin tersini dizine dokunup, sanki sevdasının saçlarını okşar gibi okşadı. "Nereye baksan gördüğün hep o olur. Özlersin ama öyle ezbere bildiğin tenini değil, kulaklarında çınlayan sesini de değil. Ciğerlerine dolduramadığın kokusunu hiç değil. " Öylece yere bakıyor, bilinmeyen bir özlemi anlatmak için kelimelerin nakıs kalışına şahit oluyordu. "Sana söylediği iki kelimeyi özlersin, sonra kulaktan kulağa sana bir şekilde ulaşan haberlerini alırsın. Anlarsın ki, sana gönülden verdiği sözü tutuyor, yar olmuyor kimseye sana yarayken." Başını kaldırıp gözlerime öyle bir baktı ki Kadir, içi titredi Gazanfer'in. "En çokta neye sevinirsin biliyor musun, yaşamasına. Canının sağ olmasına sevinirsin. Senden uzakta, senden başkası olmadan, yaşıyor olması sana ümit olur." "Kadir, yarana dokunursan, ne olur?" Cehennem ateşine atılmışçasına oturduğu yerden dikeldi. Sevdası omuzlarına çökmüş Kadir, dağ oldu kükredi. "Asla! Asla olmayacak öyle bir şey!" "Yarana dokunursan ne olur Kadir?" Seslice yutkundu. "Yarama dokunursam, kanar. Sarmama izin vermezler, ateşle dağlarlar. O kanamasın diye, ben bir ömür yanacağım Komutanım." "Gerekirse dağlasınlar Kadir, sonunda Yaran, yâr olacaksa sana, değmez mi?" "Eğer onun gözünde bir damla yaş, yüreğinde bir sızı olursam Karadeniz şahidim olsun kendi ecelim olurum." Sağ yanağından aşağıya bir damla ateş yuvarlanırken, kaşlarını çattı. "Bu yaşıma kadar nasıl sessiz sessiz sevdiysem, yine öyle yapacağım. Benim Sevdam kimsenin canını yakmayacak." "Kimsenin canı yanmasın diye sen öldüreceksin kendini. O bunu ister miydi?" "Bir defa elini tutmadan, sevdasını duymadan, bilmeden, her günü akşam ettiysem, yine öyle ederim."

Mizah #1 Başımı yaslandığım bedene çevirdiğimde, içleri alay dolu bakışlarla buluştum. Yalnızca benim duyacağım bir tonda kulağıma ulaştı fısıltıları. "Siz kadınlar bu topukluları rezil olmak için mi giyiyorsunuz?" Laf soktu. Bana laf soktu. El alemin adı, bana laf soktu. Bana, Eflatun Yetmez'in torunu, Yeter Yetmez'e! Belimdeki elini geri iterek, kaşlarımı yay şeklinde havalandırdım. Sanırsın kolbastı oynuyorlar! Yere düşen çantamı alıp saçlarımı düzelttikten sonra, kalabalığın azalmak yerine çoğalmasına aldırış etmeden cevap verdim karşımdaki Allah'ın kuluna. "Senin dediğin kadınları bilmemde, ben bunların üzerinde horon tepiyorum." Adını bile bilmediğim aslında bana yalnızca yardım eden, aynı zamanda dalga geçen kişilik alayla tek kaşını kaldırdı. "Yani?" Yönümü asansörün olduğu kısma çevirip, iğneleyici bir tonda cevap verirken dudaklarımı alayla kıvırdım. "Eğer beni biraz daha oyalarsan, horonu senin üzerinde teperim." Karadenizli bir ailenin, en âkil kızı. Bir "Yeter Yetmez" hikayesi...

Zaman zaman hayattan bunalırız , Zaman zaman kaybolmak hatta yok olmak isteriz , İşte o anlarda en iyi kaybolma metodu kitaplardır ... Hikayemi seni istediğin yerlere götürmesi umuduyla !!!! İyi okumalar ....

"Şey bir de daha ismini bile bilmiyorum söylemeyecek misin?" "Gizemli biri olarak kalsam daha iyi değil mi? Telefonun ardındaki gizemli bir ses olarak..." "Peki, madem öyle olsun. O zaman bundan sonra sana DOST diyeceğim." BİR DOST *** İnternette insanların hikayelerini yazıp yayımladığı Wattpad adında bir sosyal paylaşım sitesiyle tanıştınız. Burada yazılmış olan bir hikayeyi okumaya başladınız ve bu hikaye çok hoşunuza gitti. Hikâyenin devamını yazmasını istemek için hikayenin yazarına özelden mesaj attınız. Beklediğiniz mesaj geldiğinde yazarla hoş bir sohbete başladınız. Yazar hikayesinden övgü dolu bahseden ilk okuru olduğunuz için size hikayesi hakkında küçük bir sır verdi. "Aslında bu hikaye benim günlüğüm, yaşadıklarımı yazıyorum." Ertesi gün hikayeye yeni bölüm eklendi ve hiç vakit kaybetmeden okumaya başladınız. Bölümün sonunda şunlar yazılıydı: "Bu lanet hayata artık daha fazla katlanamayacağım ve kendimi şu tavanda asılı duran ipe bırakacağım..." Ne Yapardınız? *** Sanal dünyanın buluşturduğu bir kader, dostluk tadında bir aşk hikayesi... NOT: Bu hikayenin tüm hakları yazara aittir. İzinsiz kopyalanamaz ve çoğaltılamaz.