"Sen benden başkasına dokundun " ....

Yoğun cinsellik ve kan içerir! Dark Romancedir. ... Karlos hastalıklı bir canavarı içinde yaşatan bir seri katildi. Ruhu kötülüğün evi, bedeni şeytanın parçasıydı. O zulmetmek için doğmuş, şeytanın yeryüzündeki vücut bulmuş hâliydi. Füsun cennetten cehenneme düşmüş bir parçaydı. Kalbi cennetin bir köşesi, ruhu cehennemin esiriydi. O cehennemde büyümüş cennet parçasıydı. Şeytanın beden bulmuş hâli cehenneme düşmüş cennet parçasının peşindeydi. Ne cennet Şeytana teslim olacaktı ne de Şeytan cennetin parçasından vazgeçecekti. Şeytanın aşkı saplantılı, Cennettin nefreti ölümcüldü. Ne Cennet Şeytana yar olacaktı Ne de Şeytan cennetin parçasına. Onların aşkı ölümcül bir saplantının anası, birbirlerine olan nefretleri ise ölümcül saplantının babasıydı. Onlar nefretin ve takıntının tohumlarıydı. .. "Senden nefret ediyorum," dedim hıçkırıklarımın ardında. Küçük yüreğim yerde cansız bir şekilde yatan adamın acısı yaşar gibi sıkışıyordu. Sanki bir canavar gelmiş ve yüreğimi yumruğunun arasında ezip son kan damlasına kadar sıkmıştı. Karşımdaki adamın yüzünde acı belirdi, acı o kadar gerçekçiydi ki bir an onun bir canavar olduğunu unuttum. Dudaklarımdan istemsizce bir hıçkırık daha kaçarken bakışlarım kanla kaplı parmaklarıma kaydı. "Aynı zamanda seni seviyorum, seni kendimden vazgeçecek kadar çok seviyorum." ... UYARI: Yaş farkı, şiddet, katliam, ölüm, kan, cinsellik, argo, sigara kullanımı, alkol kullanımı, madde kullanımı vb. uygunsuz içerik bulunmaktadır. Kitapta geçen kişi, kurum, olaylar hepsi tamamen hayal ürünüdür, gerçek kişiler, kurumlar ve olaylara olan benzerlik rastlantıdır. Fayel kelimesi tamamen bana özeldir, izinsiz kullanılması takdirde yasal işlem başlatılacaktır. Başlama Tarihi: 11.05.2024

"Sana göz yaşlarını silmen için mendil veremem ama, İstiklal Marşımızın ilk kelimesini hatırlatması için bu bağrağı verebilirim, Esra." 16.01.2005 tarihinde, babalarını trajik bir şekilde kaybeden, Esra ile Ağabeyi Hakan, daha bu olayı atlatamamışken evlerinde çıkan bir yangınla ölümden döner. Cenaze töreninden sonra anneleri, en yakın arkadaşı tarafından bıçaklanır ve kaderinin rüzgârında hunharca savrularak çocukların önünde hayata gözlerini yumar. Çocukluk arkadaşlarına, annelerine, babalarına, anılarına, yaşadıkları şehre veda etmelerine bile izin vermeyen, acı ve göz yaşı dolu bir yaşam iki masumu beklemektedir. 18 yılın ardından, Esra ile çocukluk arkadaşı olan Ertuğrul'un yolları bir sonbahar günü Sarıkamış'ta kesişir. Henüz yeni hemşire olan Esra, ağabeyiyle aynı hastanede yalnızca kısa bir süre hizmet vermişken ülke tepe taklak bir hale gelir. Düşman devletler, aynı çatı altında toplanan 7 bağımsız Türk devletini dünyadan silmek için 100 yıl gibi kebir bir sürede plan yapmış ve bunu ansızın yürürlüğe sokmuştur. Bu hikaye, savaşın, kar-kıyametin ortasında filizlenmesine bile izin verilmeyen bir aşkın, psikolojisini yitiren, savaşın ortasında kalmış bir kadının hikayesi. Okurken elmalı kurabiye yiyip çay içmek isteyeceğini türden bir macera seni bekliyor!

BARAKA... Tek bir kişinin hüküm sürdüğü bu şehir benim cehennemim olmaya aday gibiydi. Burası onun şehriydi. Onun cehennemiydi. O herkesin efendisi... Herkesin önünde el pençe durduğu, her sözünün kanun sayıldığı bir adamdı o. Ejder... onu ilk gördüğümde gözlerinin mavi yansımasında görmüştüm cehennemi. Kaçmak istediğim cehennem, bana cenneti vaat etmişti. Ama gerçek şuydu ki; aşk cehennem ateşinden daha sıcak ve daha yakıcıydı.

Sağır bir genç kız ve seri bir katilin hikayesi... Sara Topal, beş yaşından sonra geçirdiği bir kazadan dolayı hiçbir sesi duymuyordu. Şiir yazmak için bir sokağa girdi. Tek istediği sadece ilham alacağı bir cümleyi defterine yazmaktı ama işler hiç istediği gibi gitmedi. O bir cinayette tanık olmuştu. Siyah şapkalı, adamla göz göze geldi. Adamın elleri kandı. Bu seri katil sara'nın peşini bırakmaya hiç niyeti yoktu. "Benden ne istiyorsun?" Dedi. "Sen işlediğim cinayeti gördün." Adam ne diyordu? Onu anlamıyordu. Sara kendi sesini bile duymuyordu. Bu adamın sesini nasıl duyacaktı? Genç kız, adamın ne dediğini bilmiyordu. "Ben sağırım! seni duyamıyorum." Dediği zaman adam ona inanmamıştı ama gerçekten genç kız sağırdı. *** Yine karşımdaydı. Yüz ifadesi her zaman sertti. "Beni bir gün duyacak mısın?" Diye sordu. Her şeye sağır olan ben neden o karanlık adamın sesini duymak istiyordum? .

"Peki ya sen?!" diye sordum çatallaşan sesimle. Anın stresiyle dudaklarımı yaladığımda gözlerini dudaklarıma indirip bir müddet orada tuttu. Alnında beliren mavi damarı soluk ışığa rağmen fark edebiliyordum. "Sen de çıkacak mısın benim hayatımdan Dinçer abi?!" Gözlerimiz tekrar buluştuğunda, alev alev yanan hareleri içimde bir ateşi yaktı, yandığımı hissettim. Bu his, elimi kolumu bağlamıştı sanki. "Hayır!" taviz vermeyen katı sesi benliğimde yankılandı, yankılandı... Üstüme daha da eğilerek çenemden tutup kendi yüzüne doğru yaklaştırınca heyecandan titredim. Hiç bilmediğim bu duyguyu, pembe nevresim takımımın içinde, yirmi sekiz yaşında olan Dinçer abiyle yüzlerimizin arasında milimler varken yaşamak... Hele ki hala abi diyordum, boğazıma taş gibi oturdu. "Ben senin bu dünya da ahirette de elini tutacağın tek adamım.." ◾

Başkomiser Kürşad Karahisarlı. O mahallenin ağabeyi, herkesin saygı duyduğu delikanlısıydı. Karahisarlı soyadıyla nam saldığı mahallesinde hayatına birden giren Özlem ile kalbinden vurulmuşa dönmesi çokta geç olmayacaktı. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

Dilhun kitabında geçen Karan ve Mavi'nin hikayesidir. Bu kitabı anlamak için diğerini okumanıza gerek yoktur. Kırdığın kalbin vebaliyle yaşar, Seni bir daha kalbine almayacağı gerçeğiyle ölürsün. Unutma; Gitmek, ihanet etmektir. Gitmek, seni aslında sevmedim demektir. Gitmek, sana adanmış bir kalbin içine acımasızca tükürmektir. Ve gitmek, En çok sen demektir. Yayınlama tarihi: 14.02.2024

Seha Bey bir ayağını öne atıp ona dengesini vererek şöyle bir durdu. Leyla'yı kısacık üstün körü süzdü. Rahatsız eden bir bakış değildi ama olmasa da olurdu yani. Leyla neler oluyor diye düşünüyordu. "Küçüksün." dedi adam, burnunu çekti. "Gözüm de tutmadı pek seni. Biraz büyü. Bakalım hale yola gelecek misin..." Leyla'nın gülümsemesi soldukça soluyordu. Gözü tutmamıştı madem gelin odasına ne diye sokmuştu bu herif onu? Hale yola gelmek ne demekti? Ah bir eski Leyla olabilseydi ona hali de yolu da gösterirdi ama kaç gündür yaşadıkları onu bitap düşürdüğünden karşılık vermek için laf gelmiyordu aklına. "Eğer aynı yastığa baş koyasım gelirse, haberin olur. Sana söylerim." dedi adam. Leyla'nın gülüşü tamamen düştü bu sefer. Ne ince düşünceli adam! Ya habersiz gelse ne olurdu?! "Ama ben bunu yapmazsam eğer, sen aşkımdan ölsen bile bana gelmeyeceksin." ••• -Yaş farkı içerir- ~hikâyemiz 1989 yılında başlamaktadır~