Ξαφνικά ένοιωσα ένα τράνταγμα στο κρεβάτι. Άνοιξα τα μάτια μου και ειδα τον Jimin απο πανω μου. Άνοιξα το κινητό μου και είδα την ώρα. Είχε ηδη πάει έντεκα. Wendy:Τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα? Jimin:Οι γονείς σου επέμεναν να μείνω μιας και έχουν φύγει σε επαγγελματικό ταξίδι Wendy:Τα μικρά που είναι? Jimin:Στην γιαγιά τους Wendy:Και δηλαδή θα με προσέχεις εσύ τώρα? Εγνεψε θετικά το κεφάλι του και ένα πονηρό χαμογελο σχηματίστηκε στα υπέροχα σαρκωδη χείλη του. Με πλησίασε πιο πολύ. Wendy:Jimin τι κάνεις δεν είναι σωστό είσαι ο καθηγητής μου Jimin:Δεν με ενδιαφέρει Κόλλησε τα χείλη του στα δικά μου Θα μπορέσουν να είναι μαζί ο Jimin και η Wendy μετά απο αυτό το φιλί ή η σχέση τους θα είναι γεμάτη εμπόδια? Προσοχή: Μπορει να περιέχει σκηνές ανω των 18 24/4/2018 no.67 Fanfiction 22/9/2018 no.7 Jimin 26/9/2018 no.9 Taehyung 27/9/2018 no.28 bts 29/9/2018 no.15 bts 9/4/2019 no.5 jimin 13/7/2019 no.1 jimin [completed]

Jeon Jungkook και Park Jimin οι players του σχολειου. Άρτεμις και Νάγια οι νέες μαθήτριες Όλοι τους συνδέονται με κάτι από το παρελθόν. Τι θα γίνει όταν ξανασυναντηθούν? Οι γνώμες τους για τον καθένα θα παραμείνουν ίδιες ή θα αλλάξουν? #1 jimin

«Ολοκληρωμένο» [[ BOOK || ]] SEQUEL OF -BAD BOY FELL IN LOVE- __ "Γιατί φέρεσαι τόσο παράξενα;" ρωτησε ο Hoseok αφού έκατσε δίπλα του, με μια μπύρα στο χέρι. "Ερωτεύτηκα."απάντησε ονειροπολα. Ο Hoseok παραλίγο να φτύσει την μπύρα του. "Τι έκανες;" "Ερωτεύτηκα ξανά φίλε μου." 'Εκείνος' επιστρέφει μετά από 6 ολόκληρα χρόνια. Μια "έκπληξη", όμως, τον περιμένει. Ο ίδιος πίστευε ότι το αγέννητο παιδί του δε τα κατάφερε στη γέννα...αλλά τα πράγματα ήταν πιο περίπλοκα. DO NOT COPY THE STORY✔️ Για να καταλάβετε την πλοκή, διαβάστε το πρώτο βιβλίο, με τον τίτλο 'Bad Boy Fell In Love ".

"Πώς γίναμε έτσι με τον Jungkook ρε γαμώτο!Τη μία μέρα ήμασταν άγνωστοι και δεν ήξερε την ύπαρξη μου, και την άλλη μέρα παραλίγο να γαμηθούμε και μαλώνουμε ΣΥΝΕΧΩΣ!Ποιός, εγώ με τον άνθρωπο που αγαπώ περισσότερο απ'την ίδια μου τη ζωή!"σκέφτηκα και άρχισα να κλαίω περισσότερο.Και κάπως έτσι κουράστηκα και με πήρε ο ύπνος...

Μια μοιραία γνωριμία ενός καλοκαιριού! Πίστευαν ότι δεν θα ξαναειδοθουν ποτέ αλλά η μοίρα είχε αλλά σχέδια, μαζί με πολλές άλλες εκπλήξεις!! 😏 (ΜΟΥ ΑΝΉΚΕΙ ΜΌΝΟ Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΌΧΙ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΤΑ ΒΊΝΤΕΟ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ). ❗Don't copyright this story❗ Highest ranks!! ♡ 1~#badboys. ♡ 3~#ff. ♡ 4~#jealous. ♡ 5~#summer. ♡ 6~#playboys. ♡ 7~#kpop. ♡ 8~#greece. ♡ 8~#Jungkook. ♡ 10~#bts. ♡ 10~#friendship. ♡ 23~#school. ♡ 29~#greece. ♡ 39~#passion. ♡ 88~#romance.

Είμαι η Park y/n.. Ειμαι 17 χρόνων και μετακομίζω με την οικογένεια μου στην Κορέα επειδή βρήκε καλύτερη δουλειά ο πατέρας μ Εκεί ... Έχω 1 αδερφό που τον λένε jimin ο οποίος είναι έναν χρόνο μεγαλύτερος μου..

❤❤❤

Jk: "Γιατί είμαστε έτσι;" είπε και άρχισε να με πλησιάζει. Ny: "Πως δλδ;" Jk: "Γιατί να μισούμε ο ένας τον άλλο; Αφού είμαστε τόσο τέλειοι μαζί;" Ήμασταν σε απόσταση μερικών εκατοστών. Ny: "Τ-τι;" και τοτε την μηδενησε με ένα απαλό αλλά παθιασμένο φιλί. Η Nayia (Νάγια) είναι μια κοπέλα, πολύ επιβαρυμένη στην ζωή. Στην καινούρια της γειτονιά θα γνωρίσει τον Jungkook, ένα νεαρό tattoo artist και την παρέα του. Τι θα γίνει όταν συναντηθούν; Θα τους βγει σε καλό αυτή η γνωριμία;

𝐉𝐮𝐧𝐠𝐤𝐨𝐨𝐤 𝐟𝐟 ' "Δ-Δηλαδη..ολον αυτον τον καιρο..η-ημουν ενα απλο σ-στοιχημα?" Τον ρωτησα δακριζοντας.. "Κ-Κατερινα οχι ε-εγω-" "Δεν θ-θελω να ακουσω τιποτα! Ακουσα ηδη αρκετα!" Φωναξα και εφυγα τρεχοντας καθως ακουγα τον Jungkook να με φωναζει.. ______________________________________ [🦋] 𝐒𝐭𝐚𝐫𝐭𝐞𝐝 : 𝟏𝟕.𝟎𝟒.𝟐𝟎𝟐𝟎 [🦋] 𝐅𝐢𝐧𝐢𝐬𝐡𝐞𝐝 : 𝟎𝟔.𝟎𝟔.𝟐𝟎𝟐𝟎 ❌𝐃𝐎𝐍𝐓 𝐂𝐎𝐏𝐘 𝐓𝐇𝐈𝐒 𝐒𝐓𝐎𝐑𝐘❌

"Να σε ρωτήσω τι κανεις;" έκανα τρία βήματα προς τα πίσω ενώ αυτός ερχόταν όλο και πιο κοντά μου. "Σαν τι σου φαίνεται να κάνω;" Χαμογέλασε πονηρά. Όταν χαμογελάει έτσι με αγχώνει από την μία αλλά από την άλλη θέλω να τον χώσω καμιά μπατσα. "Επίσης που πήγε ο πληθυντικός αριθμός;" πλέον είχε φτάσει η πλάτη μου να ακουμπάει σε ένα θρανιο. Ήταν επικίνδυνα κοντά. Άρχισε να με κάνει να νοιώθω νευρική και να μην μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο από το ότι είναι μπροστά μου. Που εφτασα; Πριν λίγο καιρό δεν γινόταν αυτό. Τώρα γιατί τον σκέφτομαι έτσι; "Πολύ αέρα έχεις πάρει μικρη" πριν προλάβω να αντιληφθώ το τι είπε είχε ακουμπήσει τα χείλη του στον λαιμό μου. Δεν έκανε έντονες κινήσεις και φαινόταν αυτό ότι το έκανε επίτηδες. " Α-Ασε με..." Προσπάθησα να απομακρυνθω αλλά το σώμα μου δεν ανταποκρινοταν. "Εγώ δεν σε κρατάω. Εσύ κάθεσαι. Μήπως το θέλεις αυτο;" ρώτησε και ένοιωθα το σατανικό του χαμόγελο μόνο και μόνο από την φωνή του αλλά και το ότι τα χείλια του ήταν πάνω μου την εικόνα αυτή την έκανε πιο έντονη. "Τελικά είσαι τόσο πονηρή" και με αυτή την φράση απομακρύνθηκε ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΡΑ;!