Yıllar önce on masum çocuk denek olarak kullanılır, geçirdikleri ameliyat sonucu özel güçler kazanmışlardı. Yıllar sonra dokuzu birbirini bulup hayatlarına yeni bir yön vermek için aynı eve taşınmışlardı, fakat biri eksikti, Ayperi Argun. Aralarında ki en ölümcül güce sahip çocuk.

Kuleli askeri lisesinden beri tanışan dört yakın arkadaş, o gün özel bir görev için operasyona beraber çıkmışlardı. Biri şehit oldu. Biri askerlikten ihraç edildi ve kayıplara karıştı. Diğer ikisi artık aynı timdeydi ama görev harici tek bir kelime bile konuşmuyorlardı.

☘️Günçiçek▪️Fırat☘️ Günçiçek sinirle odaya girdiğinde Gülten'i ve annesinin yan yana buldu. Adımları Gülten'i bulduğunda kadının saçını başını yolmamak için kendimi zor tuttu. "Ne diye geldin yine? Anlamaz mısın? İstemem diyorum! Ne kırkındaki adama varırım ne de kuma olurum. Şimdi kimin adını ağzına aldıysan onunla gidesin. Bir daha kapımıza gelme!" Günçiçek sinirle bağırırken Selma Hanım hızla yerinden kalkıp Günçiçek'in koluna girdi. Kızı sinirlenirsin karşısındakinin yaşına bakmaz saçını başını yolardı valla! "Sen git Gülten, ben sana haber edecem." Gülten hızla yerinden kalktı. Allah var korkuyordu Günçiçek'ten. "Tamam abla," dedi Gülten hızla evden çıkarken. Gülten'in gidişiyle Günçiçek kolunu annesinden kurtarıp karşısına dikildi. Gözlerinde hayal kırıklığı vardı. "Ne haberi ana! Beni babam yaşımda adamlara mı vereceksiniz?" Selma Hanım yanlış anlaşıldığını fark ettiğinde hızla konuştu. "Yok kurban olduğum, yapar mıyım heç? Bu sefer gelen ne baban yaşındadır ne de evli. Bu sefer gelen çevre köyden Fırat Beydir." Günçiçek'in kaşlarını şaşkınlıkla havaya kalktı. Fırat Bey mi? Fırat bey merhameti tanınan bir Beydi. Lakin bir kusuru vardı. Dilsizdi. Hatta bundan dolayı LALO derlerdi Fırat Beye. Günçiçek'in boğazında sert bir yutkunma geçti. Ne yapacaktı? Kabul edecek miydi? Düşündü. Eğer kabul etmezse laflar asla dinmeyecek, diller kız kardeşlerine kadar uzanacaktı. Daha fazla düşünmedi. İçten içe pişman olmamak için dua ederken son sözlerini söyledi. "Kabulümdür. Gelsin Fırat Bey." Yayınlanma tarihi; 04/11/2023 Bitiş tarihi; 04/05/2024 LALO isimli ilk ve tek kurgudur

Adam ise kendi yaralarını sarmadan, kırık kalbini iyileştirmeden onun yaralarına merhem olmaya yemin içmişti. Adam kadın için kendinden vazgeçerdi. Onun için savaştı. Sevdiği kadınla susturulan kadınların sesi oldu. O Asmin Karaçaydı annesiz bir konağa mahkum korkak kız. Adam Baran Aslanzade'ydi Diyarbakır'ın cesur ağası.. Asmin & Ezman Baran Bu Wattpad da "Yürek Davası"adında tek kitap. 10.10.2023 🍁 Not; karakterlerim'in arasında yaş farkı vardır.

Yapılan hatılar, yapılan yanlışlar. Yeni umutlar, yeni hayaller, yeni canlar. Hepsi hayatta yaşayacağımız anılardı. Kimi zaman boğulurken bir ufak bir dal parçası bile kurtarıcımızdı. Kimi zamanda hayal bile edemeyeceğimiz yerlere noktalara gelirdik. Avbanu içinde bu olmuştu. Boğulurken ufak bir dal parçası değil bir can kurtaran bulmuştu

Kaderin cilvesi kayıp ruhları bir araya getirmeyi severdi. Her şey geçmişinde başarısız bir denek olan Almira'nın, en yakın arkadaşı Malia'nın ölümünün ardından ondan kalan tek emanete bakmak için Amerika'ya gelmesiyle başlar. Babasının eski ortaklarından Turhan Kaymaz'ın oğlu Çağlar Utku Kaymaz da arkadaşı Malia'nın ölürken ondan tek isteğini yerine getirmek için oradadır. Yakın zamanda eşini kanser dolayısıyla kaybeden Çağlar, kendini Malia'nın emanetine, oğlu Poyraz'a adar. Poyraz henüz iki aylıkken aralarına katılan Almira; başta yabancı olduğu bu hayata adapte olma konusunda zorlansa da hayat, Almira'dan alacakları için hazırlanıyorken aynı zamanda da verecekleri için de uygun zamanı kolluyordur. Hayatına ansızın giren genç kıza alışma konusunda çekinceleri olan Çağlar için ise kaderin yepyeni planları vardır. "Geçmişinde ne olduğunun bir önemi yok Almira, bu hayatın bana çok fazla can borcu var. Şimdi artık ödeme vakti geldi, seni de kaybetmeyeceğim."

Yardım istediği adam evlendirileceği adamın en büyük düşmanıdır ve farkında olmadan kendini belanın kucağında bulur. "Aynı taraftayız ve seni kimseye vermeye niyetim yok.Ortak."

"Ben de Riva Aşiretinin Hanımağası Gece Riva isem seninle evlenmem, konağınada kuma gelmem!" dedim öfkeyle bağırarak, artık hiçbir şey dayanılacak gibi değildi. Üzerime daha da eğilip beni cam ile arasında kıstırırken aynı öfkeyle bana dişlerini sıkarak karşılık verdi, "Bende Asparşah aşiretinin Ağası Boran Ağa isem seni konağıma gelin getirir, altıma alıp inlete inlete bağırtırken bunları sana hatırlatırım!" sözleri ile dumura uğrarken midem ağzıma geldi, hiçbir kuvvet beni durduramazdı onunla evleneceğime kendimi öldürürdüm daha iyiydi. Öfke ateşi ile harlanıp kaynayan kanım ile başımı dikleştirdim, "Konağını başına yıkacağım, zerre kadar huzur bırakmayacağım sana! Benimle evlendiğin güne lanet ettireceğim seni, duydun mu Boran Ağa!" Kehribar rengi gözleri dudaklarımdan çıkan her kelimeyle daha da kararırken sertçe yutkundu, bakışları dudaklarıma kaydığında hızla kaçırdı ve yavaşça burnunu boynuma eğdi, ondan kaçabilmek için cam ile birleşmiştim ama ondan kaçmaya çalışmak nafile çabaydı. "Ben senin kokunda şimdiye kadar tatmadığım huzuru tatmışken, sen bana nasıl seninle evleneceğim güne lanet ettirebilirsin ki, Gece'm." dedikleri beynimde uğuldatma yaşatırken yine ve tekrar adımı baskın bir fısıldamayla kulağıma boğuk bir sesle söylemesi kalbimi zorladı nefesimi zaten zor alırken kesti. Ama Asiliğim ve öfkem yine tüm duygularımı bastırdı. "Sen Asparşah, sen gözlerimin içine her baktığında yanacaksın, benim gözlerimde kendi ölümünü her defasında izleyeceksin ve her dakika pişmanlıklarla kavrulup yok olacaksın. Çünkü karşında Bir Riva var Gece Riva ve ben seni yok etmekten zevk alacağım. Seçim senin beni kuman olarak mı alacaksın, yoksa benimle birlik olup töreye karşımı geleceksin." Şimdi karar Boran Ağa'nındı. 27/03/2022 RİVA ve ASPARŞAH SOYADLI TEK KİTAP. ÇALINAMAZ! VE KOPYALANAMAZ!

Ablam her zaman bizim için "Yanmaktan başka çaremiz olmayacak hiçbir zaman, kardeşim," derdi. "Kasvet bizi bırakmaz." Kasvetli bir kış günü doğmuştum ben, kasvetime her türlü yangının dahil olacağını da onu tanıdığımda anlıyordum. O benim tutunduğum dal, kasvetime güneş; vatanıma bir asker, bayrağıma kendini adamış bir yüzbaşı. Ben yandım. Mesleğime, kurtardığım her canın ve yakınının yüzünde oluşan tebessüme ama bir yandan da kurtaramadığımda oluşan acılara yandım; çevremde dönen bin bir çeşit dolabın esiri oluşuma, ailemin gerçek yüzüne, sevgiyle büyüdüğüne inanmış küçüklüğüme yandım. Fakat ben en çok o adama yandım; aşkıma, vatanıma, ruhumu fethetmiş ve kalbimi üzmemeye yemin etmiş o gurur duyduğum adama yandım. O beni tamamlayan tek parçaydı. Vatan için kendini adamış, hiçbir şeyden korkmayan, adından bahsedildiğinde herkesin saygıdan titrediği bir yüzbaşıydı benim sevgilim. Arkamda onu hissettim. Dönmüştü, aylar sonra arkamda estirdiği amber kokusu onun döndüğünün habercisiydi. Yutkundum. Kalbim onun aşkıyla kül olurken, bir yandan da ona karşı hasret ve şehadet haberinin gelme korkusuyla savaşıyordu. Arkama döndüm, işte benim vatanımdı karşımda duran adam. Gözlerimden yaşlar aktı, ben yeniden yandım. Hızla boynuna sarıldığımda beni o kadar sıkıca göğsüne hapsetti ki, kalp atışlarını hissettiğimde kalbimdeki yangının üzerine soğuk sular serpildi. Başımı boynuna gömdüm, barut kokusu ve derinden yükselen o yaşam verici amber kokusunu içime çektim. Saçlarımı okşamaya başladığında akabinde saçlarıma uzun soluklu bir öpücük kondurduğunu hissettim. Huzur buydu, yaşamak buydu. "Geldin," diye fısıldadım. "Geldim," diye fısıldadı. "Ben ne olursa olsun gelirim sana, güzelim. İki elim kanda da olsa, ben şehit düşmediğim sürece, söz verdiğim gibi sana gelirim." Kitapta geçen

Yetişkin içerikli! Oda küçüktü ama Ömer'in varlığıyla daralıyordu sanki duvarlar. Nazlı köşeye sinmişti, battaniyesine değil, kendi kalbine sarılmıştı. Ama Ömer ona yaklaşınca. İçindeki hiçbir dua bu hissi bastıramadı. "Üşümüşsün..." dedi Ömer, ama elleri ısıtmak için değil, hissetmek için uzandı. Bileğini tuttu. Nazlı ürperdi. Sanki teni değil, yıllardır gizlediği bütün duyguları açığa çıkmıştı. "Bilmiyorum..." dedi Nazlı. Gözleri dolu doluydu. "Daha önce hiç böyle olmadı. Hiç kimse bana... böyle bakmadı." Ömer sustu. Gözlerini onun dudaklarına indirdi. Sonra yavaşça, hiçbir yere acele etmeden yaklaştı. Ve o gece, Nazlı'nın dudaklarına sadece Ömer değil, yıllardır içinde kıpırdayan ama adını koyamadığı o kadın da dokundu. Ve bir kız o gece. İçindeki kadınla ilk kez göz göze geldi. Tutkuyu, arzuyu tarifsiz dokunuşları. İçine işleyen nefesin ferahlığını, kalbine dokunan dudakların varlığını. Kocasının onu kendine nasıl kıldığını nefes nefese, titreyerek yaşadı.. KİTAP TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.. BÜTÜN HAKLARI BANA AİTTİR. " Çalınması, kopyalanması durumunda yasal işlem başlatılacaktır." Kitap ismim ve karakterlerin her bir detayı kendi şahsıma aittir!! 7 Nisan 2025 ilk yayınlama tarihi.