O onun küçük kızıydı, oda onun korkusuz sert adamıydı. "Ben senin kalbini kelepçelemişim benden gitsen ne olur" **** Dudaklarımdan çıkan derin bir nefes ardından "Neden burdasın" Gecenin karanlığında ay ışığının vurduğu yüzü son derece sert ve kaskatıydı "Neden burada olduğumu biliyorsun küçük" Doğrulduğum yataktan kalkarak içeri girdiği balkon kapısına doğru doğru ilerledim, perdenin arkasından dışarıya bakıp "Kimse görmeden gitmen gerekiyor anlaşmamız bitti daha ne istiyorsun" Açık kapının önünde ona geçmesi için yer verirken sert bakışlarını bana ardından önünde dikildiğimiz kapıya baktı, ben daha ne olduğunu anlamadan sırtım soğuk duvar buluşurken kollarımı mengene gibi sarıp kafamın üstüne bastırarak bedenini bana yasladı "Bitmedi küçük anlaşma iptal ben bir tek seni istiyorum" Ben daha dudaklarından çıkan kelimelerin bıraktığı şaşkınlıktayken dudaklarımın üzerine kapanan soğuk dudaklarla gözlerim kocaman açıldı. Tek eli bileklerimi birleştirip duvara bastırırken diğer eli boğazımı sardı gözleri kocaman olmuş gözlerimi adeta delip geçen bakışlar atarken dudakları durmadan dudaklarımı sert darbeler atmaya devam ediyordu. Alt dudağımı dişlerinin arasına kıstırıp çekiştirerek bıraktı "Beni kendine alıştırdıktan sonra öylece çekip gidemezsin izin vermem!" ***** Devamı kitapta +18 yetişkin içerik sahneler vardır

En yakın arkadaşının hattını değiştirmesi sonucu ona yeni numarasından mesaj atmaya çalışan Ada, aslında mesajı attığı kişinin, bir yıldır hoşlandığı okulun basketbol takımının kaptanı olduğundan habersizdir. 17.01.24 *ilk kitap illaki ufak tefek hatalar olacaktır. makul bir şekilde söylediğiniz zaman düzeltilir.* #gençkurgu 1 (25.02.24) #gençkızedebiyatı 1 (29.02.24) #dram 1 (02.02.2025) #ilişki 1 (18.02.24) #lise 1 (25.02.24) #okul 1 (20.03.2024) #kaptan 1 (03.02.2025) #arkadaş 1 (29.02.24) #arkadaş 1 (05.03.24) #anonim 1 (02.03.24) #bilinmeyen 1(04.03.24) #basketbol 1 (05.03.24) #kısa hikaye 1 (05.03.24) #rastgele 1 (05.03.24) #texting 2 (05.03.24) #text 1 (08.04.2024) #sevgi 2 (16.03.2024) # aşk 5 (24.02.24)

Mahinev, yalnızlıkla arkadaş bir kızdı. Doğduğunda yalnızdı, acı çekerken yalnızdı, büyürken yalnızdı. Böyle öleceğini düşünüyordu ta ki bir ailesi olduğunu öğrenene kadar. Aynı şehrin içinde, kendisinden kilometrelerce uzakta; annesi, babası, abileri ve kardeşi vardı. "Artık yalnız olmayacağım diye düşünmüştüm. Beni sevseydiniz eğer, size bunu misliyle öderdim. Neden canımı acıttınız?" 🌠 "Bana ne istediğini söyle." "Seni." dedim. "Seni istiyorum." Pamir gülümsedi. "Pekâlâ, bu kolay. En başından beri bana sahiptin zaten."

Birbirine benzeyen iki insanın bir geceyi paylaşması sonucu olan olaylar... Yalnız bir anne ve pişman bir baba. Yağız ve Dolunay sarhoşluğun verdiği cesaretle bir geceyi paylaştı. Birbirlerine karıştıkları o gecenin sonucunu ise kimse tahmin edemedi. Yağız hamileliği öğrendiği anda öyle ağır konuştu ki kendisi bile pişman oldu bu söylediklerine. Dolunay ise bunları kaldıramayarak bir yalanla devam ettirdi hamileliğini. 🖤 "Yıldızlar olmadan ne kadar güzel olabilir ki gece?" "Benim gecemi yıldız değil, Dolunay güzelleştiriyor."

Acıyla kıstığım gözlerimi aralayıp Zeyrek'e baktığımda dişlerinin arasından tıslayıp, "Nereye gitmeyi düşünüyorsun bakalım sen ha? Bir şeyleri daha tam kavrayamamışsın sen sanırım ama ben sana anlatayım bundan sonra buradasın ve benim izin verdiğim sınırlar içerisinde gezinebilirsin ancak. Benim iznim olmadan hiçbir yere kıpırdayamazsın. Bir daha gitmek konusunu açtığını duyarsam senin için çok kötü şeyler olabilir Şura."dedi sinirle duvara yumruğunu geçirirken. Artık dayanamıyordum. "Bana bak Zeyrek, ben senin sahiplendiğin evcil hayvanın değilim. Nereye gidip gitmeyeceğimi sana sormayacağım. Beni burada zorla tutuyorsun. İstemiyorum anlıyor musun? İstemiyorum, sen bana böyle davrandıkça da istemeyeceğim. Bırak beni anlıyor musun? N'olursun bırak" dedim gözlerimden yaşlar akarken. Elini burun kemerine götürüp sıktı ve çaresiz çıkan sesiyle "Kokunu bir kere içime çektim ben, ben istesem de buradaki izin vermez." deyip elini kalbinin üzerine bıraktı. Daha fazla konuşmadık. Ben duvar boyu kayıp yere çökerken oda önümde oturup ellerimi tuttu ve başını dizlerimin üzerindeki ellerimin üstüne bıraktı. Bu haliyle küçük bir çocuğa benziyordu. Biz çaresizliğimizi aynı anda yaşıyorduk. Bu yüzden ikimizin de birbirimize yararı olmuyor. Kapak tasarımı uselesspeople'a aittir.

O gece konuşulan, anlaşılan hiç bir şey gerçekleştirilmemeliydi. Ama gerçekleşti. Gerçeklere kör olan gözleri, ailesinin kalbine doğru hedef aldığı kurşun sayesinde öğrendi Melek. Çok güvendiği dağ yıkıldı ve altında kaldı. Kendini hiç bilmediği bir oyunun, bir esaretin içinde buldu. Zorluklar beraberinde bu esaret içinde, mutlu olmaya çalıştı çünkü; onun mutlu olmasını isteyen asıl kişi Azad'tı. Azad. Adı gibiydi. Kocam bir merhamet saklıyordu sinesinde. Ve her defasında çekinmiyordu göstermekten. Parmak uçlarında bile, damlıyordu sevgisi. Onun ayakları altına; düşen dizleri yaralı kızla kesişti yolları. İstemezdi böyle karışılaşma ama karşılaştılar. Onların esareti, bir oyunla başladı. Yazgı kanlı sahnesini çizdi. Onlar oynadı. Sonra birşeyler oldu. Bir anda karanlık oldu etraf. Aylar geçti. Zaman durdu. Adam ve kadın o dakikalarda saniyelerde kaldı. Asıl esaret o zaman başladı. "Yaşamak buysa eğer; ben bir esarete yaşıyorum. Aşk buysa eğer; ben bir çift kara göze yeniliyorum." 📌 Bu kitapta küfür, argo ve +18 sahneler içermektedir. Bunları bilerek okuyunuz lütfen.. 📌 ©️ Hikâye,kurgu adıma aittir. Yazım betimlemesi de aynı şekilde. Başka bir yerde böyle görürsek gerekli işlemler başlatılacaktır bilginize.

Aşk, hayallere tutunurken gerçeklerden düşmekmiş. Aşk, insanı kendisinden başkasıyla yakmasıymış. Aşk, kederden gülüş beklemekmiş. Aşk, insanın karşısındakini sekmesinden çok, onun vereceği acıları sevebilme cesaretiymiş... Hepsine yeterdi yüreğim. Hepsine vardı cesaretim. El olup gitmeseydin.... Sensizken o kadar boş ki içim. Ne zaman adını ansam yankı yapıyor. Böyle yaşanmaz diyorum. Ama böyle de yaşanıyor. Azala azala, tükene tükene, öle öle. Belki de senin için vakti gelince unutacağın bir şarkıydım. Kim bilir kimlerin adını silmek için beni bu şarkıya yazdın! Tüm bunlara rağmen diyorum ki keşke sana tekrar âşık olabileceğim başka bir hayat olsaydı. Ben aşkı arıyordum sende. İhaneti buldum! Keşke bulduğum gibi değil, aradığım gibi kalsaydın. Bir yalana kanıp sahte dünyaların yıldızlarına kapılmıştı. Ben de onun aşkına kanmıştım. Yalan değildi, ikimiz de çok acemiydik sadece. Ben ona kendimi vermiştim, o da bana bir serap. Bana bakarken ışıldayan gözleri ruhumu

Duyduklarım gerçek miydi? Bana mektup gönderen, bana aşık olduğunu dillendiren kişi o muydu? Kalbim bedenimden çıkacak gibiydi. "Sevda..." Göz yaşlarım istemsizce akıyordu, durduramıyordum. Kafamı iki yana salladım, nasıl Adonis o olabilirdi ki? *************************** Sımsıcak bir mahalle düşünün. Çapkın, delikanlı genç adamlar, güzel ve kendinden emin genç kızlar, dedikoducu fakat anaç tavırlı teyzeler ve babacan olan amcalar. Hepsi bu mahallede. Sevda lise sona geçen, kıvırcık saçlı ve inatçı güzel kızımız. Yazın başında almaya başladığı mektup ve anemon çiçekleriyle hiç düşünmediği bir aşkın içinde bulur kendini. Daha fazla merak etmemek için neden hemen başlamıyorsun?

"Nefret aşka en yakın duygudur derler. İste bu yüzden geç anladım sende kendimi kaybettiğimi." Zoraki bir evlilik. Aşka yolculuk. Not= Bazı sorunlardan dolayı ilk 3 bölümünü yayınladığım hikayeyi silmiştim. Ama artık buradayım?

#73 Genel kurgu (31.7.2016) #78 Genel kurgu (31.3.2018) #7 Hayat (20.01.2019) #64 Genel kurgu (29.01.2019) Dopdolu otobüste hem iyi tutunabileceği bir nokta ararken hem de elindeki kitapları zapt etmeye çalışıyordu, fakat o kadar çok ani frenlerle sallanıyordu ki otobüs daha fazla ne kadar dayanırdı bilinmez. Tam birileri inmiş biraz otobüsün içi rahatlamıştı ki yeni hareket etmeye başlayan araba tekrar aniden durunca dengesini kaybetmiş olan Zeynep yeri boylamamak için bulduğu ilk kolu tutuvermişti! Kolun sahibi ise otobüse Zeynep'ten önceki durakta binmiş olan Emre idi. Hatta otobüsün camından o geçen günkü kızı görünce üniversitede okuyor oluşuna şaşırmış ve Delal'in neden abla dediğini anlamıştı. *** Zeynep kolunu koparacak gibi tuttuğu kişinin Emre olduğunu gördüğünde sanki olabilirmiş gibi biraz daha utandı . Çünkü nedense hep böyle rezil olduğunu düşüneceği durumlarda kalır ve tek tesellisi nasıl olsa kimse beni tanımıyor olurdu. *** Asiye Hanım Mahallesi bu gençlerin ilk gençlik heyecanlarına, arkadaşlıklarına, aşklarına tüm görkemiyle tanıklık ediyordu... &&& "Önemli olan dostluktu." Aklımda şu an hiçbir kurgu yok, isim ise birden aklıma geliveren türden.. Peki birazcık eskiye gitsem akıllı telefonlardan, güzel arabalardan, zengin kötü çocuklardan uzaklaşsam Asiye Hanım Mahallesi sakinlerinin hayatlarını, deli dolu zamanlarını, masum aşklarını, meraklı teyzeleri, pos bıyıklı amcaları, gerçek delikanlıları ve mahallenin kızlarını okumak ister miydiniz? Bakalım neler yaşayacağız not: bu hikayede çirkin kızlar da var zengin olmayan erkelerde. sen de varsın ben de