"Yani özetle, durum bu. Merak etme birlikte yaşamayacağız, göstermelik bir araya geleceğiz. İkimiz de alacağımızı aldığımızda da, boşanacağız. Hah, bu arada bir şartım var." Dediğinde kaşlarım merakla kalktı. "Bana âşık olmazsan sevinirim, tabii zor bir şey biliyorum ama elinden geleni yap." Dediğinde kahkaha attım. Kahkaha atmama rencide olmadan o da güldü ve yaptığı şakayı devam ettirdim. "Elimden geleni yaparım." Ortalama bir yıl... Bir yıl boyunca kaybettiğim yurt dışında okuma ihtimalini tekrar kazanacak, bu adamla evli kalacak, sevdiğim adamdan intikam alacak, sözleşme şartlarına göre belki de geri kazanabilecektim. Geri kazanmak istemiyor gibiydim ama karşı karşıya geldiğimizde duygularımın ne kadar yoğunlaşacağından şüpheliydim. Her ne olursa olsun, yine de ilk etapta intikam almış, o şaşkın ve endişeli suratını görmüş olacaktım. Gerçekleri söylememem için diken üstü duracak, bir yandan da gerçekleri o da söyleyemeyecekti ve evliliğimize şahit olmak zorunda kalacaktı. Ah, ben neye bulaştım böyle?

Bir vardı bir yoktu her şey... Masalların başlangıcı gibiydi. Masal tadında ilerlerken belki de ilk defa kendi masalımın güzeller güzeli prensesi gibiydim. Prensim beyaz atıyla gelmese de, köşe başında çarpışıp kitaplarımız etrafa saçılmasa da, hiç beklemediği bir anda onun siyah arabasına tabir- i caizse bodoslama girmiş ve en savunmasız olduğum anımda kucağına düşüvermiştim. Çarpışma yaşanmıştı sonuçta, arabayla bile olsa bir çarpışma yaşamış ve masalların gerekliliğini yerine getirmiştik. Tabi ki de bu kadar değildi her şey. Çarpışmanın ardından defalarca kez yeniden karşılaşmış ve birbirimizle öldüresiye bir nefretle kavgalar etmiştik. Çünkü masalların olmazsa olmazlarıydı bunlar. Masallarda yaşanan bunca olayı bir bir gerçekleştirdikten sonra nihayet mutlu sonumuzu bulduk derken ne yazık ki kendi masalımızın içinde bir varmış kısmından çıkıp yok oluvermiştik. Mutlu sona alışkın olan masallar, bizim masalımız da mutsuz sona mahkûm etmişti bizi. Hayatıma dâhil olan masal prensi, ülkenin kötü kalpli kralı tarafından benden alınan intikama dönüşmüştü.

Kader, saatin ibresini hayatımın ortasına sapladı. Zaman durdu, zaman aktı, zaman kayboldu. Sustum, konuşturdular. Konuştum, susturmaya çalıştılar. Dilime vurulan paslı prangaları kırılan tırnaklarımla açtım, parçaladım. Parçaladığım her prangayı, beni susturmaya çalışanların dudaklarına taktım. Ortada bir ateş vardı; yakan bendim, yanan bendim. Ortada bir deniz vardı; sönen bendim, ölen bendim. Ortada bir oyun vardı; şah bendim, piyon bendim. Ortada bir sevda vardı; yıkan bendim, döken bendim. Yüzüme baktı; dudaklarıma, elmacık kemiklerime, burnuma, gözlerime. En çok gözlerime baktı, öyle derin baktı ki; cenneti gördüğünü düşündüm. "Kadere çok kızgınım," dedi gözlerimdeki bakışlarını çekmeden. "Seni bana üç yıl önce verip, üç dakika sonra aldığı için çok kızgınım." Not: Sessizliğin Ardından isimli ilk hikâyedir. Bölümler her çarşamba günü yayımlanmaktadır. 19.01.2023

Not: Susturma Kalbini Artık isimli hikayemle bağlantılıdır. Bazı karakterleri tanımak ve kronoloji için önce onu bitirmeyi isteyebilirsiniz. Ateş Korkmaz Dağlı; O bir dahi. O tutkulu bir e-sporcu. O yeteneğiyle ağızları açık bırakan bir aktör. O kadınların sevgilisi. Aynı zamanda kendi vücut tüylerinden nefret eden takıntılı bir manyak. En yakın arkadaşı Osman Ege'nin aklına uyup, epilasyon yaptırmaya karar veriyor. Ama gizlilik çok önemli. Bu yoğunlukta hem güvenilir hem de çılgın çalışma saatlerine uyabilecek kimi bulacak? Serçe Şahin. O doğuştan bahtsız atanamamış bir tarih öğretmeni. O annesinin güzellik salonunda birikmiş borçlar ve tefeci korkusuyla gece gündüz çalışan bir emekçi. Tek eğlencesi en sevdiği dizinin her hafta yayınlanan bölümünü heyecanla beklemek ve başrol oyuncusunun ekranı dolduran bedenine bakarak hayal kurmak. Offf adamdaki karın kaslarına bak, insan değil mübarek. Hele de göğsünü süsleyen erkeksi tüylere ne demeli. Şeytan Tüyü 😈

İçinde bulunduğu bu kusursuz dakikayı hava gibi soludu genç kız. Berrak mavi-yeşil gözlerini süsleyen kara kirpikleri usulca kapandı. Göz alabildiğine uzanan yabani çiçeklerle bezeli alanda bir kameriye kurulmuştu onun için. Beyaz cibinliklerle bezeli bir gizli yuva. Mis gibi kekik kokusu. Yanındaki sepette her çeşit meyve, yemiş, bir termos çay, buz gibi su. Canı çekerse içsin diye soğutulmuş beyaz şarap. En sevdiği yazarın son çıkan kitabı. Kesinlikle kendisine ait bir cennetteydi. Mutlulukla gülümsedi. Hayattan isteyebileceği her şeye sahip insanların kaygısız gülüşüyle... ... Adam bıkkınlıkla cevap verdi. "Benim karım, benim karım olmak zorunda kalmadığı sürece hayatından son derece memnundur sen merak etme." dedi. "O ne demek öyle?" "Yani beni görmek zorunda olmadığı sürece demek istedim. Sesimi duymak, kokumu duymak, bana dokunmak, beni sevmek zorunda olmadığı sürece benim karım, karım olmayı çok sever." Sonra sıkıntıyla ekledi. "Burada durup metresimle karımı tartışacak değilim. Sen de hududunu iyi çiz bence Simge." dedi sertçe. Odadan çıkarken çalan telefonuna baktı. "Ekim?" "Selam Karabey. Rahatsız etmedim inşallah." "Yok etmedin." Avuçları niye terliyordu ki. "Diyorum ki eğer işlerini ayarlayabilirsen arifeden mi gelsen?" "Niye?" "Konuşmamız lazım Karabey." İşte o söz. On senedir duymayı her an beklediği söz. "Konu nedir?" Aslında bildiği halde soruyordu. Artık zamanı gelmişti demek. Ekimi tutan bağlar tek tek çözülmüştü. Karısının bir süre sesi çıkmadı. Şu an kesin alt dudağını kemiriyordu. Bir ayağının ucunu yeri oymak ister gibi sağa sola çeviriyordu kesin. "Şeyyy yani telefonda konuşulacak mevzu değil." Adam şaşırdı. Altı üstü "boşanalım" diyecekti. Niye bu kadar kasıyordu ki. İçinin üşüdüğünü hissetti. "Tamam gelirim" dedi. Sözleri son nefes gibi çıktı ağzından. Not:Lütfen okuyan tüm arkada

Selim karşısındaki sinir bozucu yaratığı yapabildiği kadar görmezden gelmeye çalıştı. Çiçekli elbiseleri, başlarına geçirdikleri geniş şapkalarıyla her biri birbirinden güzel bu genç kadınların arasında Melike daha da gözüne batar olmuştu. Aptal inadı yüzünden şimdi de belini kıracaktı. Sıkıntıyla yerinden doğrulup, kocaman fındık sepetini sırtlamaya çalışan kıza doğru yürüdü. Melike sinirle bulutlara baktı. Yağmur geliyordu. Fındığın harmana alınması gerekiyordu ama Bodrum'dan gelen görücülere kendilerini beğendirecekler diye kimsenin el attığı yoktu. Bu sırada güçlü bir el uzanıp aldı sepeti. Melike istemeden kızardığını yanaklarına kan hücum ettiğini hissetti. "Zahmet etmeyin" dedi ağzının içinden. Selim kendisinden önce harekete geçen adamı tanımıştı. Sefer Sürmeneli. Melike adama ağzı açık ayran budalası gibi mi bakıyordu sanki? Bir de kızarıyor muydu? Melike. Hiç bir erkeğe dönüp bakmayan, inatçı, huysuz, gıcık Melike? Saçları şapkaların altına tıkılmamış, iri dalgalar halinde sırtına yayılan, lastik ayakkabısının üzerinde uzanan çorapları neredeyse diz üstüne kadar çekilmiş, biçimsiz basma eteğinin beline Karadeniz kuşağını bağlamış kıza adam niye böyle bakıyordu ki? Peki kendisi neden o gözleri parmaklarıyla oymak istiyordu? Bir insan aşık olduğunu ne zaman anlar? Defalarca kırılmış bir kalp sevildiğine nasıl inanır? Aşık bir adam sevdiği kadın için ne kadar delirebilir? Haydi bakalım başlasın yeni masalımız...

09.08.2021 tarihinde Romantizm ve Aşk etiketlerinin 1 numarası... "Önce flört ederdim. Tabi söz konusu sen olunca bu durum oldukça uzun sürerdi çünkü zorsun. Belki ufak minik öpücükler, bir iki yakın dans, kesinlikle biraz şarap. Gerilmiş ok gibisin çoğu zaman. Sonra en hassas noktalarını keşfe çıkardım" yavaşça genç kızın omuzuyla başının birleştiği noktaya dokundu. Esma titremişti. "Belki burası belki de..." deyip tam kulağının arkasına eğildi. Kız bahar gibi kokuyordu. Temiz taze ve insanı delirten bir koku. Yavaşça öptü o noktayı. İkisi için de zaman donmuş gibiydi. Dans pistinin hemen yanında bir sütuna yaslanmış bariz şekilde en azgınından bir ön sevişme yaşıyor gibiydiler. ➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰ "Kalbini dilini ömrünü mühürleyen bir aşkı ne yapacaksın be kızım? Kimse görmese ben görürüm. Daha ne kadar sürecek? Artık bu pervanelerin birini gör. Bak hayat geçiyor. Sana da yazık, bize de. Bir torun sevelim be evladım." Esma burnunu çeke çeke ağladı usulca; "Uyusam ya babacım şurada bir yaz. Sonra bir bakmışım hayat geçmiş. Ne güzel olur. Çok yoruldum baba. Aşk denilen ne bilmiyorum ama kalbimde tonlarca su var sanki. Taşıyamıyorum. Gideyim uzakta kalayım diyorum olmuyor gördün işte. Ondan uzakta da yaşayamıyorum. Uyusam babacım biraz." Adil kızına baktı çaresizce; " Ah be nazlı gülüm. Hep ananın suçu. 'Kızım benim gibi sevsin' dedi durdu. Al işte kadın, senden benden güzel seviyor."

Pusat Ali Şahoğlu, en yakın dostunun kız kardeşi Gökbeyaz Çakır'ı kurtarırken istemeden katil olur. Onun için hapse girer, dört sene yatar, elinden birçok fırsatı kaçırır, sözlüsü Suna tarafından terk edilir ve yaralı, ihanete uğramış bir adam olarak hapishaneden çıkar. O çıkarken, Virankaya'da anlı şanlı bir düğün başlamak üzeredir: kardeş bildiği, kardeşini kurtarırken katil olduğu Baran Çakır ile, eski sözlüsü Suna'nın düğünü. Virankaya artık bir savaş beklemektedir. Yörenin iki güçlü ailesini de kasıp kavuracak, tam ortasında da iki büyük beyi birbirine düşüren Suna'nın olduğu bir savaş... Fakat hiçbir şey beklendiği gibi olmaz. Sebebi Pusat Ali Şahoğlu'nun çıkar çıkmaz Suna'ya değil de, kimsenin beklemediği birine yönelmesidir. Gökbeyaz Çakır'a. İNTİKAM SÖZCÜĞÜNÜ FAZLASIYLA İÇERSE DE İNTİKAM OLAY ÖRGÜSÜNÜ İÇERMEZ :)

Bu kitap 1985 yılında geçen naif bir aşkı anlatıyor.🍀 Bir heves uğruna ailemi kaybettiğimde kendi evimde kül kedisine dönüşeceğimi bilmiyordum. Dahası yengelerimin baskılarına, kendimi hapse attırmak isteyecek kadar tahammül edememiştim. Her şey ben parmaklıklar ardındayken değişti. Kader çarkımın yeniden döndüğü yer, kara kaşlı, kara gözlü ve bıyıklı bir memurdan sonrası oldu.

"Sana dokunmak" dedi elinin tersi ile yüzümü okşarken, "günah işlemek gibi. Bile bile ateşe yürümek gibi. Ben gözümü kırpmadan o ateşe atlarım, ama sen yapabilir misin? Benimle yanar mısın Güneş?" Hayatımı onun ellerine teslim ettiğimi bile bile, bütün varlığımı ona vermek istercesine, beni bitirecek olan o cümleyi kurdum. "Benim küllerim çoktan havaya savruldu" 🌞🌙 +18 yetişkin okurlar için uygundur. İnstagram: guneshi.sondurmek Yayın tarihi: 22.02.2022 Kurgunun bütün hakları saklı, çalınması durumunda gerekeni yapacağımdan şüpheniz olmasın