2015 © Don't Copy The Story. Trailer: https://youtu.be/O13jNyDzwpI *COMPLETED* *ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΈΝΟ* Cingulomania (sing-gyoo-loh-may-nee-uh) =A strong desire to hold someone in your arms. ''Δε φοβάμαι να σε αγαπήσω, φοβάμαι στην ιδέα τού να σε πληγώσω.'' Greek imagine with Zayn.

Η Εύα Johnson, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια απλή, λογική, και συναισθηματική 17χρονη μέχρι να μπλέξει με τους Crimes, τη μεγαλύτερη τρομοκρατική ομάδα εφήβων, που δεν έτρεμε μόνο το σχολείο τους αλλά και ολόκληρη η πόλη. Εκεί η ζωή της αλλάζει τελείως πορεία. Ο Άλεξ ήταν ο μυστήριος αρχηγός των Κράιμς που την κακοποιούσε λεκτικά και σωματικα, καταφέρνοντας όμως να μην χάνει τη γοητεία του. Τι θα αλλάξει όμως όταν η Εύα προσπαθήσει να γιατρέψει τις πληγές του παρελθόντος του; «Δεν περίμενα ποτέ να..να σε γνωρίσω!» του λέω. Κοπιάζω να του μιλήσω. Εκείνος έχει γυρίσει και παρακολουθεί τον αγώνα της ομάδας του. Τις φλόγες, τον αποπνιχτικό καπνό, και τον κόσμο που ξεχύνετε και πλημμυρίζει όλο το χώρο. Μετά από λίγο γυρνάει για να με αντικρίσει και μου λέει. «Ποτέ μη λες ποτέ» χαμογελαει στραβά. Επιτεύγματα: #1η θέση εφηβική Φαντασία [12.4.17] , #1η στην αγάπη, #1η στο Drama. Cover By: Rorree- All right reserved © Wattpad 2016-2017

"Όλοι χρειάζονται αγάπη. Απλά πρέπει να βρεις το σωστό άτομο" Το τσιγάρο έπεσε από τα χείλη του και βρέθηκε στην καυτή άσφαλτο "Κάποιοι δεν έχουν μάθει πώς να αγαπούν"

Highest : #1 in spiritual Ήταν εκεί όταν κανένας δεν ήταν κοντά της ...η λεπίδα ...η μόνη αληθινη φίλη της ... Χόρευε στο ρυθμό που που οι δαίμονές της την επικαλουσαν να κάνει . Της άρεσε ! Της εδινε τη λύτρωση που δεν αντλούσε από πουθενά αλλού . Κάθε χαρακιά και ένα συναίσθημα που δεν μπόρεσε να εκφράσει , που δεν την άφησαν να κάνει! "Θα αυτοκτονήσω" έλεγε... Έβγαζε τα συναισθήματα της στους τοίχους της πόλης . Ζωγράφιζε -Shadow...- το ψευδώνυμο της... Κανένας δεν το ήξερε.... -Αργησα ? Με σκαναρε πρώτα . - Όχι , ίσα ίσα νωρίς ήρθες... Εγώ έρχομαι νωρίτερα για να ηρεμώ . - Να ηρεμείς από τι ? - Να ηρεμώ γενικά τον εαυτό μου . Τι με ήθελες ? Ωραία , έπρεπε να του το πω τώρα... - Χρειάζομαι μια χαρη .... Κοίταξε δεξιά και αριστερά. Κρυφογελασε. - Τη χάρη ?? Κομπιασα λίγο στην αρχή . - Εμμ...να. Θελω.... -Ναι....πάμε παρακάτω - Θα με μάθεις να δαμάζω το σκοτάδι μου ? Οι λέξεις βγήκαν από το στόμα μου και το σφηγμενο σώμα μου χαλρωσε . Το χαμόγελο χάθηκε κατευθείαν από το πρόσωπο του . Τα μάτια του γουρλωσαν . Έφυγε από τη θέση του και άρχισε να κινηται με αργά βήματα προς τα πάνω μου ....