Gecenin bir vakti durduk yere uykundan uyandığın ve izlendiğini düşündüğün o tüyler ürpertici anı hatırlıyorsundur. Etraf saati göremeyeceğin kadar karanlıktı ama pek iyi bir saat diliminde olmadığına emindin. Kalkıp saate bakacak cesaretin yoktu, görebildiğin kadarıyla odaya göz gezdirdin. Kapının önünde belirsiz bir siluetin seni izlediğini düşündün, bunun aptalca bir varsayım olduğunu kendine hatırlattın. Sonra hiçbir şey olmadığını görüp geri yattın, sadece basit bir korku olduğunu düşündün. Ama öyle olmadığını biliyordun çünkü korku gitmedi ve yorganı kafana kadar çekmek zorunda kaldın. Yorganın seni koruyabileceğini düşündün. Yorganın altında güvende olduğunu düşündün, kendini buna inandırmaya çalıştın. O sırada böyle bir şey düşünebildiğin için içinden sana gülüyordu, ondan saklanabileceğini düşünebilmene gülüyordu. Onu tanısaydın bunu düşünme cesaretini göstermezdin. Neden bahsettiğimi bilmiyorsun, değil mi? Muhtemelen aklına dehşet verici, ölümcül bir yaratık geldi ama bahsettiğim şey korku. Şaşırdın, değil mi? Çünkü sen olsan korkuyu böyle tanımlamazdın. Çünkü karanlığı göremiyorsun. Ama karanlığın var olduğunu biliyorsun. Karanlık her zaman var oldu, onu var eden bizleriz. Karanlıkta asla güvende değilsin. Peki, belki de hakkında onlarca korkunç şey okuduğun karanlığın sesini duydun mu hiç?

D A R K R O M A N C E «Möchtest du, dass es aufhört ? Dass dieses Spiel ein für allemal endet ?» durchbrach seine raue, messerscharfe Stimme, die endlos anhaltende Stille. Sie nickte, wohl wissend, dass sie durch diese kleine Geste ihr Todesurteil mit offenen Armen willkommen hieß. «Dann werde heute Nacht Mein...» Der kalte und der nach Rache lüsterne Blick in seinen Augen, nahm sie wie ein starker Windsturm ein, der sie unerwartet von allen Seiten aus gefangen hielt. Keinerlei Emotionen, keinerlei Wärme steckte in seinen Worten... keinerlei Liebe. Nur pures verderbliches Verlangen, der sie in dem hasserfüllten Feuer seiner Augen verbrennen ließ. Sie erschauderte. «Während ich dich durchnehme, möchte ich, dass du mich genauso hoffnungsvoll und voller Zuneigung anschaust, wie du ihn immer angeschaut hast. Während ich dir bei jedem harten Stoß, immer ein Stück mehr von deiner Seele raube, möchte ich, dass du mir ununterbrochen geradewegs in die Augen blickst. Ich will sehen, wie die Willenskraft, mit jedem Mal, wenn ich dich küsse, aus deinen Augen erlischt, wie die lodernd heiße Flamme deiner Hoffnung sich immer weiter zusammenzieht, bis nur noch der Ruß vorhanden ist, der sich um deine leblose Hülle legt und dich ersticken lässt. Bis ich dich, Amalia endgültig gebrochen habe.» Wenn Gerechtigkeit auf Rache trifft... Gut auf Böse... Leidenschaft auf Verlangen... Der Engel sich auf den Teufel einlässt... Und beide Welten unmittelbar miteinander kollidieren, erklingt der Todesschuss. Der melodisch sanfte Klang der Engel, wandelt sich in einen ohrenbetäubenden Schmerzensschrei um, dem jeder tatenlos zusehen wird. Denn ihre Reinheit würde ihr Untergang und seine Erlösung werden. Und während er ihr Gift werden würde, würde sie sein Heilmittel werden. 🏆2. Platz bei den Wattpad Oscars 2017 🏆1. Platz beim Best Book Award 🏆Hauptgewinner beim Best Book Award 🏆1. Platz beim Romance Award

Kitap oldu. Dört kitabı basıldı. ❝El bebek, gül bebek değil; el bebek, öl bebek.❞ Karanlık örgütün kurduğu düzen için doğmuş bir kız çocuğuyken ona verilen en büyük ceza sevgisizlikti. Kaderini kabullendi ve kartını oynadı. O kim miydi? Hisar Alatav. Hayır, sil. His Alatav. Karanlık düzenin kıyameti olmak üzere. O ise Bronz. Karanlık örgüte başkaldırıp kartları yeniden dağıtan adam. Ona Bronz derler. Onların tohumları el bebek gül bebek değildi; el bebek öl bebekti.

!!! +18 "Geçmişin bana ait," dedi ve kulağıma yaklaşarak fısıldadı. "İstesen de beni unutamazsın." Geçmiş can yakar. Yıllar sonra karşılaştığında bile. Fakat madalyonun iki yüzü vardır. Her şey çok güzel olabilirdi; onu tekrar görmeseydim. Henüz gençliğinin baharındayken, sevdiği adam tarafından acımasızca dünyası başına yıkılan Eylül'ün ölmekten başka hiçbir planı yoktu. Gözünü kapatıp teslim olduğu adam olan Vaha, onu bir başına ve yüzüstü bırakıp gitti. Yaşadıkları anların hepsinin acı bir hatıraya gömüldüğünü dehşetle izledikten sonra ardı ardına darbe aldı. Annesinden, babasından, ağabeyinden... Bir zamanlar deli gibi sevdiği Vaha, tüm hayatını ellerinden çalmıştı. Uykusunda gördüğü dur durak bilmeyen kabuslarla, uyandığında umutsuzluğun beslediği ruhunu huzura kavuşturmaya kararlıydı. Ta ki dünyanın en kibar ve anlayışlı adamı olan Özgür'le tanışana dek... Eylül, uzun yıllarının ardından onu unuttuğunu sanıp yeni hayatının taslağını çizdikten sonra Vaha ile tekrar karşılaşır ve fitilin ucu ateşlenir. Çaresiz, umutsuz ve bir o kadar da yasak aşkın pençesine girmemek için birbirlerini mahvetmek pahasına ikisi de mücadele eder. Eylül'ün doğru sandığı yanlışları tokat gibi yüzüne çarparken, gerçekler onu dipsiz bir kuyuya atar. Fakat yazgının kesin çizgisinden çıkmak ne kadar mümkün olabilirdi ki?

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Çimlerin kralı, Fenerbahçe'nin göz bebeği Kuzey Karahanlı. Hayatını kariyerine adamış, tek amacı daha da başarılı olmak olan bir adam. Buz patenine tutkulu, babasının biriciği Beren Tüzün. Rusya'da geçirdiği uzun zamandan sonra Türkiye'ye döndüğünde hayatın ona sürprizleri olacak. Ne sürpriz ama! Kuzey Karahanlı karşısına çıkan bu kadının, ezeli rakibi olan Galatasaray'ın teknik direktörünün kızı olduğunu öğrenince işler ne kadar karışabilir ki? • Ne kadar mı karışabilir? Okuyalım görelim o halde! Yayınlanma Tarihi: 19.01.2022 𝗧𝗨̈𝗠 𝗛𝗔𝗞𝗟𝗔𝗥𝗜 𝗦𝗔𝗞𝗟𝗜𝗗𝗜𝗥. 𝗛𝗘𝗥𝗛𝗔𝗡𝗚𝗜̇ 𝗕𝗜̇𝗥 𝗖̧𝗔𝗟𝗜𝗡𝗧𝗜 𝗗𝗨𝗥𝗨𝗠𝗨𝗡𝗗𝗔 𝗛𝗨𝗞𝗨𝗞𝗜̇ 𝗜̇𝗦̧𝗟𝗘𝗠 𝗕𝗔𝗦̧𝗟𝗔𝗧𝗜𝗟𝗔𝗖𝗔𝗞𝗧𝗜𝗥.

İçinde bulundukları oda bir çok şeyi ele veriyordu.İkisi de birbirini tanımıyor ama tanımaya çalışıyordu.Kız karşıdaki kişinin ölmesine o kadar odaklanmıştı ki elinde olan dövmeye bakmadı. Oysa baksa filmin sonunu değiştirebilecek güce sahip olacaktı. O kırmızı çizgi kanla dolmadan hemen önce kartlarını kontrol etti.Adamın maskesi düştüğü andaki zevkin hayalini kurdu. Belki de ilk kez gerçek anlamda orgazmı tadacaktı ya da belki de ilk kez Özgürün intikamını aldığı için şartları eşitleyecekti beyni. Peki ya devamı ne olacaktı? Maske düştüğü anda Özgürü öldürdüğünü anlayan Ayza ne yapabilirdi ki? Sonuçta senelerdir onun intikamı için uğraşıyordu.

"Sana hayatında hiç sevilmediğini iliklerine kadar hissettirdiler mi Devin? Uyuyunca geçmeyen yaralar bıraktılar sana da?" Uzunca kirpiklerinden süzülen acı... İçimde birkaç parça umut kırıldı. Gözlerini gözlerimden ayırmadan devam etti. "Üzerini yıldızlarla örtebileceğimiz hiçbir şey dert değil Asi." derken beni o kadar inandırmak istiyordu ki hayatta olduğuma. Kalbimi esir almıştı elleri, avuçlarının arasında atıyordum resmen. Kuruyan dudaklarım can suyunu yitirmişti. Gözlerim ellerine takıldı. Yanakların yanma hissi ve bikaç yarım nefesle başımı dik tuttum. "Sadece Ay ve Güneşin tutulduğunu sanardım. İçimdeki böcekler kelebeğe dönüşüyo." Tebessüm etti. Bana hayat veren gözleri kocaman dolu dolu gözlerime huzurla bakıyordu. "Belki de onlar kelebeğe dönüşmek istemişlerdir. Sadece o böceklere kozalak örmeyi öğrettim güzelim." Duraklayarak baş parmağıyla yüzümde daireler çizerken sakince devam etti. "Ayrıca, ben aşkın ne demek olduğunu gözlerine bakınca içim içimden sökülürcesine acını hissettiğimde anladım. İnsan insana tutulurmuş Asi." diyerek ellerini yanaklarımdan ayırmadan dudaklarıma indi sütten gittikçe uzaklaşan koyu gözleri. O güzel sevenlerdendi. Onu acıtmaktan korkarcasına parmaklarım yüzünü gezdi. Biliyordum herkes gibi onu da incitirdim. Bir gün gideceğim sevgilim. İyiler çabuk unutulur beni hep kötü hatırla... __*__ Her insan hayatında bir kez de olsa batar; kimi siyaha, kimi aşka, kimi acıya... Sen de siyaha bulaşan hikayemizin bir parçası olmak için bize katıl. WATTPAD ORİJİNAL KURGUSU 🔪🍷 Devin Korkmaz & Asi Demir 22/01/2021 🦋

Gecenin karanlığına dalan bir otobüsün içinde, sadece evine gitmek istiyordu. Fakat hayat ona öyle bir oyun oynamıştı ki artık tek isteği hayatta kalabilmekti. Aslında fark etmesek bile bir numara hayatımızı yönlendirebilirdi. Fakat bu sefer bir numara hayattaki çizgini belirlemek için tam tepende duruyordu. 17 Numara... Bazen sırf 17 Numara olduğun için şanslısındır, bazen de sırf bu yüzden ölüsündür. Defne otobüse binerken birkaç saat sonra olacakları tahmin bile edemezdi. Katliamın içinden kurtulan tek numaranın sahibi olmak ona göre şans değildi. Çünkü bazılarına göre bu şans, onun katil olma yolundaki ilk adımıydı. Çünkü o, etrafındaki yedi katilden sonra gelen sekizinci katildi. *Şiddet, kan ve vahşet içermektedir. Başlangıç: 20 Mayıs 2017 Bitiş: 2 Aralık 2018 Kitap: 14 Nisan 2023 Aksiyon #1- 02.2020/10.2020 Korku #1- 04.2020 Gerilim #1- 04.2020 Gençkızedebiyatı #1- 11.2020 Gizem #1-12.2020/01.2021 Macera #1-01.2021