Bir tarafta çocuklarından habersiz yaşayan bir adam. Diğer tarafta günden güne baba özlemiyle yanan; sesini, kokusunu, görünüşünü merak ederek büyüyen iki çocuk. Ve tüm bunlara sessiz kalarak onu terk edip ruhunu paramparça eden adamın çocuklarını hak etmediğini düşünerek gizleyen bir kadın. Geçmişe hapsolmuş yaşanmışlıklar, aşk , terk ediliş, pişmanlıklar... Örtbas edilmeye çalışılan gerçeklerin doğuracağı sonuçlar korkutucu olacaktır. Sırlar bir bir açığa çıkacak, doğrular yalanı kucaklayacak, yanlışlar ise acıya gebe kalacaktır. Tüm bilinenler unutulacak, ezberler bozulacak, ortaya dökülenler her iki tarafı da derinden sarsacak kadar yıkıcı olacaktır. Tüm hakları saklıdır. ©

Umut Çağlayan. Bu isim benim çocukluğum. İlk kalp çarpıntım, ilk acım, ilk yaramdı. Bana hem, ömrüm boyunca kimsenin veremeyeceği güveni veren, hem de bana ömrüm boyunca insanlara güvenemeyeceğimi öğreten kişiydi. O benim zaafımdı. Çoğu zaman gözlerime dolan yaşların sebebiydi, hiçbir şey yapmadığı anlarda bile. Çünkü o bir kere yapacağını yapmıştı ve dahasına gerek kalmamıştı. O benim en güzel yıllarıma ihanet lekesini süren bir zalimdi. Hem de hala kalbimi hızlı hızlı çarptırabilen aşık olduğum zalim.

Çerezlik bir mahalle hikayesi. İçinizi sıcacık yapacak kimi zaman neşelendirip kimi zaman hüzünlendirecek yeni bir hikaye. Bolca dedikodu, sıkı dostluklar ve elbette mahalle aşkları! Hadi başlayalım. +18 sahneler bulunmaktadır. 18.05.2022 itibari ile #Romantikte 1 numara. 05.04.2022 itibari ile #GençKurguda 7 numara. 05.04.2022 itibari ile #Mahallede 1 numara. 23.02.2022 itibari ile #Komikte 2 numara. 09.04.2022 itibari ile #Kıskançta 1 numara. 28.07.2022 itibari ile #Sevgilide 1 numara. 15.12.2022 itibari ile #Tatlıda 1 numara. 03.02.2023 itibari ile #Komşuda 1 numara. 12.04.2023 itibari ile #Sokakta 1 numara. 25.07.2023 itibari ile #Duygusalda 1 numara.

"Bakmayın siz benim kuru bir yaprak gibi sallandığıma.. Köküm sağlamdır sarsılsam da kopmam dalımdan.. Öyle kolay değil rüzgarın önüne kapılıp gitmem.. Son ana kadar 'vazgeçmem' yaşamaktan.. Ne fırtınalar koptu benim hayat dallarımda.. Hiç birinde vazgeçmedim umutlarımdan içimde kıyametler kopsa da.. Ben baharıyım yarınlarımın,çiçek açarım her kışın ardından" (Nazım Hikmet) Her okuduğumda kendimi buluyordum bu mısralarda.Ne kadar kırılsamda, kuru bir yaprak gibi rüzgarın oyuncağı olup bilinmez sonlara doğru savrulsamda şairin dediği gibi hiçbir zaman vazgeçmemiştim yaşamaktan.. İçimdeki virane olmuş harabelerime kimseyi misafir etmemiştim yıllardır ne kadar çok yıkıldığımı kimseler görmesin,kimseler acımasın diye.Çünkü bu hayatta beni ben yapan şey kazandığım savaşlar değil kaybettiğim,acımasızca kaybetmeye zorlandığım savaşlardı. Ben Cansu.. Sevdiği adam tarafından nedensiz bir şekilde terkedilen ve hiç bir şey olmamış gibi hayatına devam eden kadın.Ta ki bedenen kusurlu,ruhen kusursuz biriyle tanışıncaya kadar..

Babası onu terk ettiğinde küçük bir kız çocuğuydu. Annesi öldüğündeyse henüz büyüyememişti. Ona arkadaşlık etmek için yanında bir tek dedesi vardı, o da sevgi konusunda eli çok sıkı bir adamdı. O zor da olsa kendi kendini büyüttü; sonra pahalı ayakkabılı bir adamın ayak ucuna düştü. - @askilav

[TAMAMLANDI] Doksanlı yıllarına heba olmuş bir aşkın öyküsüydü onlar. Davasına ve sevdasına düşkün olan adamın, sevdasından vazgeçmek zorunda kalışıydı... "Bana bir gün, ne davamdan ne yârimden geçerim, demiştin. Sen davana sadık kaldın da yârine sırtını döndün..." Kapak için pureroses8 (Solnyshko) hesabına çok teşekkür ederimm 💜 18.07.2023

Doğmadan önce anne babasını kaybeden bir bebek,onu kabul etmekte zorlanan ama ona sımsıkı bağlanan bir teyze ve olmazsa olmaz bir aşk...

Canını vatan uğruna feda eden, kalleş saldırılar sonucu hayatını kaybeden bütün aziz şehitlerimize saygı, sevgi ve sonsuz minnetle... 🇹🇷 - - - Bir zamanlar ormanın derinliklerinde yapayalnız yaşayan bir asker varmış. Günlerden bir gün bütün ömrü savaşarak geçen bu askerin karşısına güneş saçlı bir kız çıkmış. Kız o kadar güzelmiş ki saçlarından kelebekler eksik olmazmış. O kadar güzel kokarmış ki arılar çiçek zannedip üzerine konarmış. Gözleri o kadar güzel bakarmış ki kızın göz göze geldiği herkes aklını kaybedermiş. Fakat kız düşman ülkenin kızı olduğu için birlikte olmaları imkansızmış. Derken güneş saçlı kız yalnız askerin gözlerine öyle bir aşkla bakmış ki asker hiç düşünmeden belindeki hançeri çıkarıp karşısındaki kızın eline vermiş. "Öldür beni! Aşkından öleceğim yoksa!" diye haykırmış kıza bakarak. Güneş saçlı kız ise gülümsemiş ve sakince askerin eline tutuşturduğu hançeri alıp kendi kalbine dayamış. Askerin gözleri korkuyla büyürken kız gözlerini ondan ayırmadan konuşmuş. "Eğer bir gün öldürecek olursam seni, ilk olarak buradan vuracağım. Çünkü sen buradasın, kalbimde."

Romantizm #1# İpek Böceğinin kozası mı yoksa çelik mi daha sağlamdı? Zorluklara en çok hangisi dayanırdı? Her şey zıddını içinde barındırır; varlık yokluğu, güzellik çirkinliği, güçlü zayıfı ve yaşam ölümü... Genç kızın hayatı tam da bunlardan ibaretti! Ülkenin ileri gelen ailelerinden birisine mensup olmasına rağmen imtihanı yoklukla, insanların çirkin yüzüyle olmuştu hep. Tek başına kaldığı dünyada kimseden ne yardım isteyecek ne de boyun eğecek mizaçtaydı. Ta ki bir adam bunları alaşağı edene kadar! Levent Akçacızade; emrinde binlerce insanın çalıştığı, iş dünyasının gözdesi, kural insanı... Aşkı ve kadınlara olan güvenini kilitlemiş, anahtarı kendinin dahi bilmediği uçsuz bucaksız bir yere fırlatmıştı. Yapamadı... Ona doğru çekildikçe kaçtı. Önü alınamaz arzuları, tanımlayamadığı duyguları her yanını sardığında saklanacak bir yeri kalmamıştı. Aşk, gözleri körleşmiş kibri yener, kaideler yerle bir olur ve tüm hayatı biçimlendiren kavramlar yeniden tanımlanır mıydı?