Yeşil iri gözlerini kırpmadan bana bakıyordu. Ne güzel gözleri var. Başındaki yeşil şal ve gözlerinin yeşilliği ile gözlerimi ondan alamıyordum. Gözlerinin içine baktığımda parkta yalnız başına kalmış bir çocuğun kırgınlığı gibi bir duygu geçti içimden. Anlayamadım. Gülümsüyordu ama. Her şeye rağmen... 🍀 Selametle/Yarı Texting kitabındaki Faruk karakterinin hikayesidir...

NOT:ÇALINTI VEYA EN UFAK BİR KOPYALAMA DURUMUMDA AVUKAT KUZENİM VE ABLAM TARAFINDAN GEREKEN TÜM YASAL İŞLEMLER YAPILACAKTIR... KURGUMUN HİÇ BİR KURUM VEYA KURULUŞLA ASLA VE ASLA EN KÜÇÜK BİR İLGİSİ YOKTUR TAMAMEN HAYALİDİR... Ruhumun kepenklerini; bir daha açmamak üzere kapattım. Yaz sıcağında küf tuttu.Sensiz ömrüm hazana tutulmuş bir yaprak gibi savruluyor.Ve ben rotasını kaybetmiş, küflü,yosun bağlamış hurda bir gemiyim artık... Sahil kenarında halatlarla bağlanmış, gözden çıkarılmış, dalgaların dövdüğü, hurda bir gemi gibiyim ...Virane gönlüm seni düşününce bir sıtma tutuyor güçsüz bedenimi.Dışım üşürken, içimide közler dağlıyor .Nasıl bir hal bu ,ama biliyorum ki benim halim hal değil... Acıtıyor inceden bir sızı.Seni andığım karanlık gecelerde.Izdırapla başımı koyduğum yastığıma damlayan göz yaşlarım. Ve durmadan yakıyor yanağımı göz yaşımın tuzu.Ya ruhumu yakan neydi. Hayatımı tatsız,tuzsuz kılanda ,Senin yokluğundu...(Zehra) Sabır acıdır ama meyvesi lezzetli ve büyüleyicidir...Zehra'nın sabrı ve meyvesi nasıl olacak ?Vatan sevdalısı bir ajan aynı zamanda bir iş adamı Demirpençe ile ürkek güvercinin hikayesi. Yüreği pır pır atan masum güvercinin, masumiyetine göz dikenler ,iftira atanlar hak ettiklerini bula bilecekler mi? Suçlu sandığı masum güvercinle, sadece onu; suçlu sandığı için evlenip bilgi almak isteyen , Demirpençe lakaplı Vatan sevdalısı bir ajan ve MİT çi genç, yakışıklı, gözü kara lakabını ve kod adını sadece görev arkadaşları biliyor.Ailesi bile bilmiyor.Hele ürkek güvercin ,çaresizce bir sürü sırla dolu ,bu Demirpençenin; pençelerine çaresizce tutunacak ,başka şansı yok.Teslimiyet ve tevekkül ederek. Peki Demirpençe onu demir gibi kalbine alacak mı?Kanatları altına alıp koruyacak mı?Yoksa suçlu bildiği için.Şahin gibi güçlü pençelerinde, bir güverc

Kader beyaz kâğıda sütle yazılmış yazı elindeyse beyazdan gel de sıyır beyazı... NFK.. "Kaderimdi belki de bu benim, o yüzdendi kaçıpta kurtulamamam ya da kaçtıkça daha da yaklaşmam... Ben güçlüyüm dedikçe yüküm mü arttı? yoksa yüküm arttıkça ben mi güçlendim? ... Ahh koca İstanbul.. senin,gecene gündüzüne sevincine hüznüne cehennemine cennetine şahit olmaya geldim...👆" >Size İçinde kaybolacağınız bir kitapla geldim 😊

Başımı geriye doğru savurmuş ve " Allah'ım ne olur bitsin bu kâbus..." diye yalvarırken onu gördüm; müstakbel kocamı. Suretini sevdiğim! " Senin ne işin var burada ya!" diye terslendim ilk önce. Sesim ağlamaklı çıkmıştı. Midem kasılmaya devam ediyordu. "Şaka mısın sen? Hayatımın nasıl rezil olduğunu gevrek gevrek sırıtarak izlemeye mi geldin?" Sarı çiyan enişteme dönüp " Enişte sen işlerini hallet biz Yâren'le biraz baş başa konuşalım." Dedi. Eniştem hızla yanımızdan uzaklaşırken " Ne konuşacağım ben seninle ya!" dedim kontrolsüz bir sesle, bana uzattığı sudan bir yudum alırken. " Ayıp oluyor ama müstakbel kocanla böyle konuşmamalısın. Hiç yakışmıyor sana." Sonra durdu ve düşündü. " Aslında tam da senin gibi bir cadaloza göre bir hareket ama olsun yine de yapma sen." Dedi. Yüzümü gerdim. Gülümsemekten çok söver gibi bir surat ifadesine bürünmüştü mimiklerim. " Seninle evlenmeyeceğim." Dedim tüm soğukkanlılığımla. Şeytansı bir gülümseme ile dudaklarını gerdi, kaşlarını meydan okur gibi havaya kaldırdı ve " Benimle evleneceksin Yâren. " dedi kendinden emin, bilmiş bir eda ile. Öğürdüm. Sanki bir el midemin içinde dolaşıyordu. " Şşşş.. Tamam, sakin ol. O kadar da mide bulandırıcı biri olduğumu düşünmüyordum ama... Lavaboya gitmek ister misin?" dedi. Derin derin solumaya başladım. Evet, yine bayılmak üzereydim.

Hayat hiç ummadığı bir anda tepetaklak olabiliyor. Ama bu tersine dönen dünya belkide tam olması gereken şeydi.... 21 NİSAN 2019

|Sonu ölümle biten bir aşk hikayesi| Ben ise beni sıkıştırdığı alanda gözlerimi onun ela gözlerinden alamıyordum .Içimde kıpır kıpır birseyler oluyordu .Benim uzulmem onun hoşuna gidiyordu . Bir yandan korkuyorum bir yandan da kalbimin sesi dışarı çıkarcasına atıyordu. Dudaklarım hafifçe açılmış. Kirpiklerim kaşlarıma değiyor ve onun dediklerini korku ile dinliyordum .Yüzüme çok yakinlasmisti .Onu yakından çok iyi görebiliyorum. Kokusu beni benden almıştı. Neredeyse bayılacaktım. O hala beni tehdit ediyor ve yüzüme bakmaya devam ediyordu. Eli hala kafamın üstündeki rafta ,ben ise bambaşka dunyadaydim. ||Kopyalanması halinde işlem başlatılacaktır.||

"Ben annemi istiyorum." diyerek bağırmak istiyordum. Ama sessiz sedasız göz yaşları dökmekten başka bir şey gelmiyordu elimden. savunmasız ve küçük bir kız çocuğu gibi hissediyordum kendimi. Daha saatler önce Annemin gül kokulu tenini kefene sarıp onu toprağa verdiğim gerçeği boğazıma bir yumru gibi oturuyordu.. Yaşadığım tüm olumsuz olayların bedenimde ve ruhumda bıraktığı yaraları sarabileceğim tek dayanağım dualarımdı. Bir Gassal olarak aklıma gelecek son şey Annemi kendi ellerimle yıkayıp kefenlemekdi.. Bu acı beni bitirir sanıyordum lâkin yaşayacak ve hayatın acı yanını gördüğüm kadar tatlı yanlarını da tecrübe edecektim. Kendi karanlığımda boğulacağımı sanarken bir çift Kara gözde boğulacağımı nereden bile bilirdim ki. Sahi bunlar hep..KADER değil mi ? *Annesini kendi elleri ile toprağa veren bir Gassal, inişli çıkışlı bir hayat, beklenmedik bir anda çıka gelen kömür karası göz-ler ve yaşadığı imtihanları konu alan bu yeni hikaye, kitaplığınızda merakla yeni bölüm bekleyeceğiniz bir hikaye olacak!* #emekharcananhiçbirşeysıradandeğildir.

Kayra: Kuryeniz çok yakışıklıydı vallahi! Çiçek Pastane: Lütfen, kuryemizin aklını çelip iş performansını düşürmeyiniz Çiçek Pastane: Hem kuryelerin hepsi evli ve beşer tane de çocukları var Kayra: Üzdü be aga :") &Başlangıç tarihi: 23.03.2021 &Bitiş Tarihi: 17.05.2021 Not: Kurye adlı ilk ve tek textingdir.

Ezra Erdem, karanlığın adamı değildi. O tam olarak karanlığın kendisiydi. Bizim hikayemiz toz pembe değil, grinin en sisli haliyle başlamıştı. Babamın borcuna karşılık, Türkiyenin gelmiş geçmiş en acımasız mafyasına verilmekti kaderim. Çok ilkel değil mi ? Fakat ailemi, kahramanım olan babamı o pislikten korumak bu sefer benim ellerimdeydi. Ellerime yüklenen bu ağırlık, ellerimi ve ruhumu her ne kadar yaralasa da, hayallerimi yırtarak bu yaralara sarmıştım. Bu yaralardan kan değil çaresizliğimin sessiz haykırışları akıyordu. Ruhum kendini düşlerime asmış, intihar etmişti. Bedenim her şeye inat dimdik durmaya çalışırken, umudum ; göz yaşlarımı biriktirdiğim denizde boğularak can vermişti. Buraya kadar her şey çok karanlık. Kalp kalbi görmüyor, kimse sol yanlarının sessizce haykırdığı yardım çığlıklarını duymuyordu. Ta ki o ana kadar. Yağmur yağdı, gökkuşağı ortaya çıktı. Nefretin erittiği gökkuşağı yer yüzüne akarak kalplere doldu ve o an kapı tıklandı... Gelen her şeyi değiştirecek olan ; AŞK'tı. Bu karanlığın aydınlanma hikayesi değil, bir aydınlığın öldürülüşünün hikayesidir.... © Tüm hakları saklıdır. İznim olmadan kopyalanamaz, çoğaltılamaz. Yayın tarihi ; 20 Şubat 2015 NOT ; İznim olmadan Şebefruz ve Leyl-i Tarık isimleri kullanılamaz. 17.12.2017 Genç kız edebiyatı #3

-TAMAMLANDI- Tevekkül, yalnızca Allah'a olandır. Bir tek O'na teslim olmak ve bir tek O'ndan beklemek her şeyi. Bunun bilincin de olan bu iki insan da Allah'ın onlara nasip ettiğinden öteye gidemeyeceklerdi. Çünkü aşk, ansızın kapıyı çalıp yavaşça içeriye sızmaya başladı mı, işte o zaman hiç kimse bunun önüne geçemezdi. Ve kader, kalbe dokunmuştu.