Birçe, on yedi yaşında iki ay evvel annesini kaybetmiş öksüz bir kız çocuğu iken, şimdi de babasının hastalığıyla pençeleşiyordu. Ölüm döşeğindeki bey babasına her baktığında, "Ya o da giderse?" diye üzülüp korkuyordu. Bey babası biricik eşinin, yol arkadaşının ölümünü kaldıramıyordu. Hasta bedeninin daha fazla direnemeyeceğini hissetmiş gibi çağırdı yanına, tek evladını. "Birçe... Al yavrum, al bu zarfı. Ben gidiyorum yavrum. Ben annene gidiyorum. Sen de git. Ben gittikten sonra git. Annene, babana, kardeşlerine git. Affet yavrum. Affet. Gitmeli şimdi. Gitmeli..." Birçe, elinde sadece adresin yazdığı bir kağıt parçasıyla, babasının ruhu çekilmiş vücudunun yanında öylece kaldı. On yedisindeki Birçe, ne yapmalı şimdi? Nereye varmalı? Nereye gitmeli? ... "Kime bakmıştın küçük?" Birçe, elinde küçücük bir çantayla çaldı bu yabancı insanların kapısını. Kucağında iki yaşlarında bir çocukla dışarı çıkan, sarı saçlarıyla âdeta kendisine olan benzerliğini haykıran bu güzel kadına bakakaldı Birçe. Utanıyordu. Gidecek yeri yoktu. Devlet korumasına girmek istemiyordu. Babasının son dileğini yerine getirecek ve şansını deneyecekti. "Ben Birçe Sungur," dedi titreyen sesiyle. "Size bir mektup getirdim efendim, bakmanızda fayda var." İşte her şey o mektupla başladı. Alt üst olan hayatların kesişimi olan Birçe'yi şimdi çok daha zor bir hayat bekliyordu. ... Yayınlanma tarihi: 21.08.2023 Final yayınlanma tarihi: 30.03.2024 BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR.

17 yıl önce verilen yanlış bir karar bir ailenin hayatını nasıl etkileyebilir? Ya da yapılan hatalar hangi aşamadayken kurtarılabilir? Defne, kötü ve acı dolu yaşadığı 17 yıldan sonra karşısına çıkan yeni kişiler, gerçek ailesi, tarafından hiç tatmadığı duyguları hissetmeye, yaşamaya başlar. . Her şey şahsıma aittir. Alıntı veya isim vermeden kullanılma durumunda gereği yapılacaktır. . |04.02.21|-|18.04.21| cringe sahneler içeriyor... özellikle ilk bölümler baya acemice. ayrıca çoğu sahne ergenlik kırıntılarıyla dolu.

Aynı rengin lâcivert versiyonu! Aile kurgusudur!! Geride bırkılmışlar... Geride kalıp az hasar alarak kurtulanlar... Herşeyiyle yanıp kül olanlar... Ruhu dahi kendisine ait olamayan bir kız... Herşeye ramen ayakta duran bir kız... Kartlar dağılıyor, oyuncular yerlerini aldı ve hakem düdüğünü çaldı... Savaş başlıyor!! BİR TARAFTA RUHU KÜL OLANLAR! BİR TARAFTA KAYBOLAN ÇOCUKLUĞU UĞRUNA SAVAŞANLAR! BİR TARAFTA YARI YOLDA BIRAKILANLAR! VE Kartlar dağıtıldı... Buyrun bize katılın. Argo ve şiddet bulunmaktadır. Ön yargılarınızı bir kutuya saklayıp, rafa kaldırın. -Ela Taşdemir... ACI MELEĞİ |Ailem 29/09/2021 Tarihinde #kavuşmak sıralamasında 1. Sırada! ACI MELEĞİ |Ailem 02/10/2021 Tarihinde #Nazlı sıralamasında 3. Sırada! ACI MELEĞİ |Ailem 05/10/2021 Tarihinde #yalnız sıralamasında 3. Sırada! ACI MELEĞİ |Ailem 05/10/2021 Tarihinde #abi sıralamasında 8. Sırada! ACI MELEĞİ |AİLEM 15/10/2021 Tarihinde #bebek sıralamasında 8. Sırada! ACI MELEĞİ |AİLEM 16/10/2021 Tarihinde #baba sıralamasında 2. Sırada! ACI MELEĞİ |AİLEM 18/10/2021 Tarihinde #anne sıralamasında 4. Sırada!

~Klasik olmayan bir aile kurgusu~ Lamia, güçlü bir kadın. Lami, güçlü bir adam. Ve hayatın onlara götü ile gülmesi... Bu hikaye Avukat Lamia Arca ve Mimar Lami Arman'nın hikayesidir. Bu ikizlerin hikayesidir. ʙᴜ ʜɪᴋᴀʏᴇɴɪɴ ʜᴀᴋʟᴀʀı ʟᴀᴍɪᴀ'ɴıɴ ɢᴜ̈ᴢᴇʟʟɪɢ̆ɪ ᴠᴇ ʟᴀᴍɪ'ɴɪɴ ɢᴇᴠsᴇᴋʟɪɢ̆ɪɴᴅᴇ sᴀᴋʟıᴅıʀ...

•ARA VERİLDİ• En üst kata varmak üzereyken bana yetişmiş ve arkamdan kollarını bedenime sararak yüzüme bir bez kapatmıştı. Hızla dirseğimi karın boşluğuna geçirip elinden kurtuldum. Tekrar koşacakken diğerinin beni kolumdan çekmesiyle ikimiz de dengemizi kaybetmiş bir yere tutunamadan merdivenlerden yuvarlanmıştık. Eski yaralarım da açılmış üstüne yenileri eklenmişti. Yere yığıldığımızda kafamdan , kollarımdan akan kanların vücudumu kırmızıya boyadığını görebiliyordum. Kendimi karanlığa teslim ederken bir yandan da canımın açısıyla göz yaşlarım usul usul akıyordu gözlerimden. Tepki veremiyordum ama canım... Canım çok yanıyordu... Bir hiç uğruna , yalnız , kimsesiz , zavallı olarak ölmek canımı yakıyordu. Geçmeyen yaralarım ve yenileri canımı yakıyordu. Bir hiç olarak Dünya'ya gelip bir hiç olarak gitmek canımı yakıyordu. Arkamdan üzülecek , beni hatırlayacak kimsenin olmaması , hiç var olmamış gibi yok olmak canımı yakıyordu... ♡

Tamamlandı 26 Yıldır kayıp olan Dağ çiçeği Asmin:Dağ çiçeği -24062021-

Bir kız hala ayakta ve hayatta ama eksik. Bir aile birlikte ama mutsuz. Bir hikaye başladı ama sonsuz... 15.10.2020 Tüm hakları bende saklıdır. Alıntı ve çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Mahalle - Karışan Bebekler Klasiği ༄ Bu hikaye başarılı bir avukatın aile olma hikayesi. O, güzelliği ile gören herkesi kendine hayran bırakacak biri. Ahu, 23 yaşında zeki ve başarılı bir avukattır. Hiç beklemediği bir zamanda aldığı bir haberle hayatı birden değişen Ahu kendini Kiraz Mahallesinde bulur. Önceden tek çocuk olan Ahu şimdi iki abi, abla, ikiz ve bir erkek kardeşle başa çıkabilecek midir? 🍒 Bu konu ile yazılmış ilk kurgudur. Kurgu şahsıma aittir. Alıntı veya çalıntı olduğunda gereği yapılacaktır. '270721'

"Üzgünüm... 1 kelime 7 harf ama verdiği acı... Kelimelere , harflere sığamayacak bir acı... Siz beni bu kelime ile terkettiniz... Ben de bu satırlarla... Ölmüşüm ben... Diyorlar ya insan kalbi durduğunda değil unutulduğunda ölür diye. İşte ben dün kan ter içinde eve döndüğümde sizi gülerek sohbet ederken gördüğümde öldüğümü öğrendim... Gidiyorum ben... Masanın üstüne sizin olan her şeyi bıraktım. Kart , telefon... Üçüzler... Zar zor biriktirdiğimiz para da orada. Canınız sıkarlar , onların parasını kullanmak istemezsiniz alın kullanın bu parayı. Siz hep üçüzdünüz üçüz kalın , hiç ayrılmayın... Bana yaptığınızı da birbirinize yapmayın! Unutmayın siz birbiriniz için varsınız! Bir kalp paramparça olduğunda tamir olmuyor ne yazık ki... Hoşçakalın hepiniz. Bu mektubu ben gittikten belki günler , belki haftalar sonra okuyorsunuz. Farkedeceğinizden bile şüpheliyim. Gerçi umursayıp mektubu okudunuz mu onu da bilmiyorum ama eğer okuduysanız şunu bilin ki hiçbirinizden nefret etmiyorum. Rahatça yaşayıp gitmeye devam edebilirsiniz. Ben Ada... Sadece Ada... Ben hiçbir yere ait olamayan , hiçbir yere sığdırılamayan , duyguları olmayan , dilsiz Ada , mutluluklar dilerim..." TAMAMLANDI✔️ ✨Bu Dördüzlerin değil Üçüzlerin hikayesiydi ve ben bu hikayenin sonunda herkes mutlu olduktan sonra kenara atılacak karakteriydim. Peki ben bu acı kaderimi kabullenecek miydim? Hikayenin sonunda tek acı çeken ben mi olacaktım yoksa tek mutlu olanı mı?✨ •Buna benzer aile hikayeleri okumak isterseniz profilimden Berceste ve Rüzgâra Karışan Ruh'u okuyabilirsiniz.•