Hafızasını kaybetmiş bir halde baş düşmanının evinde esir olarak uyanan Meira, geçmişte işlediği affedilemez bir günâhın bedelini ödüyor olduğunu öğrenir. Meira uyandığında ona söylediği ilk sözü "Biz düşmanız" olan adamın, bir zamanlar gözlerinin içine aşkla baktığını öğrendiğinde işlediği günahın hiç de sandığı kadar basit bir ihanet olmadığını ve altında çok daha korkunç bir entrikanın yattığını anlar. İki düşmanın kader ağları, tutku ve nefretin ateşiyle birbirine örülmüş; kurdun kuzu postuna bürünüp kuzunun kurda dönüştüğü çarpık bir ihanet oyununa evrilmiştir, artık birbirlerinden kaçmaları da ne mümkün! Bu yapbozu ise çözmenin tek bir yolu var: Gördüğün ve duyduğun hiçbir şeye inanma. Bunu geçmişteki sen bile söylüyor olsa... Fantastik değildir, karanlık aşk türündedir. DİKKAT! Bu kitapta cinayet, psikolojik ve fiziksel şiddet gibi rahatsız edici olabilecek içerikler bulunmaktadır.

"Bakışıyla bir dağı devirir. El alemi dize getirir. Bütün herkes onu konuşur öyle zannetsin." İddiayı kazanmak için dikkat çekmem gerekiyordu. Şarkıyı söylerken aynı zamanda dans etmeye başladım ritime uygun. Etrafta gezdirdiğim bakışlarımı tekrar Barlas'a çevirdim. "Biraz uslan artık yar, bu neyin özgüveni? Bir destur artık, aştın kendini." Barlas'a laf sokuyordum şarkı yoluyla ama o gülerek beni izliyordu. Hatta gözlerindeki hayranlıkla. "Yaktım gemileri. Her gün birileri ölsün yoluna. Ben ölmeyeceğim." Gaye ölebilirdi mesela Barlas'ın uğruna. Sonuçta sevdiği ve öpüştüğü kızdı. Şarkının sonlarına gelirken nefes nefese kalmıştım. Heyecanlanmamın etkisi büyüktü bunda. Son kez etrafta gezinen bakışlarımı Barlas'a çevirdim ve tam gözlerine bakarak söyledim son sözleri. "Yoluma çıkma aman diyeyim. Yıprattın yeterince gözünü seveyim." Kopan alkış tufanıyla mikrofonu bıraktım ve sahneden indim. Kalbim deli gibi çarpıyordu.

Tam kapıyı açıp giricekken birisi bi anda kolumdan sertçe çekip kendine çevirdi. Kimin yaptığına bakınca Ateş Beyin bana sinirle baktığını gördüm. C.S : Buyrun Ateş Bey bi sorun mu var? A : Borayla görüşmiceksin! C.S : Pardon ama kiminle görüşüp kiminle görüşmiceğimi size sorucak değilim!Başka bişi yoksa izninizle işlerim var gitmek istiyorum! A : Eğer o itle bi yere gidersen ona yazık olur! C.S : Ne demek yazık olur?! A : Bi daha göremezsin o p*ç*. C.S : Ateş Bey siz kendiniz de misiniz? A : Gayet kendimdeyim sana bişileri daha sonra beni sevmeyi bana aşık olmayı öğrenince anlatıcam ama şunu unutma SEN SADECE BENİMSİN EĞER O İTLE DIŞARI ÇIKARSAN EMİN OL ONUN CANINI YAKARIM!!! İlk başlarda sakin tutmaya çalıştığı sesini sonlara doğru kükreyerek çıkarmıştı.Cidden korkmuştum ama tabii ki belli etmedim. C.S : Ateş Bey ben sizin değilim ben hiç kimsenin değilim lütfen bana karışmayın! A : Sen benimsin bunu kafana sok seni takip ediyo olucam eğer Bora denen itle çıkarsan onu senin gözünün önünde işkence çektire çektire öldürürüm!

| Wattys2021 KORKU ve EN YARATICI HİKAYE Kazananı | "Uyu küçük Mina. Uyandığında gündüzün, kabusun olacak." "Cennetten kovulmadan önce 19 Büyük Şeytan, insanların rüyalarında yaşıyordu." İçlerindeki sönmez intikam ateşi ve kötülük, büyük bir savaş başlattı, ta ki lanet etraflarını sarana kadar. Şeytanlar, ruhlarından bir parçayı varislerinin gelip laneti kırmasını beklemek için birer taşa dönüştürdü ve yancıları tarafından sönmeyecek bir ateş içinde birleştirildi. Bu taşa Hayat Taşı adı verildi. Taşın kullanılıp kötülüğün tekrar salınmasını istemeyenler, taşı her biri bir şeytanı temsil edecek şekilde 19 parçaya böldü ve her bir parçasını sakladı. Onları güçlendiren kaynak, söndürülemez bir ateşle mühürlendi ve şeytanların ruhlarının geri kalanının çıkmaması için tutuldukları tılsımın üzerinde bekletilen, çıkışlarına kadar sönmeyecek o meşale yakıldı. Onları serbest bırakmak için yola çıkanlar korkunç acılarla cezalandırıldı. Hayat Taşı'nı kullananlar, Tanrı tarafından lanetlendi. Ama sonra bir gece bir cinayet işlendi. Ve o anlaşma masasına tekrar oturuldu. O gece bir beden öldü, iki ruh birleşti ve bir savaş başladı. Bildiği tek şey ise, ruhların katillerinin olmadığıydı. ❧ "Çünkü sevgilim; ölüler dünyasında bir şey yiyenlerin yeryüzüne çıkma hakları bulunmamaktadır." ❧ 19.07.2019 00.00

Bir mahalle kalplerinde yara iki kızın dönüşünü nasıl kabullenirdi? Peki o kızların gidişi hiç de sanıldığı sebepten değilse?

Bir BİRİCİK vardı REİS'e yandı... İkisinin ve nicesinin yaşadığı aşkın mahallesiydi ULUIRMAK MAHALLESİ ----------------------------------------- "Tişört güzelmiş." Kendisine laf atan ve sesini ilk defa duyduğu Mirza'ya göz devirdi. "Elbise bu." "Öyle mi? Hiç belli olmuyor." "Öyle." -----------------------------------------

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

Dedimki; "Bir ateş su olmadan sönmez" Oda bana karşılık verdi, Bir su ateş olmadan kaynamaz."Ve böylece ateş sonsuza kadar yanacak dedim acıyla."Ve su sonsuza kadar donacak."Dedi fısıltıyla. ikimiz birlikte,"Sadece aramızda acı kalacak."diye tamamladık. "Alev ve Buz'un hikayesi. Bazı acılar söner,bazı acılar yanar. Ama bazı acılar hiç bitmez." Eftelya hiç bilmediği,yabancısı olduğu bir dünyaya adım atar. Daha 16 yaşında olan genç kız garip olaylarla karşılaşır. Herşeyin bir bedeli olduğu gibi o dünyanında bir bedeli vardır. Her şeyden önce karşısına çıkan aras denen çocuk hayatının değişmesini sağlar. Gizemli genç çocuğun bir takım sırları olduğunu anlar... Vücudu ateşle savaşmamış öfkeli bir alev ,ve ölmüş bir buz. Alevden ateşe ,buzdan suya... Ama önce Bedeni ateşle savaşmalıdır.. Ölecekmi? Yada Kazanacakmı? Arası kurtarabilecek mi? Sıcak anılar Ve Soğuk acılar...

Karanlığın Efendisi' nin devam kitabıdır. "Siz Beren Başak, Ares Karal' ı iyi günde kötü günde, hastalıkta sağlıkta eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?" "Onun bastona ihtiyacı olduğu o yıllara dek hayatında olmak istiyorum. Yaşlılığın getirisi olarak sokakta top oynayan çocuklara kızarken onun yanında olup sakinleştirmek istiyorum. Evet, hayatımı Ares Karal' a adamayı kabul ediyorum." "Siz Ares Karal, Beren Başak 'ı iyi günde kötü günde, hastalıkta sağlıkta eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?" "Bana yeni bir hayat bahşeden, benim gibi kalbi taş kesmiş bir adamı dizlerinde uyutmayı başarmış olan, gözleri ile gündüzleri dahi yıldızları gözlerimin önüne seren, acımı unutturup bana şifa olan, Beren Başak' ı el üstünde tutmayı kabul ediyorum." "Bende şahitlerin huzurunda sizi karı - koca ilan ediyorum." Nepenthe : Acıyı ve üzüntüyü yok eden ilaç.

"Kaç benden, uzak dur. Ben katilim, Azrail'im. Azrail'in bir insana sunabileceği tek şey ölümdür. Bu yüzden git Beren" "Ben elindeki kandamlaları ile sevdim seni. Gözlerin kararıp, Azrail'e büründüğünde bile sevmeye devam ettim. Atmayı unutan kalbin ile kalbimi un ufak ettiğinde dahi sevdim ve sevmeye devam edeceğim. Ben sen oldum Ares. Her tarafım sen kokuyorken nasıl kaçabilirim? Nasıl gidebilirim senden?"