Herkesin başrolü olduğu kendi hayatlarında ben sadece bir piyondum. Politik evlilik için harcanan, kirli planlar için ajan olan, başkasının şanı için itip kakılandım. İnsanlar sahip olduğum soyadını kıskandı. Çünkü Valmont şerefti, Valmont güçtü, Valmont zenginlikti... Kimse bilmiyor ama Mia Valmont olmak altın bir kafeste esaretti. Bana biçilen hayat, gölgedeki sessiz kadın olmaktı. Bazen hakarete uğramak, bazen kullanılmak ama en önemlisi her zaman susmak. Oysa benim kafamın içindeki savaş meydanı gürültülüydü. Bu yüzden bağırmalıydım,bu yüzden içimdeki sesleri haykırmalıydım. İçimdeki savaşı bitirmek için, fark edilmek için, gölgede kalan değil, gölgesi olan olmak için. Ben Mia. Özgürlük kaçmak demekse, ben Kavilden kaçan olacağım.

Aşk bir zehirdi. Aşk intikamdı. Aşk kandı. Biz çocuktuk, biz masumduk; büyüdük, kirlendik. Biz dosttuk; büyüdük, düşmandık. Hayatımız güzeldi, bilmiyorduk; çirkinleşebilirmiş. Sevgimiz dürüsttü, bilmiyorduk; yalanlarla bitebilirmiş. Biz lanetli kaderimiz için yeminler ettik. Biz, bu lanetler uğruna ölmek için söz verdik. Çocukluk bizi birleştirdi, savaş ayırdı. Aşk bizi lanetledi, aşk bizi kurtaracak mı? *** Savaşın ve hızla gelişen saniyenin dumana boğduğu ülke Velora'nın kapalı kapıları ardında tek bir dedikodu dönüyor: İstenmeyen Evlilik. Her şeyi bitiren ve her şeyi yeniden başlatan o zoraki birliktelik... Savaşın gölgesinde üşüyen, ayrılığın güneşinde kavrulan bir yemin. Noah Hauston: Ülkenin damarlarındaki kan, yeni düzenin acımasız gücü. Vienne Vale: Yüksek sosyetenin dikenli gülü, kayıp geçmişin son kalıntısı. Noah ve Vienne'nin bu evliliği; intikamın, onurun ve geçmişte kalan masum bir aşkın üzerine kuruldu. Birbirlerine düşman olmaları gerekirken, lanetli kaderleri onları en büyük tehlikenin ortasında, bir yatakta buluşturdu. Şimdi tek bir soru var: Bu zehirli sarmaşıkların içinde açan gül, onları hayatta tutmaya yetecek mi? Yoksa kan, her şeyi mi boğacak?