"Benim topraklarımda ölmek için özel bir nedene gerek yok." Mihra Elnurova, Türkiye'nin güneyinde yer alan, ufak bir Türkmen ülkesi olan Karahan'da yaşamaktadır. Sıcacık bir ailede büyüyen Mihra, hayatın sert ve acımasız yüzüyle henüz tanışmamıştır. Ta ki ülkesinde baş gösteren iç savaşa kadar. Ülkenin çeşitli bölgelerinden ayaklanma, silahlanma haberleri gelirken hiçbir sorun olmadığına inanarak yaşayan genç kız, bir sabah bulundukları kasabaya ülkesini ve kendi topraklarını korumak için Türkiye'den askerlerin gönderildiğini öğrenir. Bu askerlerin arasında hayatının aşkının da olacağından bihaberdir. Yağmurlu bir günde şarkı söyleyip kendi kendine eğlenirken çitlerin arkasından kendini izleyen Türk askeri Yusuf Agâh Demiral'ı görünce Mihra'nın kalbi o zamana dek hiç atmadığı kadar kuvvetli atmaya başlar.

kafamın içi terkedilmiş bir akıl hastanesiydi. bitmeyen bir kavgaydım. kaçmaya çalıştığım her şeyin tam ortasındaydım.

Wattys 2018 Uyarlamacılar Kazananı "dünyanın geri kalmış tüm toprak parçalarına çiçekler ekiyorsun, tüm dünya buna karşı üstelik, çok savaşıyor, çok yeniliyor! ama hep sen kazanıyorsun, hepimize karşı... şiir senin ellerinden sonra şiir oluyor, bazı şarkıları sen söylemesen biraz eksik. üzülsen siyah kurdele yağıyor gökten, hepimiz için yas. sevinsen zafer bayraklarını çekiyoruz içimizin göklerine, adın, adın gibi bembeyaz bir güne uyanıyoruz. sen yoksun... sana rastlayan kim şair değildir artık, adını bir kez söylediyse yeter. yüzüne bakmış hiç kimse görmedim diyemez, dünyanın güzelliklerini. kış olsa dahi, kiraz çiçekleri açıyor nefes aldığın şehirlerde. geçtiğin yolların asfaltlarından yükseliyor, o keyifli eski zaman şarkıları. tamam diyorum, şuraya basmış geçerken, toprak orada kendinden utanıyor çünkü..." 🌸 ©jisakura | Temmuz 2017

"Söz vermemi ister misin, küçük?" "İsterim, ama tutabilecekseniz, bayım." 14/04/2018 ~ 29/06/2018

Parmaklarım küllerinde dolaştı. Sonra birden yağmur bastırdı. Gülümsedim ve beni izledi. Sustu ve onu dinledim. Sessizliği bile güzeldi. "Çünkü Leyla, çünkü iki gözüm, yangında en son küller ölür."

Nur Ayaz'ın hikayesi pek çok açıdan normaldi. Ta ki işin içine birden fazla seçenek girene kadar. Bu interaktif bir kurgudur. ❌ GKB okuru Mervekvt diyor ki; Onları okuduğum için çok mutluyum, bazı seçenekler anlık panik atak yaşatıp diğer bölümde ne olacak diye düşündürürken gölgenin ötesine geçme aşamasına gelmiş olmamız çok büyülü ve inanılmaz hele bu anlara auroranın eşlik etmesi... Bu bölümü okumaya doyamadım, Nur'un iki gün de bütün hayatından daha çok gülmesi ve sonunu düşünüp kendini üzmemesi, kendi deyimiyle iyi insanlarla birlikte büyümesini okumak beni çok mutlu etti ve duygulandırdı, sondaki not ise son nokta oldu ve gözlerim dolu dolu oldu. Bu hikayeyi okurken çok zevk aldım, iyi ki onları bu şekilde yazdın. ❌ Yardıma ihtiyacınız varsa ebeveyninize, arkadaşınıza, rehberliğe ya da güvendiğiniz bir yetişkine başvurun veya yerel bir yardım hattını arayın.