"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

0542*******: lütfen 0542*******: o halatı boynundan çıkar 0542*******: ve sandalyeden in 0542*******: lütfen 0542*******: yemin ederim 0542*******: her şey düzelecek 0542*******: bugün değil ama bir gün 0542*******: bir gün uyanacaksın 0542*******: ve bir sebep olmadan *Tamamlanmıştır.* TW! : Bu hikayede yeme bozuklukları, kendine zarar verme ve depresyon ile ilgili tetikleyici unsurlar bulunmaktadır.

24 Ağustos 2019, cumartesi yayımlanmaya başlanmıştır. 0535*: Çok uykulu görünüyorsun 0535*: Hiç anlamıyorum. 0535*: Her şeye sahipsin 0535*: Evin, araban, paran, ailen ve arkadaşların var. 0535*: Ama yine de çok az dışarı çıkıyorsun. 0535*: Ortamlara bile akmıyorsun. 0535*: Anlamıyorum. 0535*: Saat olmuş üç hala uykun var gibi görünüyor. 0535*: Yorgunsun ve gözlerin şiş. 0535 Gece beşik mi salladın be yiğidim? Anıll:Evet. 0535*: Anlamadım. Anıll: Gece beşik salladım. Anıll: Bir kızım olduğunu bilmiyor muydun yoksa? Anıll: Babayım ben baba!

0530 *** ****: Valla çok güzel kızmışsın. Lara'm: İyi de ben kızmadım ki. TAMAMLANDI

Çilekli lolipop grubuna eklendiniz. ••• (texting - tamamlandı) YN: Küfür ve argo var, rahatsız olanlar geri tuşuna basıp çıkabilirler. Lütfen, karakterlerime küfür edecekseniz hiç okumayın. Bu kitaptaki herşey hayal ürünüdür. Gerçek kişi ve kurumlarla alakası yoktur. Lütfen, kitabımda reklam yapmayın. Başlama yayım tarihi: 06.05.2021 🎈 Bitiş yayım tarihi: 26.05.2021 🎈 Kapak tasarımı: @eccedentesiost_ Wattpad platformunda 'Ayça | Texting' adlı ilk kitap. 💞 100K (19.06.2021) 💞 500K (25.07.2021) 💞 1M (26.02.2022) 🌻 #çiçeğim 1. (12.05.2021) 🌻 #ağlamak 1. (02.06.2021) 🌻 #acı 1. (12.06.2021) 🌻 #gençkurgu 1. (15.06.2021) 🌻 #ayça 1. (18.06.2021) 🌻 #mizah 1. (19.06.2021) 🌻 #trajedi 1. (20.06.2021) 🌻 #kitap 2. (22.06.2021) 🌻 #kısahikaye 1. (23.06.2021) 🌻 #gençkızedebiyatı 1. (25.06.2021) 🌻 #sevmek 1. (28.06.2021) 🌻 #eğlence 1. (30.06.2021) 🌻 #komedi 1. (30.06.2021) 🌻 #text 1. (30.06.2021) 🌻 #yamaç 1. (30.06.2021) 🌻 #wattpad 1. (10.08.2021) 🌻 #edebiyat 1. (09.09.2021) 🌻 #texting 1. (08.10.2021) 🌻 #dram 1. (19.12.2021) 🌻 #roman 1. (30.08.2022)

Tamamlandı. "Hepinize iyi akşamlar. Abla ve Batu abi öncelikle mutluluklar. Buraya çıkma sebebim, öncesinde güzeller güzelli birisine söz vermemden kaynaklanıyor." Sahneye çıkmış konuşan Efehan ile gözlerim anında onu bulmuştu. Gözlerimin içine bakarak konuşmaya devam etti. "O hatırlamıyordur ama benim aklımdan hiç çıkmadı." Kaşlarım çatılırken Efehan mikrofonu eline alarak daha önce orada olup olmadığını bilmediğim sandalyeye oturup mikrofonu sabitledi ve yerde duran gitarını aldı. "Küçükken bir sokakta ağlıyordu ve neden ağladığını sorduğumda bana abilerinin basketbol oynarken onu aralarına almadığından bahsetti. Bende ona ileride basketbolu öğrenip, beraber oynama sözü verdim. O ise buna sevinip, ona şarkı yazıp söylememi istedi." Gözlerimden mutluluktan yaşlar akarken konuşmaya devam etti. "Ben o gün eve gidince şarkıyı yazmaya başladım ama bir daha o kızı görme fırsatım olmadı. Onu bulmak için aradım ama o beni buldu. Tanıyamadım başta, o küçük kız gitmişti ve yerini çok güzel birisi almıştı sanki. Şimdi ise huzurunuzda ona verdiğim sözü tutmak istiyorum." Söyledikleriyle aklıma gelen anı ile gülümsedim. Efehan'ın o çocuk olduğunu bile hatırlamıyordum ama o hatırlamıştı. ~ *Wattpad'de yayımlanan Asist isimli ilk hikayedir.*

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

TAMAMLANDI. Cameron Dallas #1 Genç Kurgu #24 ''Ulan deli gibi kıskanıyorum seni!Sana her dokunanı,sana her bakanı,seninle her konuşanı deli gibi öldürmek istiyorum lan!Senin benden başkasına gülmene deli oluyorum!Sen benimsin lan sadece benim!''dedi kükreyerek öylece kalakalmıştım.Hızlıca yanıma geldi ve belimden tutup beni sertçe kendine çekti. ''Bu beli sadece ben tutabilirim..''derken yüzünü daha da fazla bana yaklaştırdı.Dudakları dudaklarımı bulduğunda sertçe beni öpmeye başladı. ''Bu dudakları sadece ben öpebilirim..''dedi geri çekilerek. ''Çünkü sen benimsin.''dedi anlını anlıma yaslayıp.Sanırım şuan mutluluktan öleceğim!

Mısra: Sen kimsin? 053********: Ben ananım. Mısra: jhvksfvjsghsvsjsbks anamsın? 053********: Klavyeye sokayım ya. Ben anonim yazacaktım. Mısra: Geçti artık. Anamsın bundan sonra. Wattpad' de 'Ananım' adı ile yayınlanan ilk kurgudur.