Sana kanmıştım, sokakta boşlukta dalmıştım. Gözlerine, sözlerine, dudaklarına.. Ah bebeğime... Söyle, bana yine nerdesin? Bu gece kimin evindesin? Duymak istiyorum sesini, aç telefonu son bir defa.
"Bana hissettirdiklerini seviyorum. Sanki her şey mümkünmüş gibi, sanki yaşamaya değermiş gibi..."
"Lâl! Lütfen vur beni bitsin!" diyen Kereme baktım yerde yatarken. "Kerem ne saçmalıyorsun sen?" diye sordum zar zor konuşurken. "Böylesi ikimiz için de daha iyi olacak. En azından senin ellerinden öleceğim." Bu hikayedeki kişi ve kurumların gerçekle bir ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür. Görseller benzetme için...
