"- Chodź tu - szepnął do mnie, a ja spojrzałam na niego z rozbawieniem w oczach. - Cara? - Tak? - Lubisz mnie? Chociaż troszkę? - Śmieszny jesteś - podałam mu jego kurtkę i ruszyłam w kierunku wejścia do domu. - Jeszcze będziesz moja, Delevingne! - Masz bujną wyobraźnię, O'Brien - krzyknęłam i weszłam do domu nie oglądając się na chłopaka." "- Ej stary a pamiętasz to, kiedy zapytałeś ją: Jadasz czasem w McDonald's? Na co ona odpowiedziała: No czasami, ale o co chodzi? - Ta, pamiętam, Gdybyś była kanapką nazywałabyś się McBeauty" @ 2016, by AngelikaAndziaD

Na profilu została opublikowana odnowiona i rozszerzona wersja książki. Część pierwsza. Przyszłość. Wojna zniszczyła nadzieję ludzi. Kobiety przejęły władzę nad światem. W Państwie Wyzwolonym panuje ściśle określone prawo. Melanie nie jest zwykłą dziewczyną, jako córka prezydenta musi dawać przykład swoim zachowaniem i nienaganną postawą, lecz dziewczyna od zawsze czuła, że nie pasuje do tego świata. W dniu swojej pierwszej Ceremonii Wyboru spotyka Dylana. Mężczyzna jest oziębły i brak mu kultury, a przede wszystkim skrywa wiele tajemnic. Melanie chcąc mu pomóc łamie, najważniejsze prawo Państwa oraz staje przeciwko własnej matce. !Opowiadanie w trakcie korekty! Opowiadanie zdobyło nagrodę Wattpadowych Oscarów w kategorii "Najlepsza książka". ---------------------------------------------------------------- WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE. Okładka wykonana przez @cursedpsychopath Korekta : @-holleman @Vvaimes

- Ja nie jestem twoim sekretem. Ty jesteś moim.

"[...]-Jesteś o to zła? -Nie.-Przeczesałam włosy ręką.- Ale co jest we mnie takiego wyjątkowego, Theo? -Lubię jak wymawiasz moje imię.-Uśmiechnął się. -Wiem.-Również się uśmiechnęłam.-Ale zmieniasz temat. -Dla mnie nie zakładasz sukienek.-Zarzucił mi. -Nie zasługujesz.-Prychnęłam.-Księżniczki stroją się tylko dla swoich książąt. -Jesteś moją księżniczką.-Poszedł do mnie i założył mi kosmyk włosów za ucho."

Brianna Hollis, nowa dziewczyna w Beacon Hills. Jestem dzieckiem samotnego rodzica. Jej matka zmarła około rok temu, a jej ojciec chciał zapomnieć o przeszłości i rozpocząć nowe życie. Pierwszego dnia szkoły poznaje grupę przyjaciół. Ta która zaczyna czuć. Po wciągnięciu w cały dramat "wilkołaków" dzieje się coś strasznego. Czytaj dalej, aby się dowiedzieć. *książka zaczyna się od 3 sezonu, może nie być tak wszystko samo jak w serialu* Książka 1 z 3

𝐾𝑜𝑛𝑡𝑦𝑛𝑢𝑎𝑐𝑗𝑎 ,,𝑅𝑒𝑚𝑒𝑚𝑏𝑒𝑟 𝐼 𝑙𝑜𝑣𝑒 𝑦𝑜𝑢" 𝑆𝑡𝑖𝑙𝑒𝑠 𝑖 𝑁𝑎𝑡𝑎𝑠𝑧𝑎 𝑠𝑝𝑜𝑑𝑧𝑖𝑒𝑤𝑎𝑗𝑎̀ 𝑠𝑖𝑒̨ 𝑑𝑧𝑖𝑒𝑐𝑘𝑎. 𝐼𝑐ℎ 𝑧̇𝑦𝑐𝑖𝑒 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝑛𝑖𝑒𝑚𝑎𝑙𝑧̇𝑒 𝑠𝑝𝑒𝑙𝑛𝑖𝑒𝑛𝑖𝑒𝑚 𝑚𝑎𝑟𝑧𝑒, 𝑎𝑧̇ 𝑗𝑒𝑑𝑛𝑎 𝑜𝑠𝑜𝑏𝑎 𝑘𝑖𝑒𝑟𝑜𝑤𝑎𝑛𝑎 𝑘𝑙𝑎𝑚𝑠𝑡𝑤𝑒𝑚 𝑝𝑜𝑠𝑡𝑎𝑛𝑎𝑤𝑖𝑎 𝑠𝑖𝑒̨ 𝑧𝑒𝑚𝑠́𝑐𝑖𝑐́ 𝑛𝑎 𝑠𝑡𝑎𝑑𝑧𝑖𝑒 𝑆𝑐𝑜𝑡𝑡𝑎. 𝐶𝑧𝑦 𝑧𝑎 𝑖𝑐ℎ 𝑛𝑖𝑒𝑠𝑧𝑐𝑧𝑒̨𝑠́𝑐𝑖𝑒𝑚 𝑝𝑜𝑛𝑜𝑤𝑛𝑖𝑒 𝑠𝑡𝑜𝑖 𝑀𝑜𝑛𝑟𝑜𝑒 𝑖 𝑗𝑒𝑗 𝑙𝑢𝑑𝑧𝑖𝑒? 𝐶𝑧𝑦 𝑁𝑎𝑡𝑎𝑠𝑧𝑎 𝑧𝑛𝑖𝑒𝑠𝑖𝑒 𝑡𝑒𝑛 𝑡𝑟𝑢𝑑𝑛𝑦 𝑐𝑧𝑎𝑠? 𝐶𝑧𝑦 𝑛𝑜𝑤𝑒 𝑝𝑜𝑘𝑜𝑙𝑒𝑛𝑖𝑒 𝑠𝑡𝑎𝑑𝑎 𝑏𝑒̨𝑑𝑧𝑖𝑒 𝑑𝑏𝑎𝑙𝑜 𝑜 𝐵𝑒𝑎𝑐𝑜𝑛 𝐻𝑖𝑙𝑙𝑠 𝑟𝑜́𝑤𝑛𝑖𝑒 𝑑𝑜𝑏𝑟𝑧𝑒, 𝑗𝑎𝑘 𝑖𝑐ℎ 𝑟𝑜𝑑𝑧𝑖𝑐𝑒? _______________________________ 𝐴𝑢𝑡𝑜𝑟𝑠𝑡𝑤𝑜: 𝑏𝑒_𝑦𝑜𝑢𝑟_𝑑𝑟𝑒𝑎𝑚𝑠 𝐶𝑜𝑣𝑒𝑟: 𝑏𝑒_𝑦𝑜𝑢𝑟_𝑑𝑟𝑒𝑎𝑚𝑠

- (...) Pamiętaj, że cię kocham. - Ja ciebie też kocham, Stiles.- powiedziałam, a po jego policzku również spłynęła łza. Pocałował delikatnie moją dłoń, spojrzał na mnie i chwilę potem zniknął w mroku auta. Zaczęłam płakać, wciąż powtarzając jego słowa. - Pamiętaj, pamiętaj...- powtarzałam w kółko i w kółko. Nie mogę o nim zapomnieć. Na drugi dzień poszłam do szkoły, wciąż powtarzając nie znaczącego już słowo: pamiętaj. - Wszystko w porządku?- spytał mnie Scott. Chwilę później podeszła do mnie też Malia z Lydią. - Miałam pamiętać.- odpowiedziałam pod nosem. - O czym? - Nie pamiętam... _______________ Autorstwo: Be_your_dreams Cover: Be_your_dreams

Nie są to krótkie Talksy, cała książka jest jednym długim. Historia napisana z pomocą that_bitche1. Warto wiedzieć, że tutaj Każdy żyje mimo, że Endgame się wydarzyło. Loki jest biologicznym ojcem Spider-Mana. Aby odróżnić Peter'ów, na Parkera mówię po imieniu, Quilla po nazwisku, Maximoff skrótem- PM. X-Men i Avengers żyją w jednym uniwersum.

bo byli dla siebie namiastką schronienia w sercu potężnej burzy wolno pisane a romanogers story written by spacedstan 2018/2021 post civil war, more less original timeline

Nie zastanowiłeś się tylko mnie pocałowałeś... A ja nie odsunełam się... Wiem że właśnie narzuciłeś na siebie ciężar, który będziesz nosić, dopóki sam nie spadnie... A jednak zrobiłeś to. Narzuciłeś go na siebię... Dla nas? Dla mnie? Jednak, masz rację... Warto podjąć ryzyko. Ten ostatni raz... Ponieważ jak nam się nie uda to będzie koniec... Mój koniec. Który powinien już nadejść, jednak ty z nim negociujesz...