Çerezlik bir texting kurgusu. Afiyet, honey, sugar.

''Si vis amari, ama.'' Sevilmek istiyorsan, sev. Yaşayanlar ve ölenler. Yaşamak için ruhunu öldürenler. Yaşamdan vazgeçerek ölmeyi bekleyenler. Bir de yaşamayı arzulayan ama ruhu öldürülenler var. Ben ruhu öldürülenlerdenim. Kendimi bildim bileli ölmeyi bekliyorum. Artık amaçsızlığın getirdiği bir amaçtı ölmek. Benim için yolun sonu dediğim anlar, yeni bir sayfaya yol açtı. Ama kitabın sonu hiç değişmedi. Hep aynıydı. Akış değişmişti, ama yaşanacaklar ve son belliydi...

Üniversiteyi bitirdikten sonra özgür olmak ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen Sidem, Milano'da kendi halinde günlerini geçirirken iş sözleşmesinin feshedilmesi üzerine vize sorunu ile karşı karşıya kalır. En az kendisi kadar zor durumda olan bir yabancıdan hiç beklenmedik bir teklif alır. Sidem, yabancının teklifini umursamazken bir yandan da ülkesine geri dönmemenin yollarını arar. Babası, durumu öğrenip müdahale etmeye çalıştığında Sidem için yolun sonu gelmiştir. Her yanılgısı bir aksilik, her aksilik onu kat ettiği yoldan başlangıç noktasına götürürken, bu sefer başlangıç noktasının da ötesine geldiğini hisseder. Belki de her şeye yeniden başlamak gerekir. Bir yabancıyla. O gece onlara yıldızlar şahit etti, kader yeniden yazıldı artık onlar birbirlerinin çıkarları için aynı masaya oturmuş iki yabancıydı. Belki de zaman onları aynı masaya oturan iki yabancıdan daha fazlası yapacaktı.

Fantastik içinde #1 olmuşluğumuz var :) İnsanın sevdikleri ölünce hep yarım kalır değil mi? Hayatını hiçbir zaman tam yaşayamaz.Tam gülmez, tam eğlenmez.Peki eğer sevdiğinizi kendiniz bir güç nedeniyle öldürseniz ne yapardınız?Eminim ki onun kadar soğuk kanlı olamazdınız.Ya da bu yaşadıklarına rağmen, onun kadar güçlü bir kız. O, bu yaşına kadar tek başına gelmiş bir SON ÖLDÜRÜCÜ GÜÇ.. Hayatta kimseye güvenmedi.Hayatını hiçbir zaman yaşayamadı çünkü o kendi annesi ve babasını öldürmüştü.Sadece bir dokunuşla ölmüşlerdi gözlerinin önünde. Yummuştu annesi deniz gibi gözlerini.. Acı çekti her an, çünkü onun içinde acıların temeli bir güç vardı.Her zaman kendini katil belledi.İnsanlardan hep uzak kaldı o lanetli güç yüzünden.Onun gücü öldürücü güçtü.Bir insanı dokunuşuyla,bakışıyla öldürebilirdi.Aynı onlara bilinçsizce yaptığı gibi... BİR KATİL GÜCÜN HİKAYESİ... Bu güç yüzünden acıyı ve ölümü iliklerine kadar hissetmeye var mısın? -KESİT- /"Olmuyor hocam olmuyor. Ailemi öldürdüm ben! Bu eller kaç kişiyi öldürdü biliyor musun?" Dedim bağırarak ve sinirle arkamdaki duvara yumruk attım."Her şey gözümün önünde ölüyor!"\ Wattpad içerisinde tek "Öldürücü Güç" isimli kitap. Nazik bir dille yapılan her eleştirilere açığım.

İki mezar kazıldı bu gece, birine kardeşimi, birine sevdiğimi gömdüm. İki mezar kazıldı bu gece, birine masumiyetimi birine güvenimi gömdüm. İki mezar kazıldı bu gece birine kalbimi, birine eski Bahar'ı gömdüm. Artık, hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Ne ben eski Bahar olacaktım. Ne de kalbim eskisi kadar saf kalacaktı. Aşk yoktu. Sevmek yoktu. Duvarlarıma bir tuğla daha ekledim. Bundan sonra acımak yoktu... Kırıldığım yerden kıracak dalımı kesenin kökünü kopartacaktım. Ne bu geceyi unutacaktım ne de yaşatılanları. Benim katillerim, hep en sevdiklerimdi...

Ebru ; 23 yaşında , güzel alımlı ve bunun farkında olan bir kızdır. Bir sabah uyandığında odasında üç kapı görür. Biri banyoya açılır, biri salona çıkar. Peki, ya diğeri. Ebru merakla yataktan kalkarak üçüncü kapıyı açar. İçeride çok güzel bir oda bulur . Merak ederek içeri iki adım atar . Kapı birden arkasından kapanır. Ebru arkasını dönünce kapıyı göremez.Kalbi korkuyla atmaya başlar. Bir el koluna dolanır. Korkuyla arkasını dönen Ebru karşısında 25 yaşlarında gibi görünen yakışıklı sert yüz hatlarına sahip bir adam görür. Başını yukarı kaldırıp erkekçe başını sallayarak selam verir. Ebru baktığı yere bakınca yüzü belli olmayan uçan bir cisim görür ''Teşekkürler, bu seferki gerçekten güzelmiş.'' '' Neredeyim ben '' diye sorar Ebru korkarak. Karşısındaki adamın sağ dudağı kıvrılır. '' Buradan çıkış yok güzelim.''Eliyle etrafı gösterir.'' Burası, EJDERİN YUVASI'' 20.01.2020-BAŞLANGIÇ

Gümüş rengindeki gözleri beni ilgiyle süzerken, "Neden tamircilik?" diye bir soru yöneltti. Birkaç saniye ölçercesine beklentili bakışlarına karşılık verdikten sonra, "Seni zerre ilgilendirmez," dedim sadece. Zaten benden daha iyi bir cevap beklemiyormuşçasına göz devirirken, "Normal bir kız neden tamirci olur ki?" diye sorgulamaya devam etti. Ben ağzımı açıp cevap vermeye yeltenmeyince, "Gerçi pardon normal bir kız dedim, ki sen o kategoriye girmediğine göre, tamirci de olabilirsin," dedi adeta meydan okurcasına. Gözlerimi küçümsercesine kısarken, "Sağ ol, onayını alınca çok mutlu oldum," dedim bıkkın bir alayla. Kendini zerre bozmamasının yani sıra eğlenircesine bir tavırla, "Peki neden bu kadar asabisin?" derken dudaklarında kibirli bir tebessüm oynuyordu. Sinirle dişlerimi birbirine basıp en kötü bakışlarımı yöneltirken, "Beni cinnetin eşiğine getirdiğin için olabilir mi?" desem de ters cevaplarım onu hiç etkilemiyordu. "Akümü neden çaldın?"

Dışarıda devam eden bir hayat, içimde kalbi duran bir kız çocuğu vardı. Asi Merve Karakuyu, ailesi ve kendisiyle devamlı olarak savaş veren genç bir üniversite öğrencisidir. Ansızın bastıran yağmurun kelebeğin kanatlarını ıslatması gibi hayatına birdenbire giren esrarengiz bir adam, Asi'nin hayatını kökten değiştirmeye başlar. Asi ne kadar kaçmaya çalışsa da kader ağlarını her seferinde karşılaşmaları için örecektir. "Kelebeğin kanatları ıslanırsa parçalanır," dedi bana yavaşça. "Ama sen zaten paramparçasın küçücüğüm." "O zaman bırak," dedim. "Islanayım."

Not! Kitabın ilk bölümleri final olduktan sonra düzenlenecektir. [Kitabın Şarkısı : Lana Del Rey - Dark Paradise.] Kitap yetişkin içerikler bulundurmaktadır! ❄ Sonsuz bir gecenin göğsünde Ay ince bir bıçak gibi asılıyordu. Adımları arkasında kan izleri bırakan kara kürklü bir kurt uçuruma doğru adımlıyor, bilincini kaybetmemek için acısına tutunuyordu. Uçurumun başına geldiğinde gözlerinde sönmeye yüz tutmuş ışık ölüm kokuyordu. Toprağı kızıla boyayan kanı tüylerinin arasından akmaya devam ederken bir anda olduğu yere çökerek, yığıldı. Hızla aldığı nefesler ciğerlerine kendi kanının kokusunu dolduruyordu. Yine o eksiklik duygusu ruhunu sardığında... ölmek istemişti. Geriye kalan son gücünü toplayarak başını Ay'a doğru kaldırıp peş peşe uludu ta ki içinde ki boşluğun sahibi çağrısını duyana kadar. "Mühür seni bana getirdi." ❄