Hep meleği olduğunu söylemişti ona. Yükseklerden onu sevmek için gönderildiğini söylerdi. Şimdi ise yer altının en karanlık köşelerindeydi. Hayır, kalbinin en karanlık köşelerindeydi, çürümüştü bedeni. Yaralardan başka bir şey kalmamıştı geriye. Çürütmüştü bütün zihnini. Hani meleğiydi onun? Bütün sevgi dolu sözlerine...
Beni hiç sevmedin. Sana yalvardım. Bütün ilgimi, bütün zamanımı, bütün sevgimi sana verdim. Her şeyimi sana verdim. Senin için harcadığım bir damla gözyaşından bile pişman değilim. Çünkü beni sevmediğini biliyorum. Biz güneş ve ay gibiyiz sevgilim. Birimize zarar gelmeden bir araya gelemiyoruz. Birisine zarar vermed...
Sehun, Jongin ansızın ortadan kaybolduğundan beş ay sonra, her gün ona mektup yazıp şimdi kapısı hiç açılmayan minik apartman dairesine göndermeye başlamıştı.