"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

O mafya kitaplarındaki masum saf kızı unutun.Alkol bağımlısı bir kızın bir mafyayla karşılaşmasına ne dersiniz.Üstelik mafyamız Sadist ise neler olabilir bi hayal edin.Bir sadistin ellerindeyken ne kadar acıma duygun kalabilir ki.Elinde sonunda onun karanlığına çekileceksin ve çıkışın olmayacak.Kapana kısıldığın anda arkandaki gölgeyi farkedeceksin...Korkutun hayatı oldukca acımasız.Ve Eylemin hayatına gelirsek resmen bir kurgu üzerinde yaşıyor....

#4 10.07.2018 #3 03.08.2018 #2 05.08.2018 #1 13.09.2018 ~TAMAMLANDI~ Alya annesi tarafından büyütülmüş babası tarafından 10 yaşında terk edilmiş bir kız. 3. sınıf tıp öğrencisi arkadaşı Mira ve Doruk'la beraber okuyor. Mira Erdem Holding'in sahibinin kızı babası Yağız Erdem annesi Eslem Erdem ve küçük kardeşi Doğa Erdem. Doruk Aksoy Holding'in sahibinin oğlu babası Rüzgar Aksoy annesi Yasemin Aksoy ve abisi Güney Aksoy. Demir ailesinin intikam ateşi ile yanan karanlık taraf acımdan herkesi öldürebilen biri kısaca 'Mafya' okulu işletme olarak bitirip Korkmaz Holding'i kardeşi Ada ile işleten bir yandan mafyalığı sürdüren biri ve en yakın dostu Güney Aksoy Güney Aksoy Holding'i babası ile işleten ve en yakın dostu Demir. Ailesi tarafından mutlu babası Rüzgar Aksoy annesi Yasemin Aksoy kardeşi Doruk Aksoy Ada abisi ile Korkmaz Holding'i işleten ailesi bir kazada kurban gitmiş biri olsada hiç bir zaman gülümsemesi yüzünden düşmeyen biri. Not: İlk hikayemdir.

Onlar acımasız yeraltı dünyasının korkulu rüyaları olan Araf Soydan ve Emre Soykıran. Gözlerini bile kırpmadan sırf sinir atmak için bile adam öldüren kimseye acımayan sadist insanlar. Ortam da isimleri geçtiği zaman herkese besmele çektirip destura geçiren insanlar. Beklemediğiniz bir son hiç tahmin etmediğiniz olaylar gerçekleşiyor zaman onlardan sevdiklerini alıyor ve gerçekler bir bir ortaya çıkıyor. Keyifli okumalar... **2015**

Gözlerimden akan yaşları elimin tersiyle sildim. Beni bu gece kendine ait kılacaktı. Benim karşı çıkacak gücüm yoktu, zaten karşı da çıkamazdım ki. Sırf kardeşimi o lanet olasıca yetimhaneden çıkarabilmek için kendi hayatımı, bedenimi, ruhumu acımasız bir adama teslim etmiştim. **** Karşısında ağlayarak, göğüslerimi gözler önüne sermiş geceliği yukarıya çekiştirip saklamaya çalıştım. Ama ne yazık ki fayda etmiyordu. Burnumu çekerek mırıldandım "Ben istemiyorum." Sarhoş olduğu her halinden belli olan histerik bir kahkaha dudaklarının arasından koptu. Başını geriye doğru atıp kahkahasına devam etti. İnci gibi beyaz dişleri gözler önüne serilmişti. Kahkahası birden kesilip, boynunda ki damarlar belirginleşmeye başladı. Yüzü eski sert haline dönerken bakışlarını yüzüme dikip, canımı yakan sözler zehirli dudaklarının arasından döküldü. "Ben istiyorum. Bu gece kollarımda sabahlıyacaksın." ****** Not; kitabın tüm hakları bana aittir. Kopyalanma veya çalıntı gibi bir durum olursa yasal işlemlere baş vurulacaktır. Wattpad'te bu isimde ilk kitaptır. 24/10/2020

-akıl sağlığımın turp gibi olduğuna emin olana kadar yeni bölüm yok. tşk. öd. bb.- Eğer üçüz kardeşseniz hayat gerçekten çok zordur. Ama buna ek olarak 4 abi, sürpriz yumurtadan çıkar gibi hayatınıza girerse, işte o zaman hayatınız zorluktan bokluk seviyesine çıkabilir... . |20.05.21| -Her şey şahsıma aittir. Alıntı veya isim vermeden kullanılma durumunda gereği yapılacaktır.

‹Bu kitap geçmişteki bana ithaf edilmiştir.› Çok küçük yaşlardan itibaren hayatındaki zorlukları benimsemiş bu kızımız, geri kalan hayatında ne gibi aksiliklerle karşılaşacak? Ailesi tarafından bile sevilmeyen kızımız yine de bir umut bulup ona tutunacak mı yoksa... Bunun cevabını içeri girip öğrenebilirsin. KİTABI WATTPADE İLK BAŞLADIĞIM ZAMANLAR YAZMIŞTIM. UZUN LAFIN KISASI GERÇEKTEN MANTIK VE YAZIM YANLIŞLARI VAR. BUNUN İÇİN ZAMAN BULDUKÇA DÜZENLEME YAPIYORUM. Asiri cringe aga okumayin