🌺... .. Kitap kapağı bana aittir. 2020.01.29. Saat: 23:25

Hikaye de yetişkin içerik bulunmaktadır! Bunu bilerek okumanızı tavsiye ederim. "Seni meşgul ediyorum bu saatte ama dün telefonum sende kalmış onu alabilir miyim?" dedim. Elini sağ ön cebine sokup çıkarttı ve bana uzattı. Telefonumu almak için elimi uzatınca geriye çekti. Kaşlarımı çatarak ona baktım. "Bugün o puşt aradı, açtım." dedi. "Neden?" dedim. "Canım istedi." dedi. "Canın istedi diye benim telefonumu açamazsın." dedim. Kaşlarını çattı ve bir adım yaklaştı. "Ama açmak istiyorum." dedi. Anlamazca yüzüne baktım. "Ne demek istiyorsun Arslan Abi?" dedim. Gözlerini kapatıp soluğunu bıraktı. Gözlerini açıp dişlerini sıkarak konuştu. "Bak işte bunu istemiyorum. Bana abi demeni istemiyorum. Senin için abi olmak istemiyorum." dedi. Benim için abi olmak istemiyor muydu? Şaşkınlıkla gözlerimi açıp kalbimin hızlanmasıyla ona baktım.

Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutuya koymaya başladım. "Sinan'ı gerçekten seviyor musun?" Yavuz abinin sorduğu sorudan sonra hareketlerim dondu. Afalladım. Aptalın tekiydim! Hani ben bu adama yaklaşmayacaktım. Anlamıştı işte! Ne diyecektim şimdi ben? "Yavuz abi-" "Merak etme kimseye söylemem!" Dediğinde sesi o kadar sinirli çıkmıştı ki bir anlık gafletle yüzüne bakmıştım. Aramızdaki yakınlık beni daha çok germeye başladı, bakışlarındaki donukluk üşümem için yeterliydi. Siyah sakallarının altındaki çenesi daha çok gerilmeye başladığında ela gözlerini gözlerimden çekti.

-"O velet kimdi!?" Gözümün önünde o gece canlanırken Demir abimin öküz gibi bağırması üzerine hani şu filmleri geri sararken çıkan bir ses vardır ya tam olarak o kulağımda çınladı. -"Arkadaşım Demir abi" Sinirle saçların çekiştirdi -"Arkadaşınsa neden size sorduğum zaman yalan söylediniz?" Bağırması artarken çıkışması fazla gelmişti bana.Yavaş yavaş dozu kaçırıyordu ve onu ilgilendirmeyen konuya burnunu sokmaya başlamıştı. -"Alya bana cevap ver!" Bağırışı üzerine sinirlenip bende bağırdım -"Demir abi senin derdin ne!Bu konu seni ilgilendirmez!Belki sevgilim" Sıkıca kolumu tuttu -"Kes sesini Alya!O velet senin sevgilin olamaz!" Hiddetle kolumu savurup ondan kurtardım -"Niye olamasın? Çokta güzel olur!Hatta belki ilerde kocam bile o-" -"Yeter lan!Yeter! Görmüyor musun Alya!?Sana olan aşkımı görmüyor musun lan!Ben yıllardır kaçtım bu duygudan sen benim kardeşim gibiydin!Ama olmuyor özür dilerim yapamıyorum duygularımla başa çıkamıyorum.Ben artık sana Ahududum demek istiyorum..." Gözümden bir damla yaş düştü.Demir abim. Yıllardır abim olarak gördüğüm adam bana aşık mıydı? Geri geri giderken onunda gözünden bir damla düşmüştü -"Yalvarırım kaçma benden Alya.Yine duygularımı içime gömerim söz veriyorum kimseye belli etmem birşeyi, hoş zaten 3 senedir öyle yapıyorum ya..."