Bu bir iki küçük çocuğun kavuşma hikayesi. Onlar her şeye rağmen her şeyi unutup bir yandan hayatını yaşıyorlar. Başlarına ne gelirse gelsin beraber olduklarında her şeyi unutuyorlar. Herkesten farklı Begüm ve Burak'ın hikayesi. Bu onların hikayesi. Belki ilk bölümler de sıkışabilirsiniz ama ileriki bölümler için aynı şeyi söyleyemem. Hikayeme bir şans verirseniz çok sevinirim:) ... Dolmuştan indim ve karşımda şirketimiz vardı. Şirketten içeri girdim ve güvenlikle başıyla beni selamladı ve bende onlara karşılık verdim. -" Hoş geldiniz Begüm hanım." -"Hoş bulduk Saliha babam odasında mı?" -" Evet haber vermemi ister misiniz?" -" Hayır sürpriz yapıcam da sana kolay gelsin." dedim ve Salihanın yanından ayrılıp asansöre bindim. Hızlıca babamın odasına gittim ve kapıyı çalmadan kapıyı açtım ve şok oldum. Dudaklarım aralandı gözlerim kocaman oldu ve kaşlarım havalandı gerçekten şok oldum. Elim ağzıma gitti ve ağzımı kapattım kafamı babama çevirdim. Babam bana bakıyordu. O da beni beklemiyor olucaktı ki onun da gözleri büyüdü. Bir adam babamın önün de diz çökmüş adamlar o adamı tutuyordu. Babam da adama silah çekmişti. Babam hızlıca silahı pantolonuna sıkıştırıp -" Götürün şunu." dedi.

Herşey ozaman başladı. Anne ve babasını kaybettiği zaman başladı tüm acıları tüm üzüntüleri . Oysaki o güne kadar dünyanın en mutlu insanıydı. O güne kadar renkleri pembe, sarı daha birçoğuydu. Ama artık siyaha dönüştü kimseyle konuşmaz oldu. Hayatında hep olumsuzluklar oldu hayatı karardı hep ölmüş gibi hissetti...

Hayatta her yaptığımız şeyin bir sonucu vardır. Bu hikayedeki karakterlerin hepsi yaptıklarının bedelini ödemiştir. Basit bir aldatma çok kötü şeylere yol açacaktır. Kendinize göre eksik bulduğunuz yerleri belirtirseniz sevinirim. İyi okumalar :)

"Anca yargılarlar, bizi anlamaz onlar Çünkü hokkabazlar, bizimle anlaşamazlar Korkaklar onlar, bizi susturamazlar Durduramazlar, bizi durduramazlar" diyordu radyodan çalan şarkının son sözleri. Bu şarkıyı gerçekten çok seviyordum aslında sadece bu şarkıyı değil bütün şarkıları çok seviyordum. Ahh pardon size kendimi tanıtmayı unuttum. Çünkü salaksın Ayça. Kapa çeneni iç ses. İç sesimin de söylediği cümleden duyduğunuz gibi ben Ayça. 19 yaşındayım ve İstanbulda güzel sanatlar bölümü kazandım. Annemler ise İzmir de oturuyor. Aslın da pek anlatıcağım bir şey yok, klasik bir yaşamım var tabi şimdilik. Ee benimle bu yolculuğa var mısınız? Bizim hikayemize ortak olmaya var mısınız? Bu hikaye aşk hikayesi. Bu hikaye mesafe hikayesi. Bu hikaye her şeye rağmen ayakta duran Ayça ve Barış'ın hikayesi. Bu onların hikayesi. Ayça' nın da dediği gibi "Bu yolculuğa var mısınız?"

Anne ve Babasını kaybettikten sonra bütünüyle hayatı değişen ELİS,İstanbul'a amcasının yanına taşınmak zorunda kalır. Kendini toparlamaya çalışırken,kendini daha da büyük bir olayın içinde bulacak. Çıkmaz'a giren Elis oradan çıkabilecek mi? Ya da çıkmak isteyecek mi?

Bir rüya gördüğünüzü hayal edin. Rüyanızda sevdiğiniz kişi tarafından terk ediliyorsunuz. Uyandığınızda ve yeni güne başladığınızda yaşadığınız her şey rüyada gördüğünüzle aynı. Günün sonunu değiştirmek için çabalıyorsunuz ve ilişkinizi kurtarmaya çalışıyorsunuz. İşte Serra'nın yaptığı tam da bu! Gününün rüyasındakiyle aynı geçtiğini fark eden Serra acaba rüyasının sonunu değiştirip Kaya'yla olan ilişkisini kurtarabilecek mi?