Park Chanyeol, Kore'nin gelmiş geçmiş en iyi Cinayet Masası Komiseriydi. Byun Baekhyun ise Park Chanyeol'e aşıktı.

Xiao Zhan küçüklüğünden beri sorun çıkarmayı seven bir çocuk olsa da üstü kapatılabilecek şeyler yaptığı sürece ne kadar yaramaz olduğunun hiçbir önemi yoktu. Bir gün, yayılmasına hiç kimsenin engel olamayacağı, çok büyük bir probleme neden olduğunda millet vekili babasının tüm itibarını kaybetmesine neden oldu. Bunun mutlaka bir bedeli olacaktı. Xiao Zhan, hakkında çıkan haberler son bulana kadar başka bir ülkeye gönderildi ve tabii ki ona göz kulak olacak biri daha vardı..Wang Yibo.

Sehun, kağıt yığınlarının arasındaki kutuyu aldı ve üzerindeki tozları sildi. Üzerinde siyah mürekkeple yazılan yazıyı okumaya çalıştı. Silik olan harfleri zorlukla birleştirdi. Güzel bir yazıyla isim yazıyordu.... Xiao Luhan. Kutuyu açtı ve içinde bir sürü kağıt parçası ve kasetler vardı. Kasetlerin üzerinde tarihler vardı. En son atılan tarihin üzerinden bir yıl geçmişti. Laboratuvarda duran oynatıcıya ilk tarihi yerleştirdi ve oynattı. Gelip gidip ekranda bir yüz belirdi... Hayatında gördüğü en güzel yüz. Çocuk kameraya bakıp gülümsedi ve konuşmaya başladı. "Merhaba ben, Xiao Luhan... "

Bu özel bir şey değil. Sadece bu tuhaf ve çaresi olmayan hastalık tarafından seçilen Lu Han'ın hikayesi.

''Havai Fişekler'' sol ellerinin serçe parmağında yeşil ojeyle gezen yıkıkların grubuydu. Bu one-shot @ficstation için yazılmıştır.

Birbirimizi sevmek için yanlış dönemdeydik.

Kyungsoo hasta mıydı? Deli miydi yoksa? Hayır... Hasta ya da deli olmadığına emindi. O kişiler gerçekti. Bedenindeki izler bunun en iyi kanıtıydı.