KİTAP EN KISA ZAMANDA DÜZENLENECEKTİR... Ay tüm ihtişamıyla geceyi aydınlatırken dalgalarda öfkeyle kıyıları dövüyordu. Rüzgarın uğursuz fısıltıları arasında kız kendisini korkusuzca uçurumdan sonsuz bir boşluğa bıraktı. Kanı altın rengi saçlarını kızıla çevirirken ölümü bu dünya üzerinde yaşanan ilk ya da son ölüm değildi fakat bu koyda yaşanacak olanların kötü bir habercisiydi.. Kitabın tüm teklif hakları saklıdır. Benim iznim olmadan başka yerde paylaşan görürseniz lütfen bana söyleyin.. Teşekkür ederim...

Daha önceden bir hikaye yazıyordum fakat kararımı değiştirip korku yazmaya karar verdim. Beğeneceğinizi umuyorum iyi okumalar.. 😇 yılın ilk gününden ilk bölüm 01.01.2017 😍

☆ "Aker dur kımıldama. Kirpiğin düşmüş." Sanki bir elmasa dokunuyormuş gibi yavaşça aldım yanağından tenine tutunmaya çalışan kirpiği ve parmaklarımı üzerine kapattım. "Dilek tut bakalım Yağız Aker." Gözlerini yumup uzunca bir süre öyle kaldı. Güneş olmadan bile güzeldi gökyüzü. "Üstte mi altta mı?" Ne yaptığımı anlamaya çalışarak beni izliyordu. "Kirpik diyorum, üstte mi altta mı?" Derin bir nefes alıp havada asılı kalan elimi tuttu. Sanki Sahra çölüne yağmur yağıyordu şimdi. "Üstte." Ve bingo! Üstteydi. "Pekala şimdi son soru, uçar mı uçmaz mı?" Düşündüğünü belli eder şekilde elini çenesine koydu. "Uçar." Nefesinden kanat taktı ruhundan düşen kirpiğe ve kirpik uçuverdi. "Dileğin kabul olacak. Ne diledin peki?" Bana kaybettiklerimi hediye eden gülümseyişini saklamaya çalışarak radyoyu açtı. "Umutlarımı elinde tutanı." ☆ Dudaklarında batsın güneş, İzin ver üstünü örtsün gece. Saklanmana gerek yok artık; Seni tanımazlar. Diğer bedenlerden farksızsın. Gözlerini kapat, Derin bir uyku seni bekliyor. Korkma! Güvendesin burada, KARANLIKTA... Tüm hakları saklıdır. 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri kanunu gereğince kitabım koruma altındadır. Çalındığı, kopyalandığındığı ve izinsiz alıntı yapıldığı taktirde YASAL İŞLEM başlatılacaktır.

Milattan önce 726 yılında kehanet gerçekleşti. Şimdi sıra kefaretin. Ön Asya'da başlayıp, Mezopotamya'ya uzanan ve hiç var olmamış topraklarda nihayet bulan bir masal bu; yetişkinler için. Tüm telif hakları şahsıma aittir. Kurgu, karakterler veya isim çalınması söz konusu olduğunda hukuki işlem başlatılacaktır.

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.