Her şey istemediğim şekilde gelişirken en yakın arkadaşım tarafından ihanete uğradım. Aşık olduğum adam (Yavuz) ve en yakın arkadaşım(Nehir). Herkes bana karşı cephe aldığında kendimi kaybettim. Bana yakışmayan bir çok şey yaptım ve etrafımdakileri daha da uzaklaştırdım. En sonunda başka bir şehire taşındım. Yeni hayatımda Miran ile tanıştım. Her şey güzel ilerlerken ben, vuruldum. Ölmeyi beklerken gözlerimi açtığımda odamdaydım. Ve takvim 6 yıl öncesini gösteriyordu. Her şey bir rüyamıydı? Dün alışverişe gitmiştik. Hep birlikte gezmiştik. Rüyamıydı değilmiydi emin değilim ama emin olduğum bir şey varsa o da eski ben olmadığım. ~ Alçin×Miran . . . Kurgu tamamen şahsıma aittir herhangi bir (ç)alma durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

Lua hastanede sıradan bir şekilde ölmüştü. Gözlerini açtığında kendini farklı bir odada buldu. Cennette miydi? Kesinlikle cennette değildi. İçeri hizmetliye benzeyen bir kız girdi. Kız ona Atlanes Dükünün kızı olduğunu söyledi. Lua anladı ki okuduğu bir novele reenkarne olmuştu. Reenkarne olduğu Luna abisinden ve ablasından zorbalık gören, babası ondan nefret eden ölüme mahkûm bir karakterdi. Güçlenmeliydi. Manasını arttırmalı, büyü yapmalıydı, ruhlarla anlaşma yapacaktı. Sonradan öğrenecekti ki o sıradan bir reenkarne değildi. Herşey tahmin ettiğinden karışıktı. Geldiği dünya gerçek bile olmayabilirdi...

Gözümden düşen göz yaşımı eliyle tuttu ve parmağından aşağı akmasını izledi, bu yaptığı tuhafıma gitse'de aldırmadım ve yeniden önüme döndüm. "Larmes." Dediği ile ona döndüm ve anlamsızca bir bakış attım suratına. Ne demek istiyordu ki? Bakışlarımı görünce hala havada tuttuğu parmağını gösterdi ve tekrar konuştu. "Göz yaşları..."

HAYAT ENGEL TANIMAZ SERİSİ -1- "Efsanelere göre Anka kuşu öleceğini hissettiği zaman kendisine ağacın kuru dallarından bir yuva yapar ve hiçbir zaman ne olduğu anlaşılmayan bir yapışkanla yuvayı sıvar, yuvanın içinde ölümü beklermiş. Ta ki güneş bütün görkemiyle ortaya çıkıp, kuru dalları yakıncaya kadar... Anka kuşu oluşturduğu yuvada yanarak ölür ve küllerinden yeniden doğarmış. Bu nedenle birçok dinde yeniden varoluş veya diriliş sembolü olarak ifade edilmiş ve sende bizim Anka kuşumuzsun kızım sana o yüzden babanla birlikte Anka ismi verdik." Gülerek gözyaşlarımın çenemden süzülmesine izin verdim. Karanlık... Küçükken tek korkumdu şuan ise ailemden sonra benimle olan tek şeydi... Annemin sesine doğru bakışlarımı çevirdim. Keşke koca bir karanlık değil de annemi görebilseydim.. Derin bir nefes alıp sesimin titremesini önemsemeden "Ben Anka kuşuyum anne fakat onlarla aramda büyük bir fark var onlar küllerinden yeniden doğuyorlar ve diriliyorlar bense küllerinde boğulan ve dirilemeyen bir Anka kuşuyum..." TÜM HAKLARI SAKLIDIR!!!!! |Kanser #9| |Engel #7| |Huzur #7| |Psikoloji #14| |Piyano #3|

"Bu ego yığınıyla Natalia ilgilenecek sanıyordum" Elindeki dosyayı masanın üstüne attığında Nick Fury dosyayı tekrar ona uzattı "Natasha acil olarak başka bir göreve gitti Romanova, onunla senin ilgilenmen gerekiyor" Alexis göz devirip dosyayı geri aldı ve ilk sayfayı açıp görevinin fotoğrafının altındaki isme baktı 'TONY STARK'

İɴᴛɪʜᴀʀ ʜᴀᴛᴛı ᴀᴅıʏʟᴀ ʙɪʟɪɴᴇɴ çᴇᴛᴇ, ɪɴsᴀɴʟᴀʀı ɪɴᴛɪʜᴀʀᴀ süʀüᴋʟᴇʏᴇʀᴇᴋ öʟᴅüʀᴍᴇsɪ ᴠᴇ ᴅᴏʟᴀɴᴅıʀᴍᴀsıʏʟᴀ ʙɪʟɪɴɪʀ. ʜᴇʀᴋᴇs ᴏɴʟᴀʀᴅᴀɴ ᴋᴀçᴍᴀʏᴀ çᴀʟışıʀᴋᴇɴ, ɢᴇɴç ᴋıᴢ ɴᴇʀᴇᴅᴇɴ ɢᴇʟᴅɪğɪɴɪ ʙɪʟᴍᴇᴅɪğɪ ʙɪʀ ᴄᴇsᴀʀᴇᴛʟᴇ çᴇᴛᴇ ʟɪᴅᴇʀɪɴᴇ ʏᴀᴢᴍᴀʏᴀ ʙᴀşʟᴀʀ. ᴀᴋşɪɴ; Öʟᴍᴇᴋ ɪsᴛɪʏᴏʀᴜᴍ ᴀᴍᴀ ʙᴜɴᴜ ʙɪʟᴇ ʏᴀᴘᴀᴍᴀʏᴀᴄᴀᴋ ᴋᴀᴅᴀʀ ᴄᴇsᴀʀᴇᴛsɪᴢɪᴍ. ᴀᴋşɪɴ; ʙᴇɴɪ sɪᴢ öʟᴅüʀᴇʙɪʟɪʀ ᴍɪsɪɴɪᴢ? ᴀᴋşɪɴ; ʙᴇɴɪ sᴇɴ öʟᴅüʀᴇʙɪʟɪʀ ᴍɪsɪɴ? ʏᴀᴢᴅığıᴍ ɴᴜᴍᴀʀᴀɴıɴ ᴋᴀʀşısıɴᴅᴀ ᴋɪᴍ ᴏʟᴅᴜğᴜɴᴜ ʙɪʟᴇ ʙɪʟᴍɪʏᴏʀᴅᴜᴍ. ᴛᴇᴋ ʙɪʟᴅɪğɪᴍ ᴏɴʟᴀʀ ʜᴀᴋᴋıɴᴅᴀ çıᴋᴀɴ ᴋᴀɴ ᴅᴏɴᴅᴜʀᴜᴄᴜ ʜᴀʙᴇʀʟᴇʀᴅɪ; ɪɴsᴀɴʟᴀʀı ɪɴᴛɪʜᴀʀᴀ süʀüᴋʟᴇʏᴇʀᴇᴋ öʟüᴍʟᴇʀɪɴᴇ ʏᴏʟ ᴀçᴛıᴋʟᴀʀı, ᴅᴏʟᴀɴᴅıʀᴅıᴋʟᴀʀı ᴠᴇ ᴋɪᴍʟɪᴋsɪᴢ ᴏʟᴅᴜᴋʟᴀʀı ᴅışıɴᴅᴀ ʜɪçʙɪʀ ʙɪʟɢɪ ʏᴏᴋᴛᴜ. ᴏɴʟᴀʀᴄᴀ ɪɴsᴀɴᴀ ᴍᴜsᴀʟʟᴀᴛ ᴏʟᴜʏᴏʀʟᴀʀᴅı ᴀɴᴄᴀᴋ ᴇᴍɪɴɪᴍ ʙᴜ ᴢᴀᴍᴀɴᴀ ᴋᴀᴅᴀʀ ʜɪç ᴋɪᴍsᴇ ᴋᴇɴᴅɪ ɪsᴛᴇğɪʏʟᴇ ᴏɴʟᴀʀᴀ ʙᴜʟᴀşᴍᴀᴍışᴛı. ʙᴇɴɪᴍ ᴅışıᴍᴅᴀ. ʙᴇʟᴋɪ ᴅᴇ ʙᴜ ʙüʏüᴋ ʙɪʀ ʜᴀᴛᴀʏᴅı, ʙᴇɴɪ ʜɪç ɪsᴛᴇᴍᴇᴅɪğɪᴍ ʏᴇʀʟᴇʀᴇ süʀüᴋʟᴇʏᴇᴄᴇᴋᴛɪ ᴀᴍᴀ ᴀʀᴛıᴋ ɢᴇʀɪʏᴇ ᴅöɴüş ʏᴏᴋᴛᴜ; ʜᴇʀ şᴇʏ ɪçɪɴ çᴏᴋ ɢᴇçᴛɪ çüɴᴋü ᴍᴇsᴀᴊʟᴀʀıᴍ çᴏᴋᴛᴀɴ ᴏᴋᴜɴᴍᴜşᴛᴜ. ⚠

"En büyük intikam sessizliktir..." Geçmişi yüzünden kendisine miras kalan güvensizlik, geçmişini aşamayan toy gencin mezarı olmuştu. En büyük hatasıydı zaaflarını belli etmek Ali Asaf'ın. Şüphe aklında vesvese misali yer edinirken, dışarıdaki sesler hayatındaki en büyük yanlışa sebep olmuştu. Sevdiği kadını ezip geçmek, herkesin önünde yalan yanlış sebeplerle rencide etmek gibi... İşte benim bütün meselem burda başlamıştı. Herkesin önünde hiç yapmadığım bir şey yüzünden rencide edilip, suçlanmıştım. Bana inanlar ise sevdiğim adam hariç herkesti... Ailem, ailesi, arkadaşları. Herkes böyle bir şey yapmayacağımın farkındaydı. O hariç. Daha belki de bir aydır tanıdığı kadına inanıp beni ezip geçen, "eskiden" saf bir aşkla sevdiğim adam... Bütün bu olanlardan sonra çekip gittim. Tam 6 yıl. 6 yıl boyunca ailem hariç oradaki kimseyle iletişim kurmadım. Kendime çeki düzen verdim, yeni bir hayat kurdum, büyüdüm, unuttum, sildim, kalbimi söküp attım ve aynı yere Sadem Barut olarak değil, bambaşka bir insan, bir karakter olarak, AHU BARUT olarak geri döndüm. Sadem için, yalnız başıma ağladığım her gece için, kendimden nefret ettiğim her gece için, intikam için... İşte şimdi asıl oyun nasıl oynanır, bir kalp nasıl parçalanır, yedi alem öğrenecek! ***Kitap ve olay kurgusu tamamen şahsıma aittir. Herhangi bir çalınma durumunda gerekli işlemlere başlanır.*** ***Kitap +18 ögeler içermektedir. Kan, şiddet, kötü örnek olabilecek davranışlar, bağımlılık, rahatsız edici psikolojik durumlar içerebilir.*** ***Kapak tasarımı şahsıma aittir. Çalınması ve ya izinsiz kullanılması durumunda gerekli işlemler uygulanacaktır.***

"Bu araba... şu araç yani, senin mi?" diye sordu şaşkınlıkla. "Yani, eğer bu kadar çok beğendiysen gezdirebilirim seni." Adını bilmediğim kız küçük bir kahkaha atınca yanlış bir şey söylediğimi anlamıştım. Ama yanlışın hangi kelimede olduğunu bulamamıştım. Elini bana doğru uzattığında tereddüt etmeden uzattığı eli sıktım. Bu onun daha çok gülmesine sebep olmuştu nedense. "Memnun oldum, bende kraliçe Elizabeth." Deyip yapmacık bir samimiyette tebessüm etti. Bu sefer benimde dudaklarımın kenarı alayla yukarı doğru kıvrılmıştı. Umarım sevgilisi yoktur. Var mıdır ki acaba, bence yoktur. Yani inşallah yoktur. Adını sormak için dudaklarım aralanmıştı ki hemen önümden geçip arabanın kapısını açıp şoför koltuğuna oturdu ve elindeki anahtarı takıp arabayı çalıştırdıktan sonra bana bakıp gülümsedi. "Eğer çok beğendiysen, atla ben seni gezdireyim." Dedi kollarını arabanın camına koyup çenesini kolların üstüne yapıştırdı. Şaşkınlıkla karışık afallamayla beraber dudaklarım aralandı. Büyük patlamıştım. Bozuntuya vermemek ve şaşkınlığımı bastırmak için güldüm. 01.04.22 Derin Saygın ♡ Arel Demir

Bitmiş bir hayatı ancak o hayatının katilinden alınmış soğuk bir intikam canladırır. Peki bunu Kristen,hayatını saran onca sırlar arasında ne kadar başarabilecektir? Ya da;sonsuza kadar ona mühürlenmiş bir aşkın yükünü ne kadar kaldırabilcektir? Bedenini saran beyaz kürk;onu intikam ve aşkın içerisinde ne kadar temiz tutacaktır. Kristen Black