After moving to a new city, high school senior Caitlin Paine is thrust into a world of supernatural danger while she navigates forbidden romances and seeks answers about the strange new power that plagues her. ***** In TURNED (Book #1 of the Vampire Journals), 18-year-old Caitlin Paine finds herself uprooted from her nice suburb by her mother to attend an inner city New York City high school. The one ray of light in her new surroundings is Jonah, a classmate who takes an instant liking to her. But before their romance can blossom, Caitlin finds herself changing, overcome by feelings she does not understand: superhuman strength, a sensitivity to light, and a desire to feed... Seeking answers, her cravings lead her to the wrong place at the wrong time, opening her eyes to a hidden world where two dangerous covens are fighting a vampire war. After she's rescued from the dark forces by Caleb, a mysterious and powerful vampire, Caitlin becomes caught between two men - and two worlds - on a journey to discover who she truly is. [[Word count: 50,000 - 55,000 words]] TURNED is book #1 in the #1 Bestselling series THE VAMPIRE JOURNALS, which includes eleven books (and counting). "TURNED is an ideal story for young readers. Morgan Rice did a good job spinning an interesting twist on what could have been a typical vampire tale. Refreshing and unique, TURNED has the classic elements found in many Young Adult paranormal stories. Book #1 of the Vampire Journals Series focuses around one girl...one extraordinary girl!...TURNED is easy to read but extremely fast-paced....Recommended for anyone who likes to read soft paranormal romances. Rated PG." --The Romance Reviews

''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni ezmesin, çilli.'' Devam kitabı Bir İçim Su'dur.

Bölümler düzenlenmiş hâliyle yeniden paylaşılıyor. (Final dahil bütün bölümler eklenecektir.)

"Acıdan geçemeyen kadının, acısı bitemeyen adamla; kırık dökük sevdası." Kendini bilmez bir gecede, ay tamda göğün bağrında uyuklarken başladı her şey. Kader; dizleri yaralı bir kızı, dudakları kan kokulu bir adamın koynuna sardı. Yitirdiği hafızasının ardından, hiç bilmediği bir adamın elini tuttu. Geçmişi hatırlamaya çaba gösterdiği her an kendiyle ilgili bilinmezlere daldı. Adam her an köşe başındaydı, soluğundaydı ve ne parmağındaki yüzük, ne de hatırlamadığı geçmiş bu ihtirasa mani olamadı. Oysa ki şeytanın ini, adamın köşesi kıvrılmış zihniydi. Kadın adamın cehennemiydi; saf ateşin koynu, zemheri kışın soluğu.

O insanın tenini ürpertecek kadar güzel. Tenine işleyen karanlığa rağmen. O ölümcül derecede soğukkanlı. Çimen yeşili gözlerinin derinliklerinde, karanlık bir kuyuya attığı acı dolu bir geçmişi var. Onun bir kalbi yok. O bir kimsesiz. O bir yabancı. O bir katil. O... Ediz Çağıran. Ve pençesine aldığı kurbanına aşık olmak üzere.

"Ondan hoşlanıyor musun?" Kıskanç çıkan sesine ne tepki vereceğimi bilemiyordum. "Ona sarıldın." Kaşları çatıldı. "Hoşlanmasaydın sarılmazdın. Hoşlanıyorsun ki sarıldın." Burnundan nefesini sertçe verdi. "Bana bile sarılmadın." Ters ters baktı. "Bana niye sarılmıyorsun?" Kıskandığı kişi en yakın arkadaşıydı. Ve onun arkadaşı benim babamdı. Hiçbir şeyden haberi yoktu. Eflah kim olduğumu bilmeden beni seviyordu ama ben, onun kim olduğunu bile bile ona âşık olmuştum. Benim günahım daha büyüktü. Bir insanın başına en kötü ne gelebilirdi? Babam gözlerimin önünde öldürüldüğünde ve onu öldüren annem olduğunda en kötüsünü yaşadığıma çok emindim. Artık annem cezaevinde, babam ise mezardaydı. Bundan daha kötü ne olabilirdi ki? 25 yıl geçmişe gitmek? Bu kötünün de kötüsü olabilir miydi? Ölümcül bir kaza sonucu kendimi 1998 yılında bulduğumda o an için bunun bir felaket olduğunu düşündüm. Felaket bir durumdu çünkü bu zaman diliminde anne ve babamla aynı yaşlardaydım. Onların hayatına bir yabancı gibi girmek zorundaydım. Ama aslında felaket sandığım şey mucize de olabilirdi. Mucizevi bir durumdu çünkü bu zaman diliminde annem cezaevinde, babam da mezarda değildi. Onların evlenmesinin nedeni annemin bana hamile kalmasıydı. Ana rahmine düşmeme sadece üç ay kaldığını anladığımda ise kendi doğumumu engellemenin nasıl olacağını düşünmeye başladım. Annemi cezaevinden, babamı da ölümden kurtarmanın tek yolu bu olabilir miydi? Belki de olabilirdi. Planını uygulamak için babamın arkadaşı Eflah'ın evine bir dadı olarak işe girmekse hayatımda verdiğim en kötü karardı. Bunu ona anlatmanın bir yolu var mıydı? Buraya ait olmadığımı, öyle bir uğradığımı anlatmanın bir yolu olmalıydı. Doğru insanı yanlış zamanda bulmak birine verilen en büyük ceza olmalı.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Bu sefer ki çirkin olduğu kadar fakir bir kızın hikâyesi. O hem burslu, hem ezik, hem çirkin, hem de fakir bir kız. Ama bunlara rağmen bir kolej de burslu olarak okuyan bir kız. Fakir ve çirkin olduğu kadar dersleri de bir o kadar iyi. Okul 1.'si. Ve bu sayede de Türkiye'nin en popüler olan kolejlerinden birinde burslu okumaya hak kazanmış bir kız... Fakat orada rahat değil. Ona yapmadıklarını bırakmıyorlar. Çokça eziyetler ediyorlar sırf çirkin ve fakir olduğu için. Her gün aynı muameleyi görmekten bıkmış bir kızın hikâyesi... Ne kadar diğer kızlar gibi güzel olabilmek için değişmek istese de, maddi durumları yüzünden bunu yapamıyor. Parası olmadığı için istediği bu şeyi gerçekleştiremiyor. Ve gerçekleştiremediği için de ona yapılan eziyetlere katlanmak zorunda kalıyor... Peki yapılan bir iyilik, bir insanın hayatını değiştirebilir mi? İşte genç kızın da hayatı, yaptığı bir iyilik sonucu değişecek. Bundan sonra ki hayatında da ne olacağını yazar hariç kimse bilmiyor. 😁😂😉 Ama artık hayatının eskisi gibi olmayacağı da bilinen bir gerçek. Neler olacağını hep birlikte okuyarak görelim... 💎 ARMİNA SÖNMEZ "Beklenmedik şeyler yaşamış bir insan için 'imkânsız' sözcüğünün anlamı kalmamıştır." 💎 YALIM KORKUSUZ "Sen tozlu bir kitabın herhangi bir sayfasında kimsenin farketmediği ama benim altını çizdiğim bir cümlesin." 🍀 ArYa 🍀 RİTİM SANAT YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLMUŞTUR.

"Hoşuma gidiyorsun ama seni öldürürüm."