Kardan Adam
Kardan Adamım derdim ben ona, su gibi yüreği var sanırdım, oysa buz gibiymiş. Ruhum cam gibi değildi benim taş gibiydi, dağ gibiydi, alev gibiydi onu sevince. Lakin artık çok geçti dağ yıkılmış, taş parçalanmış, alev artık sönmüştü...
Kardan Adamım derdim ben ona, su gibi yüreği var sanırdım, oysa buz gibiymiş. Ruhum cam gibi değildi benim taş gibiydi, dağ gibiydi, alev gibiydi onu sevince. Lakin artık çok geçti dağ yıkılmış, taş parçalanmış, alev artık sönmüştü...
Her şey ne kadar zordu, herkes bir o kadar aptal! Keremse tam bir zorba, acımasız ve iflah olmaz derece de seksi. Bense onun oyuncağıydım. Kırardı, sonra tekrar sarar tekrar kırardı. Ama artık saramayacak kadar kırmıştı. Benimle oynamıştı, beni kullanmıştı ve bunu en sevdiğim insanla yapmıştı. Ablamla... Bir ZeyKer...
Yapılan hataları kim öylesine sorgulamadan affedebilir ki? Biz birbirimizi affedemedik ama umarım çocuklarımız bizi affeder.