Hayaller Zümrüdü Anka kuşunun rengarenk tüyler ile bezeli kuyruğuna tutunup, Kaf Dağı ardına uçmak gibiydi bazen. Benimde hayallerim vardı, en toz pembesinden... Anaokulu öğretmeni olmak istemiştim ben hep. Onlarca çocuğun annesinden sonra annesi olmak, onların yüzlerindeki tebessümlerine sebep olmak istemiştim. Derler ki, kul yazar, kader gülermiş... Onlarca çocuğa anne olmak isterken, bir çocuğun annesi oluvermiştim ansızın... Âh... Bir de O vardı elbette... On beşinci yaşımın yürek sızısı... Ben ömrümün her deminde ona mısra mısra hecelerken sevdamı, bir gün karşıma çıkacağını nereden bilebilirdim? Şimdi üzerimde gönlümün tek sahibi olan adama giydiğim gelinlik, kucağımda ise emanetim, kızım, Zeynep'im vardı... Ben Nevâl ... Zeynep'in annesi.. Bâyezid Çalaphan'ın karısıydım artık... Nevâl & Bâyezid ❤️ Müsemma severleri mutlaka bekleriz ❤️ ✨ Muâşaka Serisi 4. Kitap ✨

Yıllar sonra mahallesine geri dönen Karaca.. Her şeye rağmen ağır başlılığını koruyan Cihad... Ve mahallede olanlar... Sizce bu mahalleden bir aşk hikayesi doğar mı? Hadi bakalım okuyup göreceğiz.

Şu an sap gibi kalmıştım gerçekten. Neyse canım. Başa gelen çekilir. Yapacak bir şey yok, mecbur ıslanacağız. Gidebildiğim yere kadar kaldırımın yağmur gelmeyen yerlerinden ilerledim. O da işte beş on metre falan. Artık ıslanma vakti gelmişti. Ne diyelim, gazamız mübarek olsun. Tam besmele çekip koşmaya başlamıştım ki yağmur durdu birden. Yani durdu herhalde, yoksa ıslanmam gerekirdi. Ama hala yağıyordu. Gökyüzüne bakıp kontrol yapacağım sırada bir şey fark ettim. Islanmama sebebim şemsiyeymiş. Onun da sahibi... Yine bu çocuk! "Ne yapıyorsun?" diye çıkıştığımda sert sesiyle cevap verdi. "Boşuna direnme. Ya beraber böyle gideriz, ya da sen şemsiyeyi alıp tek gidersin. Karar senin." Allah Allah! Beyefendiye bak ya! Hayır yani kim bu çocuk? Ne derdi var benle? "Ya sen kimsin? Kimsin ki böyle bir şeyi bana söyleme hakkını kendinde görüyorsun? Derdin ne senin?" diye çıkıştığımda düz bir şekilde yanıt verdi. "Seni ilgilendirmez." "Manyak mıdır nedir ya?" diye söylenip hızla uzaklaştım yanından. Fakat hala ıslanmıyordum. "Sen bilirsin, beraber gideriz o halde." #aşk - 7 #komedi - 1 #komik - 1 #sevgi - 1 #gerilim - 1 #islami - 1 #islam - 1 #spiritüel - 1 #elif - 1 #sevinç - 1 #okul - 1 #din - 3 #lise - 4 #aile - 7 #yalnizlik - 9 #gençkızedebiyatı - 10

"Erkekler ağlar mı Egemen ?" "Ağlar." diye yanıtladı beni hiç düşünmeden. "Ne zaman ?" Merak ediyordum. Kadınlara inat erkekler ağlamaz tabusunun ne zaman yıkıldığını merak ediyordum. "Kaybettiklerinde." "Peki sen hiç ağladın mı ?" "Ağladım." dedi. Öyle bir şaşırdım ki, karşımda her yönüyle sanki 'Beni Yıkamazsınız !' diye bağıran adamın ağlamış olmasına; kendisi söylemeseydi inanmazdım da zaten. "Ne zaman ?" "Seni kaybettiğimi sandığımda." ****

Hey! merhaba ben Nida, Nida Aksoy. Namıdiğer yer fıstığı... burası da evim yani Erik mahallesi. Her mahallenin bir delisi vardır, bizim mahallenin delisi ise kesinlikle bendim. Hayır, tabiki de tek başıma değilim. Siz birde benim saz arkadaşlarını görün.... Ben, mahallelinin eline doğmuş ve elinde büyümüş bir kızdım. Mahallemden dışarıda bir hayat var ise bile benim ilgimi çekemezdi. Ayrıca kim bu mahallenin insanlarından başka birini görmek isterdi ki... Bakmayın bana mahallenin delisi derler ama içerde benden daha beterleri var. Benim adım çıkmış dokuza inmez sekize. Tamam ben biraz huysuz, biraz haylaz biraz da inatçı olabilirim ama bunlar benimde bir kalbim olduğu gerçeğini değiştirmezdi. Kimisi ben gülüyorum diye acılarımı yok saydı, kimisi de gülüşlerimden rahatsız olup onları soldurmaya çalıştı. Ama hiçbir zaman başarılı olamadılar. Nihayetinde bir Nida Aksoy kolay yetişmiyor. Sizde bizimle beraber bu çılgın mahallenin içinde yolculuğa çıkmak istiyorsanız emniyet kemerlerinizi iyice bağlayın. Çünkü bu yolculuğun kaptanı benim. Ay açılıın dostlaar Erik mahallesinin ziyaretçileri geliyor!

Karşı ev denince kalbimi çarptıran bir sebep vardı. Karşı evin kapısı... Karşı evin balkonu... Karşı evin fertleri... Karşı evin penceresi...! Hatta ve hatta karşı evin çatısı... İçinde karşı ev sözcüğü geçen her cümle kalbimde heyelandı. Çünkü karşı evde biri vardı. Gözlerine göğün mavisi bahşedilmiş, yaralı biri... Birçoğuna göre eksikti, yarımdı belki, ama benim için tam olan herkesten daha kusursuzdu.

"Neden bana soğuk davranıyorsun? Bilmiyorum, aklında ne var ama kırıcı oluyor. Benimle yan yana olmaktan hoşlanmıyor gibisin. Ben sadece güzelce şiiri okumak için arkadaşça anlaşmak istiyorum seninle. Kimseyi ayrıştırmam. Nuri hocanın şiir okumamızı istediği o gün sana sert çıkışmış olabilirim ama başka sebebim vardı. Çok sinirlendim. Eğer bunun için de yüzüme bakmıyorsan bu... Bu çok saçma." Nefesimi kontrol etmeye çalışırken gergin yüzünü gördüm. Konuşmaya başladı. "Seni böyle düşündürdüğüm için özür dilerim. Amacım seni üzmek değildi. Ben böyleyim, Amine. Belli sebeplerim var-" "Sevgilin çok kıskanç biri olabilir, anlarım-" Başını hızla kaldırdığında kelimeler boğazıma takılmıştı sanki. Kızarmış gözleriyle bana bakıyordu. Boğazıma oturan yumruyla gözlerimin yandığını hissettim. Gözlerini kırpmadan bana bakıyordu. Ben yanlış bir şey mi dedim? "A-arif..." Gözlerimin içine bakıyorken konuştu. Sesinin sakin olmasıyla kendimi daha çok kötü hissediyorum. "Sevgilim falan yok benim." Başını eğip devam etti. Sesinde hüzün vardı. "Bana helal olmayan bana ait değildir."

Asker ve şifacının saklanmış hikayesi Karanlığın mahzenine hapsedilmiş ruh, bir çiçek ile güneşe bakabilir. ... Bir günlük içerisine gizlenmiş hayat hikayesiydi onların ki. Farklı dünyaların insanlarıydı onlar. 'Asla' kelimesi onlara verilmiş bir addı. Ama sorun da bu kelime değil miydi? İnsan 'Asla' ların kölesi olmaz mıydı? Onların hayat hikâyeleri bir mendille başladı ve paslı bir kutuya hapsedildi. Yıllar sonra paslı kutu tevâfuk eseri Sare'nin eline geçti. Meraklı bir kişiliğe sahip olan bu genç kız, Meyra ve Üzeyir'in hikayesini aydınlığa kavuşturmak için elinden geleni yapacaktır. Lakin küçüklükten Müslümanlara kin besleyen, çetelere katılmış olan Samuel, Sare'nin hayat hikâyesine dahil olacaktır. Bu kitap geçmiş ve gelecek arasında mekik dokuyan bir hikayedir. Ve bu hikayenin sonunda geçmiş ve geleceğin birbirine nasıl sımsıkı bir şekilde bağlı olduğunu göreceğiz. "Sadece erkek, kadına çiçek hediye etmez. Kadınında erkeğe hediye edebileceği bir çiçek vardı. Onlardan birisi de Cennet Kuşu Çiçeği'dir. Her iki ırkta farklı anlamlara gelen bu çiçek, bir hayat döngüsünün başlangıcıdır." _kitap tasarımı bana ait_

Evini terk eden Afra'nın çocukluğunu geçirdiği mahalleye kaçmasıyla eski yaşanmışlıkların da kapısı açılır. !Hikayede küfür, argo, yetişkin içerik, kavga, gürültü bulunabilir buna göre okuyunuz. Vida Nova: Yeni Hayat

|TAMAMLANDI| Yarası kendinden güzel adam ve onun güzel Ay'ı. 02.09.2019