Tek kural, Tek oyun, Tek kazanan... Önüme açılan kapıdan içeri girdim ve bana söylenen yere doğru yürüdüm .Aklımda yaşananlar, gözlerimde giz, yüreğimde tarifi olmayan duygularla her şeyin başlangıcı olan o adama gittim. Karşımda gördüğüm zaman kalbimdeki duygu göğüs kafesimi zorlamaya başladı. Tıpkı onu her gördüğümde olduğu gibi ... Kafasını kaldırıp bana baktığında gece karası gözleri benim kahve gözlerimle buluştu. Beni beklemediği için şaşırmıştı öyle ki elindeki sigara yere düştü. Şaşkınlığını atınca toparlanıp bana doğru geldi. Önümde durduğunda konuşmasına fırsat vermedim. "- Neden? Neden yaptın?" Neden oyun oynadın, tek kuralın, tek oyunun vardı ve sen tek kazananıydın neden ben peki... Gözleri acıyla doldu, etrafı kızarmaya başladı yüzüme bakamıyordu, biliyordum utanıyordu. Derin bir nefes alıp gözlerimizi buluşturdu. "- Mecburdum..." Söylediği cümleyi kestim hemen. -" Değildin! Her zaman başka bir yol vardır ve sen ,senin için en kolay olanı seçtin." Gözlerindeki acı daha çok büyüdü önceden olsa acısı benim de acım olurdu ama şuan öyle bir haldeyim ki acısının benim acımın yanında esamesi okunamazdı. Yeniden baktı gözlerime. -" Biliyorum, affı yok. Biliyorum bir işe de yaramayacak ama özür dilerim..." Gözlerinin beyazı mümkünmüş gibi daha çok kızardı. Daha fazla dayanamadım. -" Affetmiyorum... affetmeyeceğim". Yüreğimdeki acıydı artık biliyordum, o gözleri gördüğümde hissettiğim tek şey artık acıydı. Değer miydi peki bunca şeye, değer miydi bize bunları yapmaya, kazanmış mı oldu şimdi?... KOD ASİ ADINA YAYNILANMIŞ İLK KİTAP OLUP BÜTÜN HAKLARI YAZAR TARAFINDAN SAKLIDIR. ÇALINMASI,KOPYALANMASI HALİNDE GEREKEN SÜREÇ İŞLENCEKTİR. SAYGI VE SEVGİLERLE..

Savaşın içinde doğanlar ömür boyu savaşla büyür, derdi büyüklerim. Kendi savaşıyla. Patlayan silahlar duydu kulaklarım. Ağlayan gözler ve kanayan bedenler gördü gözlerim. Kötülüklerin içinde kalmış bir çocuktum. Katillerin elinden yiyen, zincirlerden ip yapıp zıplayan, kurşunları taş zannedip sek sek oynayan küçücük bir çocuk. Geçmişimi çaldılar, bir geleceğimse; hiç olmadı. Büyüdüm,intikam almak için... Ben hep tetiği çeken oldum. Masumiyetini kaybetmeyenlere dokunmadım ama suçu olana hiç acımadım. Öldürdüm ve gömdüm. Gerek demirlerin arasına, gerek kara toprağa. Ve kötüyü öldürmek hiçbir zaman canilik olmadı. Oysa öldürmenin canilik olduğunu herkes konuşurdu ama hakedenlerin masumlarda bıraktığı yaraları kimse görmezdi. Ben VİRA SALVAZ. Elleri kandan görünmeyen, ölü bedenlerin tek sebebi. Ve benim zincirlerim, henüz daha asıl hakeden bedenlere dolanmadı.

"Hiç bir aile karesinde yerim yokmuş ki benim" Ben Buse. Buse Yalın olarak doğmuştum ve şimdi Buse Gamzeli olarak ölecektim. Bu ruhu ölmüş, bedeni yara bere içinde kalmış 17 yaşındaki bir genç kızın öz ailesini bulmasıyla başlayan hikayesidir. * Gerçek Ailem klasiği gibimsi Yayınlanma tarihi:11/11/2023 Bitiş Tarihi:03/07/2024 Düzenlendi

SADECE YAZIM HATALARI DÜZENLENİYOR. KURGUDA DEĞİŞİKLİK YOKTUR. "Anlıyorum çok iyi anlıyorum ben sizi, orda ne duygular içinde olduğunuzu anlıyorum." "Anlayamazsın öğretmen yaşamadan anlayamazsın en yakınını kaybetmeden anlayamazsın. Yaşama da zaten ağır gelir." ... Kars'ı özel gören öğretmen bir kız. Hayatını vatanına adamış bir asker. Kars'a tayini çıkan kendi ayakları üzerinde duran bir kız ve Kars'ta görev yapan ilk aşkı vatanı olan bir yüzbaşı... İki zıt karakter. İki inatçı kişi. Zıt kutuplar karşılaşırsa. 28.12.2023 #şehit 1. 29.12.2023 #bora 1. 30.12.2023 #vatansevgisi 1. 01.01.2024 #tayin 1. 05.01.2024 #bayrak 1. 09.01.2024 #komutan 1. 11.01.2024 #askerkurgu 1. 27.01.2024 #vatanaşkı 1. 20.03.2024 #görev 1. 22.03.2024 #masal 1. 25.04.2024 #sevda 1. 26.04.2024 #kars 1. 30.04.2024 #vatan 1.

"Sakın, sakın Ala, aklının ucundan dâhi geçirme." Diye burnundan soludu. Sinirle bir adım attım. İşaret parmağımı doğrulttum. "Sakın Yüzbaşı, sakın ola bana o isim ile seslenme. Senin o ismi demeye artık hakkın yok! Balca'yım ben anladın mı?!" Sendeledi, canı yanmıştı, yansındı. Bana bunu yapmayacaktı. "Senin adın o, ben nasıl senin adını başka bir isminle sesleneyim Ala!" Benim adım artık Ala değildi, o Ala'yı bitirmişti, Ala tekrar ölmüştü. Bir daha gelmemek üzere. Sinirle omzundan ittim. Tekrar sendeledi. Kimsenin yıkamadığı Yüzbaşı Karan Çevik'i ben bir itmeyle yıkıyordum. "Öldürdün lan Ala'yı, öldürdün. Bir daha geri getirmemek üzere öldürdün." Gözlerinde yapma der gibi bir hâli vardı. Yapacaktım. "Deme öyle, nolursun Ala yalvarıyorum sana deme öyle." Sol gözünden yaş aktı. "Ne yalvarıyorsun lan sen bana! Ne hakla? Hangi sıfatla bana yalvarıyorsun. Artık ne ölüne ne ölüme Karan Çevik." İki Yüzbaşı, iki çocukluk arkadaşı, iki asker arkadaşı, iki şehit çocuğu, iki yaralı çocuk. Bir tim komutanı, bir o timin askeri. Ya ikisi birbirini tamamlayacaktı, ya da ikisi de birbirini bitirecekti...

Her şey abimin düğününde beğendiğim çocuk yerine abimin arkadaşının numarasını almakla başladı. Liya; Analar neler doğuruyorr Liya; Kaynanam abartmışşş Liya; Kurban verene boyuna postunaaa Liya; Gözlerinin mavisinde boğ benii Tıpçı kocam; Öncelikle iyi akşamlar Liya Tıpçı kocam; Benim gözlerim mavi değil yeşil Tıpçı kocam; Tıpçı değilim polisim Tıpçı kocam; Adım da Barlas. Liya; Barlas abi? 🌸07.08.2023🌸 #1 polis 12.08.2023 #1 mahalle 13.08.2023 #3 mizah 13.08.2023 #2 eğlence 17.08.2023 #3 aşk 18.08.2023 #3 texting 18.08.2023 #2 genç kız edebiyatı 18.08.2023 #1 yarı texting 18.08.2023 #3 kısa hikaye 18.08.2023 #2 gençkurgu 22.08.2023 #1 aksiyon 24.08.2023 #3 genelkurgu 24.08.2023 #1 sevgi 31.08.2023

Hakkari'ye yeni atanan rüya öğretmen Hakkari'de görev yapan arda yüzbaşı.

Şehit mi düşdü asker? Cennet kokduda her yer... Bu kitap Azerbaycanda 44 günlük savaşda Şehit düşmüş Yüzbaşı Meydanov Elmeddin ve diğer (Türkiyedeki şehitlerde dahil) şehitlere adadım.