Bir yangının hikâyesi. Yangının gözyaşlarının...

Zehra Koçak, KPSS'ye hazırlanan 26 yaşında genç bir kadındır. Hayatı kütüphane ile ev arasında depar atmakla geçerken bir gün aldığı haberle rutin hayatı bozulacak, eski defterler tekrar açılacaktır. "Bu ilişkiyi bitiren bendim. Şimdi geriye dönüp bakan da neden benim?"

Hayatı birdaha yaşama şansınız olsaydı, yeniden kayan yıldızdan diler miydiniz aynı dileği? 'Sen Cehennemsin benim için.. Lâkin...' Kadının kelimelerinde ki pas adamın sol yanına saplanırken usulca zehirliyordu ruhunu. Hananın uzun elbisesinin etekleri yere değiyor, içinde ki keder, ruh kapılarını damlalar olarak zorluyordu. 'Göklerle bir kumar oynadım.. Ve şimdi gökler..' Adam nefesini tutarak kıza baktı. Elleri titrerken yüzünde ki dehşete düşmüş ifade bıçak misali keskindi. Genç kız usulca başını çevirdi adama. Bakışları soğuk, teni soluktu... Beyaz saçlarına düşen güneş damlaları ise bir şairin ilk satırları mislai körpeydi sabahın o saatinde... 'Bana bir Cennet borçlu.' ***** Prenses Hana Maria henüz on sekizinde soğuk giyotin tahtasına başını koyduğu vakit sonu olan adamla göz göze gelmişti. Ve idam gününde bir yemin etmişti göklere... Eğer ikinci bir şansı olsaydı asla onu sevmeyecek, asla kadere boyun eğmeyecekti! Nitekim gökler bu dileği duymuş, Hana tekrar gözlerini açtığı vakit on üçüncü yaşına geri dönmüştü... Zamansız, kuralsız, kafa karıştırıcı olduğu kadar günahlarla dolu bir aşk olacaktı onun kaderinde ki. Kader ipinin kırmızılığı kederin kanlı yaraları iken kaçmak imkansızdı. Bu kısır döngüyü durdurabilmek imkansızdı. Bu defa kaderi değiştirebilecek midir genç kız? Yoksa herkes bu dev oyunda ki piyonlardan farksız mı?

Yolda bulduğum telefonu sahibine vermek için almakla başladı her şey . ●TAMAMLANDI ● İkinci hat : görüldü? İkinci hat : şu an telefonum kimin elinde acaba? Ben : merhaba bu telefon sizin mi ? İkinci hat : evet ve telefonumun sizde ne işi var ? Ben : telefonunuzu yolda buldum İkinci hat : yolda buldun öyle mi ? İkinci hat : eksimedi mi bu numaralar Bengü. Ben : ben Bengü değilim . İkinci hat : saygı çerçevesi içinde bitirmeye çalışıyorum her şeyi neden üsteliyorsun? Ben : ne Bengü'ymüş amk ? Ben : ben Bengü değilim . İkinci hat : Bengü telefonumu yarın ofisine getiyorsun haddini aştın artık. Ben : kendimi öldürücem lan ben Bengü değilim ! Ben : şeytan diyor uğraşma bunla hatı kır telefona kon okut güzel bir paraya missss Ben : ama ben şeytana uyar mıyım asla ! Ben :neden çünkü ben imanlı bir kızım İkinci hat : ne saçmalıyorsun Bengü? Ben : hay Bengü'yü ... ______ 31 mart 2022

İspanyol bir kızın gerçek ailesini türkiyede bulması. Karışan bebekler klasiği EĞLENCESİNE YAZIYORUM CİDDİYE ALMAYIN

Wattys 2016 kazananı! Yarı Texting. 2017'de Epsilon Yayınevi ile basıldı. 21.02.2022 tarihinde bölümler Wattpad'e yeniden yüklenmeye başlandı. Bahar on yedi yaşında kanser hastası bir genç kızdır. Tüm gününü odasında yalnız bir şekilde geçirmekle meşguldür. Okula gitmez, dışarı çıkmaz, ailesi dışında konuştuğu tek bir kişi bile yoktur. Hastalığı nedeniyle bir çok şeyden mahrum kalmıştır. Bir gün telefonunun rehberine kendisinin uydurduğu bir numarayı kaydeder ve ardından Whatsapp'tan o kişiye mesaj atar. Kimliğini açıklamaz. Hakkında bilgi vermekten kaçınır. Çünkü hastalığı ilerlemiştir ve insanların ona bağlanmasından korkuyordur. Rehberine eklediği o numara Doğukan'a aittir. Tamamen şansa dayanan bir tanışma ve ardından usulca gelen bir aşk. Onlar Yaprakçık ve Biri... *** "Fotoğrafımı görsen ne olur görmesen ne olur sanki?" yazıp yolladım. "Sen benimkini görüyorsun. Ortada büyük bir haksızlık var." "Ne yapayım? İlk sen yazsaydın bana da görseydin fotoğrafımı." "Bak sen... Çıkardın pençelerini anında." Gülerken bacaklarımı bağdaş yaptım. Parmaklarım ekranda gezindi. "Beni sen bu hale getiriyorsun." "İyi işte! Bana benziyorsun." 07.07.22 Genç Kız Edebiyatı #1 07.07.22 Fantastik #15 09.10.22 Bilimkurgu #13 (EYLÜL 2014)

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

Orta Dünya'nın en kanlı savaşı yeni bitmiş, elflerin en büyük düşmanı Mornor güçsüz düşerek kabuğuna çekilmişti. Gücünü kazanması için tek bir kişi gerekiyordu ona. Her şeyden habersiz genç bir dişi elf. Elda.

Koşuyorum, uçsuz bucaksız bir ormanda koşuyorum. Buraya nasıl geldim, burada ne yapıyorum hiçbir fikrim yok! Ama bir şeyden kaçıyorum. Birden hava karardı ve uğursuz bir gök gürültüsü yankılandı gökyüzünde. İliklerime kadar titrediğimi ve korktuğumu hissetsemde koşmaya devam ettim. Kuru dalların yüzümü çizdiğini hissettim ama içimdeki korku ve kaçma içgüdüsü ile önemsemedim ve koşmaya devam ettim. Çevresi ağaçlarla çevrili düz bir araziye çıktığımda bir kez daha gök gürledi. Bu sefer duruyorum. Ama duran ben değilim, sanki bedenim biri tarafından ele geçirilmiş gibi. Kafamı kaldırıp gökyüzüne baktığım sırada yanımdan hızlı bir şey geçti. Ama ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. O kadar hızlıydı ki! Yanımdan geçişini, tüylerimi diken diken edişini hissetmesem gerçek olduğuna inanmazdım! Hızla etrafımda dönerek çevreme baktım, ama bir şey göremedim. Pes etmeyip bir kere daha baktım, yine bir şey göremedim. Bu şey her neyse artık delirmek üzereydim! Son kez bir şeyler görme umudu ile bir tur daha döndüm etrafımda. Ama hiçbir şey yok! Sadece ay ışığının aydınlattığı, benimde bulunduğum açık alan. Gerisi zifiri bir karanlık ve ölüm sessizliği. Tam o anda arkamda bir nefes hissettiğimde korkum daha fazla arttı ve titremeye başladım. Birden bardaktan boşalırcasına yağmur yağmaya başladı. Arkamdakinin varlığını iliklerime kadar hissediyordum ama ne arkama dönüp bakmaya cesaretim, ne de arkama dönüp, "Sen kimsin?", "Benden ne istiyorsun?" demeye cesaretim vardı. Olduğum yere çakılıp kalmıştım, ne bir adım atabiliyor ne de kaçıp koşabiliyordum. Hoş bu korku ve titreme ile bir adım bile atamazdım... Ama arkamdaki her kim ise deli gibi merak ediyordum ve daha bu şekilde ne kadar ayakta kalabilirdim bilmiyordum. Göreceğim şeyden korkarak arkama döndüm. Tanıtım bölümüne göz atınız🧚