Yıl 1997; İstanbul'da gerçekleştirilen darbe sonrasında yedi büyük kabadayıyı katleden Ercüment Karadağlı, aldığı intikamın sonunda tutuklanarak hüküm giyer. Ve yıllar sonra yürürlüğe giren af yasasından yararlanan Ercüment Karadağlı, bütün görkemiyle içeriden çıkar, İstanbul'u kuşatan hainlerin sofrasında hayatta kalma mücadelesi verir. Bu uğurda karşısına çıkan gözleri sürmeli bir güzel ise ona aşkı, inancı ve sadakati tattırır. - Hikâyede şiddet, argo ve cinsellik vardır. 🔞

0552... : Bende var senden bir yara. 0552... : Zor ama sen sar bir ara. O bana Kırlangıç dedi ben bana biçtiği altı aylık ömre razı oldum. Siz hiç en olmayacak adama aşık oldunuz mu? Ben oldum. En kötüsüyse o adamın da beni canını istesem verecek kadar çok sevmesiydi. Ben bir adamın kırlangıçıydım, adam ise gökyüzüm. *Yaş Farkı İçerir*

"Yemin ederim ölüyorum sana Asu. Bitiyorum. Tükeniyorum sana bakarken." diye fısıldadı yakarır gibi. "Öyle ince işlemişsin ki aklıma-" Avuç içleriyle iki yandan şakaklarına vurdu, acısıyla ben sızladım. "Deliriyorum bu teslimiyetle... Gözlerimin gördüğünü kalbim öyle derin kazımış ki içine, her atışında aldığım nefes de geçirdiğim ömür de sen olmuşsun ben bunu çok iyi anladım..." * Asuman, hayatını kökten değiştirecek o dehşet verici kazayı yaşadığında ömrünün geri kalanının kader tarafından baştan yazıldığından habersizdi. Aksel ise pusulasının ibresinin yönünün şaştığını fark ettiğinde artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordu. O gece çarklar yeniden döndürülmüş, terazi dengesi bozulmuş ve aşk kaçınılamaz bir döngü içinde yeniden var olmuştu. Henüz kendilerinin bile haberleri olmadığı ve görünmez bağlarla bağlanan kalpler, aynı anda atmaya başladığında tek nefeste bütünleştiklerini gören kader usulca gülümsemişti. Ve aşk, hiçbir engele izin vermeden bu savaşın üstesinden gelerek en büyük galibiyetine imza atmıştı. ... Yetişkin içerikli sahneler mevcuttur. 🖇 Kapak tasarımı kitapkurdululu'ya aittir. Kitabımın çalınması veya kopyalanması durumunda yasal işlem başlatılır!

"Bırak beni sen bana karışamazsın Asaf AĞABEY" kollarımda ki ellerinden kurtulmaya çalışıyordum ama beni bırakmıyordu "Siktirtme ağabeyini Hüma, o yavşağın yanına gidemezsin" Kaşlarım dahada çatıldı "Sanane sen kimsinki Asaf!! pardon Asaf AĞABEY" kaşlarının arasındaki çukur dahada derinleşmesiyle sırtımın sert bir zemine yaslanması bir oldu. Kollarımı mengene gibi sarıp bedenime bedenini bastırdı "Birdaha ağabey dersen" Ellerimi hareket ettirmeye çalışarak çemkirdim "Ne olur söylesene Asaf Ağabe-" Dudaklarıma kapanan dudaklarla gözlerim kocaman açıldı, alt dudağıma dişlerini geçirmesiyle inlememi bastıramadım. Geri çekilip koyu gözlerle bana baktı "Sana o kelimeyi söyleme demiştim! Birdahakine bu kadarıyla sınırlı kalmam" ♡‿♡✿ ♡‿♡ Devamı kitapta... Başlangıç tarihi 13.07.2021 Kitap kapağı @axocey 'e aittir:) İlerleyen bölümlerde +18 olacaktır bilginize:)

"Bu dudakları tatmayı bırakırsam eğer,"dedi, gözleri dudaklarımdayken. "Bu kokuyu solumazsam,bu tene,"derken parmak uçlarını kadınlığımda hissettim. "Dokunmazsam eğer,buna sebep olan her şeye düşman olurum, güzel karım,"diye devam etti. "Seni, benden koparmaya kim kalkışırsa mahrum kaldığım yerden onu mahrum ederim,onun da nefesini keserim." O, sağanak bir yağmur. Ben ise ona savunmasız bir Diphylleia. Belki de beni görmesi için yağması gerekir. Nefretin büyüttüğü iki bedene vuran kasırga, duyguları bertaraf ettiğinde nefretten peyda olan güçlü duygu aklı köle;duyguları hükümdar yapar. Nefret güçlü bir duygu. Tutku,nefreti öldürebilecek daha güçlü bir silah. Yıldızlar, bir bir parladığında nefret ve tutku birlikte oldu. O gece birbirlerine çıkan yolun temeli atıldı. Birbirlerine karıştılar. Kızıl saçlı bir kadının ve kömür karası gözlü bir adamın tenine işleyen mühür, duygularının damgalarıydı. ℤ𝔸𝕐ℕ𝔸ℍ𝔸ℝ𝔸'𝔻𝔸ℕ CEVHER SERİSİNİN İLK KİTABIDIR. (Kitabın ismi şahsıma aittir. Herhangi bir kitapta kullanılmasına müsadem yoktur. )

İlk karşılaşmamız mı? O günü sonsuza dek hatırlayacağım. Bana bakan o öfkeli gözlerini, sert yüz hatlarını ve arsızca burun deliklerimden içeriye sızan ter ve barut kokusu... Suriyenin bilmem hangi köyünde, güneş altında alev alev parlayan o mavi harelerini ve ciğerlerime tek bir boş yer kalmayana kadar arsızca dolan kokusunu o andan sonra hep aradım. Aramaya da devam ediyorum. Bu benim hayatımın başladığı günün ve devamının hikayesi. Bu aslında benim, Dilruba'nın değil, hayatımın başlangıcı olan o adamın hikayesi, Selçuk'un hikayesi. Çünkü ben, hiçbir zaman hayatımın başrol oyuncusu olmayı başaramadım ama o adamı, hayatımın başrolü yapmayı başardım.

"Senin mafyalığın bana sökmez delikanlı!Sen delikanlıysan,ben de deli hatunum." Dediklerim hoşuna gitmiş olacak ki dudağının kenarı yukarıya doğru kıvrıldı. Yavaş adımlarla bana doğru yaklaştı. "Demek deli hatunsun." Meydan okuyan bakışlarla başımı salladığım sırada burnumun dibine girdiğinde nefesimi tutmuş bir şekilde mavilerine baktım. "Benim deli hatunumsun."

Tüm hakları saklıdır! Tamamlandı. Cennet serisinin birinci kitabıdır. Yetişkin içerik bulunmaktadır. Töre kitabı değil arkdşlar. İlk gördüğü andan beri Mardin'de Adin'e tutuklu kalan Artuç sürekli olarak bu aşkı etrafındaki insanlara yansıtıyordur. O gün Artuç'un annesi oğlunun bu aşktan acı çektiğini gördüğünde heves olduğunu kanıtlamak için Adin'i,annesinden para karşılığı evlenmeye ikna eder. Daha doğrusu Adin'e fikri sorulmamıştır,Artuç ve Adin evlenirler fakat ortada büyük bir yalan vardır. Adin Artuç'u sevdiği için değil annesi onu elleriyle ittiği için gelin olur. Fakat Artuç,Adin'in kendisini sevdiği için onunla evlendiğini düşünür.

Tamamlandı. "Yapamam Gülizar." Derin bir iç çekti. "Ben senin yanında kalamam. Senin kusursuzluğun karşısında ben bu kadar kusur ile kalamam." Yutkundum,boğazımda bir şeyler takılı kalmıştı. "Yalvarırım Komutanım,kusurum olun." Durdu elleri yumruk halindeydi,istemeden bende yumdum ellerimi, tırnaklarım avucuma battı. "Bak!" Dedi eliyle sağ yanağını gösterirken. Ufak çokta göze batmayan ama başından beri onun için sorun olan yarada gezindi baş parmağı. "Görmüyor musun izleri? Bu izlerin devamını da gördün sen,sırtımda,kasıklarımda." Dişlerini sıktığını fark ettim. "Ben yakışmam yanına." Derin bir soluk verdim. Canı yanıyordu,canım yanıyordu. "Bırak buna ben karar vereyim Agâh,yalvarırım bırak,izin ver öpeyim tüm izlerini." Durdu,yutkundu. "Sen bana diyorsun ki." Bir adım yaklaştı. "Gel benim renklerime siyahı karıştır." Durdu olduğu yerde ve perçemimi kulağımın arkasına aldı. "Ama bilmiyor musun? Siyah karışırsa renklerine,tüm renkler siyaha boyun bükmek zorunda kalır." Derin bir yutkunuş,çok derin bir yutkunuş sergiledi. "Sen sevmezsin ki siyahı?" Alayla gülümsedim. "Asıl sen bilmiyorsun Komutanım,benim de siyahlarım var ama ben diğer renklerden uzak tutmayı bilirim."

"Savur acı ile yaktığın bedeninin üzerindeki külleri Adal. Benim için yeniden doğ." * * SERİNİN İLK KİTABI "YANMIŞ" OTANTİK KİTAP ARACILIĞIYLA RAFLARDA YERİNİ ALDIĞI İÇİN, FİKİR EDİNEBİLMENİZ ADINA SADECE SEKİZ BÖLÜMÜYLE YAYIMDA. * * 12.12.2018 Tarihinden bu yana SAVUR KÜLLERİNİ bilgisayarımın içinde saklı olup, 25.05.2019 tarihinde Wattpad'de yayımlanmaya başlamıştır. "Tüm hakları bana aittir."