nazlicantkr
- Reads 2,678
- Votes 192
- Parts 12
Ben Gözde.
Babasının ilk göz ağrı, annesinin gizli ahı, kardeşlerin en büyüğü. Gözde...
Yaşadığım felaketlerden sonra kimseye fikrini sormadan kendi bildiğimi okudum. Tayinimi isteyip ülkenin en batısından en doğusuna doktor olarak atandım. Yaşadıklarım herkesin önünde yaşandı ama bu konuda kimse destekçim olmadı. Yalnız bırakıldım ya da öyle sandım. Çünkü bilmediklerim ardı sıra serildi önüme gün geçtikçe. Geldiğim yerde yaşadığım felaketler oysa sadece bu filmin ön gösterimiymiş.
Bu sırada yanımda istemsizce tek bir kişi oldu. Sabah uyanır uyanmaz yüzünü gördüğüm ilk kişi. Bundan asla hoşnut olmadığımı düşünürdüm oysaki. Komşum hiç beklemediğim bir kişi çıkmıştı. Geldiğim yerde arabasının arkasına çarptığım ve hararetli bir tartışmaya karıştığım o kişi.
Komutan Gündoğdu.
Bilmediğim bir yerde yüzüne aşina olduğum ve tanıdığım tek kişi oydu. Oysaki onu da tanımıyordum ki. Tanımadığım bir insana güvenimin tek sebebi Türk askeri olduğundandır diye düşündüm. Değilmiş, kader örermiş ağlarını önceden. Biz tesadüf eseri bir kaza ile tanıştık ama bizim kaderimiz çoktan birbirine yazılmış. Kader gerçekten örmüş ağlarını...
Depresyon aşamasında, yalnız bir kadındım. Evimin kapısının önünde varlığıma dair bir iz dahi yoktu. O tuttu elimden. Çekti beni o kuyunun en dibinden. Yusuf'un kardeşleri gibi terk etmedi beni oracıkta. Dik başlılığıma, kötü bakışlarıma aldırmadı.
Tuttuğu elimi de bir daha bırakmadı.
Çoktan oluvermiştim komutanın gözdesi...
"UNUTMA, KADERİM SENİN ELİNDE."
❗️⚠️🔞 İLERİKİ BÖLÜMLERDE +18 UNSURLARA YER VERİLECEKTİR. AYNI ZAMANDA ŞİDDET, ARGO, KÜFÜR İÇERİR. YETİŞKİN OKURLAR İÇİNDİR. LÜTFEN BUNA DİKKAT EDEREK OKUYALIM🔞⚠️❗️