,,Duszą Napisane" to zbiór wierszy napisanych przez młodą, zbłąkaną duszyczkę, poszukującą szczęścia, miłości, sensu życia...

tu i tam i tam i tam i tu albo nigdzie (zakończony)

Kruche, nietrwałe frazesy, które wybrzmiewają mi w duszy. Wielkie, niewysłowione emocje i odrobina zabawy formą poetycką Praca zwyciężyła w kategorii poezja w konkursie Gwiazdy Wśród Szamba organizowanym w 2023 roku przez @Sonseeahrai

Cierpienie, przemijalność. #3 w kategorii „Wiersze" - 29.03.2023 Okładka od @Vivienne_Clairette

Kiedy byłam małą sknerą, Chciałam książki pisać, historię tę wam streszczę. Powieści, trylogie - sama nie wiem co jeszcze. I nie mam pojęcia co mnie popchnęło do miejsca, w którym jestem. Być może śmierci tchnienie, być może zza okna świerszcze. Ale lubię to miejsce, choć nie stwierdzę co dokładnie tutaj robię, Dzięki temu miejscu, Zakochałam się w sobie. To ja, Komarek i moja poetycka biografia, która odsłania mą szkarłatną duszę przed wami. Dziękuję.

Papier mnie wysłuchał więc może i wy zechcecie [pisałam te wiersze dawno i nie jestem z nich zadowolona]

Proezja to poezja prozaizowana. Coś jak odwrotność prozy poetyzowanej. Nowa postać, więc każdy utwór jest eksperymentem. Proza czy poezja, moi Kochani? - Zobaczcie sami. Ri :)

❝Woleli wierzyć, że ściga ich fatum, niż przyznać, że to owoce czynów i własnych błędów.❞ Lodowata bryza wpadała im we włosy, ciemne kosmyki skręcały się i zasłaniały oczy, zaciemniając kąt patrzenia. Opierali się na domysłach, zbitkach z podświadomości. Fala obywała skórę, a mokre tkaniny przyklejały się do ciał. Dokoła nie było żadnej innej, obcej duszy. Zdani byli na siebie i zawodne zmysły. Do czarnych, bezdennych wód oceanu wpadały coraz nowsze życzenia, a oni tracili wolę walki z nurtem. Byli jak kostki domina, popchnięte na skraj szaleństwa przez jedną kulkę, krótkie zdarzenie dnia powszedniego. Tłumili przeczucia, pokładając nadzieje w dojrzałości bliźnich. ©Magi, 2022 cover by vesturia

o wszystkim i o niczym

Liryczna podróż po dolinie śmierci. Nihilistyczna powieść o tym jak człowiek, krocząc przez życie, jest powoli wyzbywany ze wszystkiego. Jak dochodzi do powolnego odejścia ze świata żywych i w jaki sposób przebiega tułaczka po zaświatach. Tak oto jawi się główny zamysł tegoż tomiku. Wątki poboczne obejmują problematykę zaburzeń psychicznych oraz wewnętrzną walkę z samym sobą. Jest to historia o refleksji na temat własnej natury, o przebudzeniu z letargu a także o walce z samym sobą. Jesteśmy bowiem jedynie pyłkiem, dryfującym po otchłani kosmosu. Nic nieznaczącym, drobnym, zmierzającym powoli do samozagłady.