මේ සීතල දෙසැම්බරේ දීර්ඝ නත්තල් නිවාඩුවක්... උඩහ බංගලාවට එන අවුරුදු දහනවයක තරුණියක්... ඇයට අහම්බෙන් හම්බෙන දූවිලි බැදුනු දිනපොතක්... රෑ මීදුම් අදුරෙන් ඇසෙන නොනවතින උඩුබිරුමක්... කළුවර කස ගස් අතරෙන් මතුවෙන අඃ තට්ටුවක්... ⚠️️ Short Chapters !

"සාගරය බඳු පෙම් ආදරය දැනුනොත් නුඹ කූඩුවේ ඉන්නෙ නෑ" *THIS CANNOT BE READ AS A STANDALONE*

කුසුම වදුලු තුරු සිරස හමා ගෙන මේ එන්නේ... ප්‍රේමයේ සුවඳ නොවේ... [Word Count : 30000 - 35000 Words]

අහින්සක චූටි බට්ටිච්චෙකුට පියාඹන්න තටු දෙමු

Pratap and Nehara's love was not just a story but a symphony-two souls blending into a melody that even time couldn't silence. They didn't just find each other; they found home

බැරිම තැන විස කටු මුගුරු දරාගත... මේ නික්මෙන්නේ... ප්‍රේමයේ අරුත නොවෑ...

ජීවිතේ කිසිදාක ආදරේ හරි හැටි නොවින්ද මුරණ්ඩු , අහංකාර හිතක් අස්සට කිමිදිලා උතුරන්න ආදරේ කරන හැටි කියලා දෙන අහිංසක හිතක අයිතිකාරයෙක් කියවලම බලන්න මේ ඔවුන්ගේ කතාවයි ❤️ ආයුෂ් × තේමි‍ය ආයුෂ් යුගාර්ථ සේනානායක තේමිය සතීෂ්වර සිංහවංශ warnings :18 plus :male pregnancy :mature content Top Rankings #1 in care #1 in sl #1 in sinhalabl #1 in boy×boy #1 in feelings #2 in sinhala #2 in srilanka #32 in bl #3 in malepregnancy

එකම වගේ ගල්ටික් personality දෙකක් තියෙන නරුමූස් කොල්ලො දෙන්නෙක් ... වචනෙකින්වත් තව කෙනෙක් ඉස්සරහා සෙකන්ඩ් වෙන්න කැමති නැති විදියේ චරිත දෙකක් ...දෙන්නම ඒ දෙන්නටම සුවිශේෂ වෙච්ච ගතිගුණ නිසා හැමෝම අතර ප්‍රසිද්ධයි ... බලමු ඒ දෙන්නා වටේට මොන විදියට මේ කතාව ගලාගෙන යයිද කියලා ... මගේ මන්දාරෙට ආදරෙන් පිලිගන්නවා ඔයාලා හැමෝවම .. මන්දාර [ The Heaven ] ✨️ Warnings : 18+ : bad cursing : mature content

යකෝ ඒ මගෙ නන්ගි උන් මැරුවෙ මගෙ නන්ගිව... මන් කොහොමද කට පු*ක වහන් බලන් ඉන්නෙ ... ඔව් මන් උන්ව මැරුවා.... මන් උන්ට කැත්තෙන්ම කෙටුවා. අහවල් එකටම කෙරුවා.උන් දැන් කටුගස් නහිනවා ඇති.. කාළකන්නි බල්ලො...

සුදුපාටට පිච්චමල් ගොඩක් අහසින් වැටුණා. දළදාව වහගෙන පිච්චමල් වහිනවා... සාධු සාධු සාධු මන් අත් දෙක දොහොත් මුදුන් දීල දළදා වැන්දා... කාලෙකට පස්සෙ දළදා තේවාව මගෙ කන් වලට ඇහෙනවා... " අයාශ් ඔතන හිටන් ඉන්නෙ ඇයි.. එන්න ඇතුලට යමු" මන් හැරිල බලද්දි සුදු පිච්චමල් වට්ටියක් අතේ තියන් ආරෝන් මගෙ දිහා බලාගෙන හිටගෙන හිටියා. මන් ඌ එක්ක හිනාවෙලා උගෙ ලගට ගියා.. වට්ටියෙන් පිච්චමල් දෝතක් අරන් ඌ මගෙ අත් දෙක උඩින් තිබ්බා. මුලු මාලිගාවටම අපි දෙන්න විතරයි . මහා පින්වන්ත දවසක්. පිච්චමල් වැස්ස අස්සෙන් මට ආරෝන්වත් පෙවුනෙ පිච්චමලක් වගේමයි. ඒකට හරියන්ඩම ඌ සුදෝ සුදු කලිසමකුයි සුදු කමිසෙකුයි ඇදන් හිටියා. මන් ඇදන් හිටියෙ අවුරුදු පහලොවක් තිස්සෙ මන් ඇදන් හිටිය ඇදුමමයි. ආරෝන් දුන්න මල් දෝතත් අරගෙන මන් දළදා මාලිගාව ඇතුලට ගියා. කවුරුත් නැති උනත් මාලිගාව ඇතුලෙ මහ හයියෙන් තේවාව ඇහුනා. " සාධු සාධ