"Hatta sana asla bilmemen gereken, en büyük itirafımı söyleyeyim mi?" Lütfen söyleme. Ya da söyle. Ne geleceğini kestiremezken Poyraz sonunda gözlerini açıp loş ışıkta benim gözlerime bakmıştı. Yatakta hafif doğrularak kulağıma yaklaştığında nefesinin tenime çarpmasıyla tüylerim diken diken oldu. Kendimi sıkarken bana...
"Bir de.. oyunbozanlık yapma." "Ne anlamda?" "Yani işte ne biliyim.. Bana aşık falan olma." Bir süre yüzüne ciddi olup olmadığını anlamak için baktım ve ardından gülmeye başladım. "Merak etme Emir. Olmam."
Klişe olacak ama ben kadere inanırım. Ve benim kaderimde sen vardın Emir Elidemir.
Kolunu yastıkla kafası arasına koymuştu, bu sayede bana azda olsa yüksekten bakıyordu. Diğer eliyle yüzüme düşen turuncu saç tellerimi kulağımın arkasına götürdü. Yüzüme parmak uçlarıyla sanki her an kırılmaya hazır bir cam parçasıymışım gibi nazikçe dokunuyordu. "Creo que me estoy enamorando de ti." Her zaman ki kısa...
