Tanışmaları değişik olmuştu biraz.Adamın düşmanının kendisine yaptığı saldırı sonucunda,sıyrılan kurşunun biri denk gelmişti genç kıza. Yan komşuları,yeni belalar,yeni olaylar ve yeni duygular getirmişti yanlarında. Birbirine kardeş kadar yakın dört kız,yoktu aileleri.İçlerinden birinin babası vardı sadece. Bekliyorlardı küçüklüklerinden beri,geleceklerdi diye. Onlar için yalan kelimesi farklı bir anlam taşıyordu. Gelmeyeceklerini bildikleri halde inanmışlardı ailelerinin geleceklerine. Umut etmişlerdi... Onlar için yalan kelimesinin anlamı umuttu. Geçmişlerinin tozlu ve karanlık sayfalarına rağmen hala ayakta ve hala güler yüzlüydü onlar. Çılgınlardı biraz,biraz manyak ve mükemmeliyet kelimesinin vücut bulmuş hali kadar da güzel... Dört yakışıklı genç. Geçmişlerinin tozlu ve karanlık sayfaları peşlerini bırakmamıştı,hala karanlık ve tozlu sayfalardan ibaretti hayatları. Bu sekiz kişi birbirini tamamlayan yapboz parçaları olacaklar mıydı? Geçmişinin tozlu ve karanlık sayfalarını atlatmış kızlar,hala karanlık olan bu dört kişiyi o karanlıktan kurtarabilecekler miydi? Her şeyi zaman gösterecekti. Sadece zaman,belki biraz da aşk...? Kapak tasarımı için theillegalturuncu'ya çok teşekkürler. *Küfür İçerir* 08.05.2018 Genç Kız Edebiyatı #3 24.04.2018 Genç Kız Edebiyatı #4 18.04.2018 Genç Kız Edebiyatı #5 ❗️TAMAMLANDI❗️

Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

Kitap oldu. Üç kitabı basıldı. Seri, beş ana kitaptan oluşuyor ve 2025 yılı içinde final yapacak. ❝El bebek, gül bebek değil; el bebek, öl bebek.❞ Karanlık örgütün kurduğu düzen için doğmuş bir kız çocuğuyken ona verilen en büyük ceza sevgisizlikti. Kaderini kabullendi ve kartını oynadı. O kim miydi? Hisar Alatav. Hayır, sil. His Alatav. Karanlık düzenin kıyameti olmak üzere. O ise Bronz. Karanlık örgüte başkaldırıp kartları yeniden dağıtan adam. Ona Bronz derler. Onların tohumları el bebek gül bebek değildi; el bebek öl bebekti.

Başlangıç tarihi: 31.03.2019 " Hoop! Yavaş, çek ellerini. Bu gün benim günüm. İstediğim her şeyi yapacağım ve sen bana mâni olmayacaksın." "Şimdi gelelim asıl konuya. Telefonumu açmadın bu, bir." dedi ve alnıma bir öpücük kondurup devam etti. "Mesajıma cevap vermedin bu, iki." dedikten sonra sağ yanağıma bir öpücük bıraktı. Uzun bir ara vermeden söylediklerine devam etti. Kızıp bağırsa bu kadar etkisi altında kalmazdım. Donup kalmıştım. Santimlik dâhi olsa kıpırdayamıyordum. "Devran'la konuşma dediğim hâlde, Devran'ı aradın bu, üç." dedi, ve sonra yanağıma uzun bir öpücük bahşetti. Tam ağzımı açıp itiraz edecektim ki, işaret parmağını dudaklarımın üstüne yerleştirip beni susturdu ve sıkılmadan devam etti. "Aşağıdayken benden kaçtın bu dört." dedi ve fazla belli olmayan gamzelerimin üstüne dudaklarını değdirdi. Usanmadan söylediklerine devam etti. "Sana bu posterleri sevmiyorum dediğim halde, onları odanda tutmaya devam ettin bu, beş." dedi ve omzum ve boynum arasında ki boşluga dudaklarını değdirdi. Belhanda posterlerimle ne alıp veremediği var, anlamıyordum. Seviyordum işte adamı. "Bakıyorum da benim sevgilim sözlerimi hiç dinleniyormuş. Bu da söylediklerimi dinlemediğin için..." dedi. Kafasını yana yatırıp, dudaklarıma eğildi ve uzun süreli bir öpücük bıraktı. Ama geri çekilmedi. Dudakları tepkisizce dudaklarımın üstünde duruyordu. Her nefes alıp verdiğinde nefesi dudaklarımdan içeri süzülüyordu. Geri çekilmek istesemde bedenim bana yardımcı olmuyordu. Olduğum yere çivilenmiş gibi ne ileri gidebiliyordum ne de geri. Kalbim atıyor muydu acaba? "Bundan sonra sözlerimi dinleyeceğini umuyorum. Ha, unutmadan biraz daha nefes almassan, ölebilirsin." Alaylı bir sesle söylediklerinin ardında dudaklarıma kısa bir öpücük bıraktı ve benden bir kaç adım uzaklaştı. Bana el sallayıp odamdan çıkan Yamaç'a uzayl

"Bana bak" diyerek beni önüne çekti. Gözlerim refleks olarak açılmıştı. "Bu kız kim ufaklığıma ne yaptın?" diyerek yüzüme doğru haykırdı. Gözyaşım benden istemsiz aktı. İkinci de onun peşinden gelmişti. Her an ağlamaya hazır olmaktan nefret ediyorum. "Öldü" dedim. Bana atabileceği en kötü bakışı atıp "Harabedeki kızlara mı benzemeye çalışıyorsun? Söylesene seni de bir gece de harcamam mı gerekiyor ? Bunu mu isti..." yüzüne attığım tokattan sonra susmuştu. "Haddini bil! " dedim ve ona iğrenerek baktım. Bakışları bana döndü. Sinirden ölecek kıvamdaydı. Gözleri gözlerime bakarken yangın çıkarıyordu. Uraz şuan hiç düşünemeden beni öldürecek şekildeydi. "Sen bana Sürtük diyemezsin!" o kadar sert bağırmıştım ki boğazım acımıştı. Uraz kolumu tutduğu gibi beni serçe duvara yasladı. Duvarın pürüzlü kısımları sırtıma girmişti. Gerçekten canım acımıştı. Uraz bana öfkeyle bakıp elini yumruk yapıp sinirle yanımdaki duvara yerleştirdi. Duvar çatlamıştı. Bana gelecek diye düşünürken tam yanımdan sıyırmıştı. "Sana dokunmaya kıyamazken seni sevmediğimi nasıl idea edersin aklım almıyor." Genç kurguda #1 -06/08/2018 Cesarette #1 07/08/2018

Yeraltı dünyasının kalbi Kapan. Tüm pisliklerin kaynağı. Kaçak dövüşlerin ev sahibi. Asi'nin evi. Tüm hayatı. Yaşama şansı. Ne kadar şanssa artık. Yeraltı dünyasının yenilmez asi kızı. Taki o geceye kadar. Bir kaç saatte tüm hayatını değiştirecek bir maç. Kazanmak mı? Kaybetmek mi? *** "Geçmişinden kurtulabilir misin? Ağzımdan dökülen kelimelerle beraber gözlerimi açıp bedenimi çevirdim. Suratıma bakarak bir kaç saniye düşündü. Yüzünde bir pişmanlık sezmiştim. Derin bir soluk alıp bıraktı. "Kurtulmak istesek bile kurtulamayız. Bizler geçmişimizle var olur ve geleceğimizlede var olmaya devam ederiz. Gözlerini üzerime dikip konuşmuştu. Konuşurken söylediklerinin doğruluğuyla canım sıkılmıştı. Evet geçmişten kurtulamazdık ama ne bilim işte başkasından ağzından bu sözleri duymak... Yine sessizliğime gömülmek amaçlı araziyi seyredip parmaklarımla oynamaya başlamıştım. Bu sefer o konuşmuştu "Peki pişmanlıklarımız?

Nefretle başlayan aşklardan yana mı oldu? Yoksa ilk görüşte aşık olup daha sonra nefret mi oldu? Acı, nefret, aşk, para.. Bu kelimelerden hangisi doğruydu, hayatım da hangi yanlış vardı da doğruyu da onunla beraber götürdü.. *** Hiç istemediğim hayatı, hiç yaşamadığım acıyı yaşatan bir adam.. Dayanabilecek miydim yoksa bu hayattan kurtulabilecek miydim? Aşk mı kazanacaktı yoksa Nefret mi? İşte tüm bunların cevapları bu hikayede..

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

"Benim kızım böyle giyinemez." Bana iyice yakınlaştığında dudaklarımızın arasında milimler kalmıştı. "Ben senin kızın değilim!" Kaşlarını kaldırıp burnunu burnuma sürttü. "Sen benim kızımsın." Kaşlarımı çatıp yüzüne baktım. Elimi tehdit eder gibi kaldırıp salladım. "Ben senin kızın değilim!" Tek kaşını kaldırıp alayla güldü. Duvara dayalı olan iki elinden birini yanağıma koydu. "Bu akşam sana göstereceğim , benim kızım mısın? Yoksa değil misin?" Alayla güldüm. "Ya gösterirsin tabi." Onu hızla itip arkama bakmadan kapıyı çarpıp çıktım. Ne sanıyordu kendini?! Birde gösterecekmiş! _________ "Evleneceksin! Bu akşam istemeye geliyorlar. Git bir şeyler hazırla." Kardeşimden gözlerimi çekip ayyaş babama baktım. Ne saçmalıyordu? "Ne istiyorsun?" "Altemur AKINCI ile evleneceksin! Kardeşinin tedavisi için!" Ne yani kardeşimin iyiliği için patronumla mı evlenecektim ? .... Altemur AKINCI 🔗 Ahsen KAYA Genç kız , genç adamı sevebilecek mi?

Açıklamayı falan geçin, hikayeyi öğreneceksiniz zaten. İsmi kadar dramatik bir kitap değildir. Eğlenmek, hayal gücünü genişletmek ve saçmalamak. Buyurun. (2016)